SMS Saida (1912)

SMS Saida
	Historia
Stocznia	Cantiere Navale Triestino(inne języki)
Położenie stępki	9 września 1911
Wodowanie	26 października 1912
	K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa	SMS Saida
Wejście do służby	1914
Wycofanie ze służby	1918
	Regia Marina
Nazwa	Venezia
Wejście do służby	1920
Wycofanie ze służby	1937
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	projektowa: 3500 t; pełna: 4010 t
Długość	na linii wodnej: 129,7 m; całkowita: 130,6 m
Szerokość	12,8 m
Zanurzenie	5,3 m
	Napęd
	16 kotłów parowych Yarrow; 2 turbiny parowe Melms-Pfenniger o łącznej mocy 30 178 KM
Prędkość	27 węzłów
	Uzbrojenie
	9 x armata okrętowa 100 mm L50; 1 x działo 47 mm L44; 6 x wyrzutnia torped kal. 533 mm (od 1917 r.); 1 z armata przeciwlotnicza 66 mm L50 (od 1917 r.)
	Opancerzenie
	nadbudówki: 50 mm; pancerz burtowy: 60 mm; pokład: 20 mm; maski dział: 8-40 mm
Załoga	340

SMS Saida – austro-węgierski krążownik z okresu I wojny światowej. Pierwszy okręt typu Novara (nazywanego także ulepszonym t. Admiral Spaun).

Okręt brał udział w bitwie w Cieśninie Otranto. W jej pierwszej fazie, nad ranem, 15 maja 1917 „Saida” wraz z bliźniaczymi SMS „Helgoland” i „Novara” zatopił 14 trawlerów blokujących cieśninę. W drugiej fazie zespół austro-węgierskich krążowników starł się z krążownikiem „Marsala”(inne języki), oraz niszczycielami „Carlo Alberto Racchia”(inne języki), „Indomito”(inne języki), „Insidioso(inne języki)”, „Impavido”(inne języki), „Carlo Mirabello”(inne języki), „Commandant Rivière”, „Cimeterre” i „Bisson”. W trakcie pojedynku artyleryjskiego "Saida" została trafiona pociskiem artyleryjskim w dziób. Wybuch pocisku nie wyrządził większych szkód, ale zabił jednego marynarza i zranił kilkunastu innych. W końcowej fazie starcia „Saida” odholował uszkodzoną, pozbawiona napędu „Novarę” do bazy^[1].

„Saida” przetrwał I wojnę światową. Została przekazana Włochom jako część austro-węgierskich reparacji wojennych. Po wcieleniu do Regia Marina otrzymała nazwę „Venezia”. Z listy włoskiej floty została skreślona 11 marca 1937 roku.

Przypisy

↑ Michał Gajzler: II bitwa w Cieśninie Otranto. militarium.net. [dostęp 2009-05-12]. (pol.).

Bibliografia

Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.

Linki zewnętrzne

kriegsmarine.lima-city.de (niem.)

[1] Michał Gajzler: II bitwa w Cieśninie Otranto. militarium.net. [dostęp 2009-05-12]. (pol.).

[1]