Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
197 cm | ||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
111 kg | ||||||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
|
Sam Wykes (ur. 25 kwietnia 1988 w Sydney) – australijski rugbysta grający na pozycji wspieracza w zespole Western Force, mistrz świata U-19 z 2006 roku.
W latach 2006–2007 trenował w Akademii Waratahs[1][2]. W 2006 roku ze składem Waratahs udał się na szkoleniowe tournée[3][4], gdzie zagrał w trzech spotkaniach z drużynami rezerw brytyjskich i irlandzkich klubów[1].
Pomiędzy sierpniem a październikiem 2007 roku wziął udział w jedynym rozegranym sezonie rozgrywek Australian Rugby Championship. Został przydzielony do zespołu Western Sydney Rams[5][6], który po wygraniu fazy grupowej poniósł porażkę w półfinałach[7].
W tym samym roku podpisał kontrakt na występy w Western Force w najbliższych dwóch sezonach[8], przedłużając go następnie na kolejne dwuletnie okresy[9][10][11].
Znalazł się w Akademii Force[12], a w pierwszej drużynie zadebiutował w lutym 2008 roku meczem z Cheetahs[13][14]. W całym sezonie pojawił się na boisku w dziewięciu spotkaniach[15], a zakończył go wyjazdem przygotowawczym do Europy[16]. W jego przypadku został on skrócony, bowiem powrócił szybciej do Australii doznawszy na treningu kontuzji ramienia wymagającej interwencji chirurgicznej[9][17]. Kilkumiesięczna rehabilitacja spowodowała, że opuścił okres przygotowawczy oraz początkowe sześć spotkań kolejnego sezonu, zdołał jednak zagrać w sześciu[13][18]. W 2010 roku wystąpił w dziesięciu meczach, a z kolejnych dwóch wyeliminowała go uraz mięśnia czworogłowego uda[13][19].
Pierwszy pełny sezon zaliczył w 2011 roku, wówczas zdobył również pierwsze punkty w rozgrywkach Super Rugby[13][20]. Gdy z powodu reprezentacyjnych obowiązków niedostępni byli Nathan Sharpe i David Pocock, w sierpniu tego roku Wykes został mianowany kapitanem Force na tournée na Samoa[21][22]. W tej samej roli wystąpił w meczu przygotowawczym przed sezonem 2012[23], w całym sezonie zagrał jednak tylko w trzech spotkaniach[24] przerywały go bowiem kolejno kontuzje ścięgna, kostki i kolana zakończona jego rekonstrukcją[25][26]. Dla odmiany w następnym roku opuścił tylko jeden z szesnastu meczów[27][28] w jego trakcie zostając dziewiątym graczem Force, który osiągnął barierę pięćdziesięciu meczów w rozgrywkach Super Rugby[13], a do końca sezonu zaliczył łącznie 59 występów[29]. Zdobywał także indywidualne wyróżnienia[30], a pod nieobecność Matta Hodgsona pełnił rolę kapitana Force[31][32].
Na poziomie klubowym związany w tym czasie był z Parramatta Two Blues[33][34], West Harbour RFC[35][36][37] i Eastwood[38][39]. W National Rugby Championship był jednym z kapitanów[40][41] zespołu Perth Spirit, który dotarł do finału inauguracyjnej edycji[42]
Był stypendystą ogólnokrajowego programu National Talent Squad[43] oraz Australian Institute of Sport[44][45][46].
W stanowych barwach zwyciężył w mistrzostwach kraju U-16 w 2004 roku[47][48][49], podczas których otrzymał dodatkowo wyróżnienie dla najlepszego gracza zespołu[50].
W latach 2004–2005 występował w zespole Combined Catholic Colleges[51][52]. W drugim z nich otrzymał również powołanie do kadry Australian Schoolboys na tournée po Wyspach Brytyjskich[53][54].
W 2006 roku znalazł się w reprezentacji U-19[55], która zwyciężyła w rozegranych w Dubaju mistrzostwach świata w tej kategorii wiekowej[56]. Zagrał wówczas jako podstawowy wspieracz we wszystkich pięciu spotkaniach nie zdobywając punktów[57][58][59][60][61]. Na tym turnieju znalazł się również rok później[62] i w roli wicekapitana[63] wystąpił w podstawowym składzie we wszystkich pięciu spotkaniach[64][65][66][67][68]. Australijczykom nie udało się jednak obronić tytułu, zdobyli natomiast brązowe medale[69][70].
W 2008 roku został powołany przez selekcjonera reprezentacji U-20 Briana Melrose na inauguracyjne mistrzostwa świata juniorów[71]. W ramach przygotowań do turnieju poprowadził drużynę do zwycięstwa nad Fidżyjczykami[72]. Na samych zawodach wystąpił zaś we wszystkich pięciu spotkaniach[73], a Australijczycy zajęli ostatecznie miejsce piąte[74].