Pełne imię i nazwisko |
Ryszard Leon Piec | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1913 | ||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 1979 | ||||||||||||||||
Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Ryszard Leon Piec (ur. 17 sierpnia 1913 w Lipinach, zm. 24 stycznia 1979 w Świętochłowicach) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1935–1939, olimpijczyk.
Imieniem Ryszarda Pieca nazwany jest stadion Naprzodu Lipiny.
Grę w piłkę nożną rozpoczął w klubie Silesia Lipiny. W 1923 roku przeniósł się do Naprzodu Lipiny. W trakcie II wojny światowej występował w niemieckiej drużynie TuS 1883 Lipine (1939–1945), a po jej zakończeniu powrócił do Naprzodu (1945–1951). Od 1951 roku był trenerem piłkarskim.
18 sierpnia 1935 zadebiutował w reprezentacji Polski w przegranym 2:3 meczu towarzyskim z Jugosławią w Katowicach. Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich 1936 w Berlinie oraz Mistrzostwach Świata 1938 we Francji. Grał m.in. w pamiętnym meczu z Brazylią (5:6) w Strasburgu[1]. Ogółem w latach 1935–1939 zanotował w drużynie narodowej 21 występów i zdobył 3 bramki.
LP | Data | Miejsce | Przeciwnik | Bramka | Rezultat | Ranga meczu |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 16 lutego 1936 | Stade du Centenaire, Bruksela | Belgia | 1:0 | 2:0 | Mecz towarzyski |
2. | 12 września 1937 | Stadion Wojska Polskiego, Warszawa | Dania | 3:1 | 3:1 | Mecz towarzyski |
3. | 23 października 1938 | Stadion Wojska Polskiego, Warszawa | Norwegia | 1:2 | 2:2 | Mecz towarzyski |
Urodził się 17 sierpnia 1913 w Lipinach (obecnie Świętochłowice) jako syn Tomasza i Elżbiety z d. Krautwurst. Był bratem piłkarzy Jerzego Pieca i Alfonsa Pieca (*1923-1944). Pracował w hucie Silesia.