Roger Vangheluwe

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	3 lutego 1985
Konsekrator	Godfried Danneels
Współkonsekratorzy	Emiel-Jozef De Smedt; Eugeen Laridon; Jean Huard; Rémy Vancottem
Współkonsekrowani biskupi
Johan Bonny	4 stycznia 2009

Roger Vangheluwe
Kraj działania	Belgia
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1936 ; Roeselare
	Biskup Brugii
Okres sprawowania	1984-2010
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Inkardynacja	diecezja brugijska
Prezbiterat	1 lutego 1963
Nominacja biskupia	15 grudnia 1984
Sakra biskupia	3 lutego 1985
Utrata stanu duchownego	20 marca 2024
	Multimedia w Wikimedia Commons

Roger Joseph Vangheluwe (ur. 7 listopada 1936 w Roeselare) – były belgijski biskup katolicki, biskup diecezjalny Brugii w latach 1984–2010.

Życiorys

Joseph Vangheluwe urodził się w Roeselare. Studiował matematykę, a następnie wstąpił do seminarium duchownego. Vangheluwe otrzymał święcenia prezbiteratu 1 lutego 1963. W latach 1968–1984 był wykładowcą seminaryjnym w Bruges.

Konsekrowany na biskupa 3 lutego 1985.

W 2003 poparł ideę święceń diakonatu kobiet, zwracając się w tej sprawie do Stolicy Apostolskiej^[1].

Skandal seksualny

W kwietniu 2010 przyznał się, iż przed nominacją biskupią, jak również po niej wykorzystywał seksualnie małoletniego ze swego otoczenia^[2]. Papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację 23 kwietnia 2010^[3].

Decyzją papieża Franciszka został wydalony ze stanu duchownego 20 marca 2024^[4].

Zobacz też

Nadużycia seksualne w Kościele katolickim

Przypisy

↑ Belgian bishop asks Vatican to consider female deacons. natcath.org, 28 listopada 2003. [dostęp 2016-04-21]. (ang.).
↑ Si dimette il vescovo di Bruges "Ho abusato di un giovane". repubblica.it, 23 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).
↑ Belgia: rezygnacja skompromitowanego biskupa. radiovaticana.va, 23 kwietnia 2010. [dostęp 2016-04-19].
↑ Papież wydalił biskupa ze stanu duchownego. ekai.pl. [dostęp 2024-03-21].

Linki zewnętrzne

Roger Vangheluwe [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-03-21] (ang.).

[1] Belgian bishop asks Vatican to consider female deacons. natcath.org, 28 listopada 2003. [dostęp 2016-04-21]. (ang.).

[2] Si dimette il vescovo di Bruges "Ho abusato di un giovane". repubblica.it, 23 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).

[3] Belgia: rezygnacja skompromitowanego biskupa. radiovaticana.va, 23 kwietnia 2010. [dostęp 2016-04-19].

[4] Papież wydalił biskupa ze stanu duchownego. ekai.pl. [dostęp 2024-03-21].

[1]

[2]

[3]

[4]

Pierwsze biskupstwo brugijskie (1559–1801)	Pieter de Corte (1560–1567) Remigius Driutius (1569–1594) Matthias Lambrecht (1596–1602) Karel-Filips De Rodoan (1604–1616) Antonius Triest (1617–1622) Denis Stoffels (1623–1629) Servaas de Quinckere (1630–1639) Nicolaas de Haudion (1642–1649) Karel van den Bosch (1651–1660) Robert de Haynin (1662–1668) François de Baillencourt (1671–1681) Humbert-Guillaume de Precipiano (1683–1690) Willem Bassery (1691–1706) sede vacante (1706–1716) Hendrik-Jozef van Susteren (1716–1742) Jan-Baptist de Castillion (1743–1753) Jan-Robert Caïmo (1754–1775) Felix Brenart (1777–1794) sede vacante (1794–1801)
Wikariat apostolski Zachodniej Flandrii (1832–1834)	François-René Boussen (1833–1834)
Drugie biskupstwo (od 1834)	Franciscus-Renatus Boussen (1834–1848) Joannes-Baptista Malou (1848–1864) Johan Joseph Faict (1864–1894) Petrus De Brabandere (1894–1895) Gustavus Josephus Waffelaert (1895–1931) Henricus Lamiroy (1931–1952) Emiel-Jozef De Smedt (1952–1984) Roger Vangheluwe (1984–2010) Josef De Kesel (2010–2015) Lodewijk Aerts (od 2016)