Sclerophrys gracilipes

Sclerophrys gracilipes
(Boulenger, 1899)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

ropuchowate

Rodzaj

Sclerophrys

Gatunek

Sclerophrys gracilipes

Synonimy
  • Bufo gracilipes Boulenger, 1899[1]
  • Bufo funereus gracilipesPerret and Mertens, 1957[1]
  • Bufo petiti Knoepffler, 1967[1]
  • Amietophrynus gracilipesFrost at al., 2006[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Sclerophrys gracilipesgatunek płaza bezogonowego z rodziny ropuchowatych (Bufonidae).

Taksonomia i systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisał w 1899 roku George Albert Boulenger, nadając mu nazwę Bufo gracilipes. W 2006 roku Frost i inni przenieśli go do rodzaju Amietophrynus. Ohler i Dubois w 2016 roku wykazali, że nazwa Amietophrynus jest młodszym synonimem nazwy Sclerophrys[1].

Poniższy kladogram za Van Bocxlaer et al.[3] ilustruje pokrewieństwa z pokrewnymi gatunkami:


Sclerophrys


Sclerophrys brauni



Sclerophrys poweri







Sclerophrys gracilipes



Sclerophrys gutturalis




Sclerophrys garmani




Sclerophrys steindachneri




Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Zwierzę spotyka się na zachodzie Afryki Środkowej. Występuje więc na niewielkim obszarze w południowo-wschodniej Nigerii blisko granicy z Kamerunem, w południowym Kamerunie, na całym terytorium Gwinei Równikowej (w tym na wyspie Bioko) i Gabonu, w północnym i zachodnim Kongu, na niemałym terenie w północnej części Demokratycznej Republiki Konga i na południowym zachodzie Republiki Środkowoafrykańskiej. Obecność gatunku w tej ostatniej nie jest pewna, podobnie, jak w enklawie Kabinda należącej do Angoli. O ile północna granica tego zasięgu biegnie przez dłuższy czas prawie równoleżnikowo, południowa kieruje się z południowego zachodu na północny wschód przez środek terytorium Konga, a następnie zakręca na wschód w Demokratycznej Republice Konga[2].

Jego siedlisko to tropikalne wilgotne lasy nizinne. Występuje do 200 m n.p.m.[2]

Radzi sobie w siedliskach zdegradowanych działalnością ludzką[2].

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Przebiega w wodach płynących, w tym w strumieniach na bagnach[2].

Status

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek występuje raczej pospolicie, ale jego liczebność spada[2].

Zagrożeniem dla gatunku jest postępująca utrata i degradacja siedlisk, spowodowana przez rolnictwo, rozwój osadnictwa czy pozysk drewna[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Darrel R. Frost, Sclerophrys gracilipes (Boulenger, 1899), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  2. a b c d e f g IUCN SSC Amphibian Specialist Group, Sclerophrys gracilipes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-07-12] (ang.).
  3. Ines Van Bocxlaer, S.D. Biju, Simon P. Loader & Franky Bossuyt. Toad radiation reveals into-India dispersal as a source of endemism in the Western Ghats-Sri Lanka biodiversity hotspot. „BMC Evolutionary Biology”. 9, s. 131, 2009. DOI: 10.1186/1471-2148-9-131. (ang.).