Nazwa chińska | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Ruch Nowego Życia – antykomunistyczna[1] kampania społeczna w międzywojennych Chinach, mająca na celu promowanie tradycyjnych chińskich wartości, zapoczątkowana w lutym 1934 roku przez Czang Kaj-szeka i jego żonę Song Meiling[2][3].
Ideologia Ruchu Nowego Życia stanowiła mieszankę tradycyjnej moralności konfucjańskiej z elementami zaczerpniętymi z chrześcijaństwa, autorytaryzmu, a nawet faszyzmu. Odrzucano zachodni indywidualizm i etykę kapitalistyczną. Zwalczano stanowiące olbrzymi problem w międzywojennych Chinach korupcję, kumoterstwo i handel opium[4]. Naczelnym celem Ruchu była moralna i duchowa przebudowa chińskiego społeczeństwa[5]. Popularne było organizowanie zbiorowych ślubów[6]. Zachęcano do prowadzenia skromnego stylu życia[7], m.in. potępiając organizowanie kosztownych, często rujnujących rodziny, wystawnych uroczystości pogrzebowych. Propagowano sztukę wyróżniającą się narodową wymową i walorami edukacyjnymi[8].
Założenia Ruchu Nowego Życia zostały sformułowane w broszurze Zarys Podstaw Nowego Życia autorstwa Czang Kaj-szeka. Jemu również przypisuje się stworzenie Pieśni Nowego Życia propagowanej szczególnie w szkołach[9].
Za kierowanie ruchem odpowiedzialne było Towarzystwo Promowania Nowego Życia[10].