![]() Trent 1000 na Boeingu 787-8 | |
Dane podstawowe | |
Typ | |
---|---|
Kraj pochodzenia | |
Producent | |
Pierwsze testy |
2006 |
Zastosowanie | |
Cena jednostkowa |
16,25 mln USD[1] |
Dane techniczne | |
Średnica |
2,85 m |
Długość |
4,73 m |
Masa |
5765 kg |
Osiągi | |
Ciąg | |
Spręż |
52:1 |
Trent 1000 – seria turbowentylatorowych, dwuprzepływowych silników lotniczych o dużym stosunku dwuprzepływowości. Wytwarzane są przez brytyjską firmę Rolls-Royce. Silnik zaprojektowano w oparciu o poprzednie modele serii Trent. Ta seria została stworzona do napędzania samolotów Boeing 787 Dreamliner.
6 kwietnia 2004 Boeing oznajmił, że wybrane zostały dwa rodzaje silników do samolotu Boeing 787. Były to silniki od General Electric oraz od Rolls-Royce'a. Pierwszym klientem, który wybrał silniki RR do samolotu Boeing 787 były linie Air New Zealand[3]. Pierwsze testy naziemne rozpoczęły się 14 lutego 2006[4], zaś oblot nastąpił 18 czerwca 2007 przy pomocy samolotu Boeing 747-200. Wspólny certyfikat od FAA i EASA silnik otrzymał 7 sierpnia 2007[5]. Pierwotny projekt nie spełnił oczekiwań Boeinga dotyczących ilości spalanego paliwa. Jednak długie opóźnienia w programie 787 dały czas, aby nieco zmienić parametry silnika. 26 października 2011 Boeing 787 linii ANA napędzany silnikami Trent 1000 udał się w pierwszy komercyjny rejs z Tokio do Hongkongu.[6]
Warianty silników Trent 1000[7]
Oznaczenie | Data certyfikacji | Ciąg startowy |
---|---|---|
Trent 1000-A | sierpień 2007 | 307,79 kN |
Trent 1000-C | sierpień 2007 | 331,44 kN |
Trent 1000-D | sierpień 2007 | 331,44 kN |
Trent 1000-E | sierpień 2007 | 276,96 kN |
Trent 1000-G | sierpień 2007 | 320,57 kN |
Trent 1000-H | sierpień 2007 | 284,23 kN |
Trent 1000-Z | sierpień 2007 | 346,19 kN |