Romain De Loof

Romain De Loof
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1941
Eeklo

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Mediolan 1962 Start zatrzymany (A)
złoto Liège 1963 Start zatrzymany (A)
złoto Frankfurt 1966 Start zatrzymany
srebro San Sebastián 1965 Start zatrzymany
srebro Amsterdam 1967 Start zatrzymany

Romain De Loof (ur. 6 marca 1941 w Eeklo) – belgijski kolarz torowy i szosowy, pięciokrotny medalista torowych mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Romain De Loof osiągnął w 1959 roku, kiedy został wicemistrzem kraju w indywidualnym wyścigu na dochodzenie. Rok później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Rzymie, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął ostatnie miejsce w drużynowym wyścigu na dochodzenie. Na torowych mistrzostwach świata w Mediolanie w 1962 roku zdobył złoty medal w wyścigu ze startu zatrzymanego, wyczyn ten powtarzając rok później, podczas mistrzostw świata w Liège. W 1964 roku przeszedł na zawodowstwo. Pierwszy medal w tej kategorii zdobył na mistrzostwach świata w San Sebastián w 1965 roku, gdzie był drugi za Hiszpanem Guillermo Timonerem. Podczas rozgrywanych 1966 roku mistrzostw we Frankfurcie w swej koronnej konkurencji był już najlepszy. Ostatnie trofeum wywalczył na mistrzostwach świata w Amsterdamie w 1967 roku, gdzie wyprzedził go jedynie jego rodak Leo Proost. Wielokrotnie zdobywał medale torowych mistrzostw kraju, w tym dziewięć złotych. Startował także w wyścigach szosowych, jednak bez większych sukcesów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]