Sebastian Haseney

Sebastian Haseney

Data i miejsce urodzenia	27 sierpnia 1978 Suhl
Klub	SCM Zella-Mehlis
Wzrost	172 cm
Debiut w PŚ	6.03 1999, Lahti (3. miejsce – Gundersen)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	27.01 2001, Steamboat Springs (sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Mistrzostwa świata srebro Oberstdorf 2005 Sztafeta srebro Sapporo 2007 Sztafeta Letnie Grand Prix 2. miejsce 1999 Zakończenie kariery: 2011 rok

Sebastian Haseney (ur. 27 sierpnia 1978 w Suhl) – niemiecki kombinator norweski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Sebastian Haseney reprezentował barwy klubu SC Motor Zella-Mehlis. W Pucharze Świata zadebiutował 6 marca 1999 roku w Lahti, zajmując trzecie miejsce w konkursie rozegranym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie nie tylko zdobył pierwsze pucharowe punkty, ale od razu stanął na podium. W sezonie 1998/1999 pojawił się jeszcze trzykrotnie, jednak tak wysokich pozycji już nie zajmował i w klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 23. miejsce. W lutym 1999 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Ramsau, gdzie indywidualnie był ósmy w sprincie, a wraz z kolegami zajął szóste miejsce w sztafecie.

W lecie 1999 roku zajął drugie miejsce w klasyfikacji końcowej drugiej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej, ulegając tylko swemu rodakowi Ronny'emu Ackermannowi. W trzech zawodach indywidualnych Haseney dwukrotnie stawał na podium: 25 sierpnia w Oberhofie był trzeci, a trzy dni później w Klingenthal zajął drugie miejsce. W sezonie 1999/2000 pięciokrotnie znajdował się w czołowej dziesiątce, jednak na podium nie stanął ani razu. W klasyfikacji generalnej był tym razem piętnasty.

Trzecią edycję LGP zakończył na szóstej pozycji z jednym miejscem na podium: 2 września 2000 roku w Stams był drugi. W sezonie 2000/2001 siedem razy meldował się w czołówce, przy czym 27 stycznia 2001 roku w Steamboat Springs odniósł swoje pierwsze zwycięstwo, a 10 lutego w Libercu zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej dało mu to dziesiątą lokatę. W 2001 roku wystąpił także na Mistrzostwach Świata w Lahti zajmując w Gundersenie 41. miejsce. Na tych samych mistrzostwach razem z kolegami zajął także czwarte miejsce w sztafecie. Po skokach Niemcy zajmowali piątą pozycję, jednak na trasie biegu wyprzedzili Japończyków. Walkę o brązowy medal stoczyli z Finami, ostatecznie przegrywając o ponad 30 sekund.

W pięciu konkursach LGP 2001 tylko raz stanął na podium: 29 sierpnia w Winterbergu był trzeci. Dało mu to piąte miejsce w klasyfikacji końcowej. Najważniejszym punktem sezonu 2001/2002 były Igrzyska Olimpijskie w Salt Lake City. Haseney wystąpił tam tylko w Gundersenie, w którym zdołał awansować z 38. miejsca po skokach na 21. miejsce na mecie biegu. W rywalizacji pucharowej Ośmiokrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce, na podium stając raz - 3 marca 2002 roku w Lahti był trzeci. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. Kolejny sezon miał znacznie słabszy, nie stawał na podium i w klasyfikacji zajął dopiero 23. miejsce. Sukcesów nie osiągnął także podczas Mistrzostw Świata w Val di Fiemme w 2003 roku. Wystąpił tam tylko w zawodach metodą Gundersena, w których zajął 38. miejsce w skokach, a biegu nie ukończył.

W lecie 2003 roku dwukrotnie znalazł się w czołówce zawodów szóstej edycji LGP, raz zajmując miejsce na podium - 29 sierpnia Klingenthal był trzeci w Gundersenie. W klasyfikacji końcowej dało mu to szóste miejsce. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 2003/2004. Niemiec aż czternaście razy zajmował miejsca w czołowej dziesiątce, w tym czterokrotnie stawał na podium: 30 listopada w Ruce, 12 grudnia w Predazzo i 23 stycznia w Nayoro zajmował drugie miejsce, a 11 stycznia w Seefeld był trzeci. W klasyfikacji generalnej wystarczyło to do zajęcia szóstego miejsca. Przez dwa kolejne sezony Sebastian ani razu nie wywalczył miejsca na podium zawodów pucharowych. W tym czasie wystąpił na Mistrzostwach Świata w Oberstdorfie w 2005 roku, gdzie wspólnie z Georgiem Hettichem, Björnem Kircheisenem i Ronnym Ackermannem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Po skokach Niemcy znajdowali się na piątej pozycji, jednak bardzo dobra postawa w biegu pozwoliła im awansować aż na drugie miejsce. Przegrali tylko z Norwegami, do których na mecie stracili zaledwie 7.1 sekundy, a o 0.3 sekundy wyprzedzili Austriaków. Indywidualnie wystąpił w Gundersenie, w którym był siedemnasty. Rok później, podczas Igrzysk w Turynie był szósty w Gundersenie, a w sprincie zajął dopiero 29. miejsce.

Na podium zawodów pucharowych wrócił w sezonie 2006/2007, który ukończył na ósmej pozycji. Siedem razy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce, z czego pięciokrotnie stawał na podium: 25 listopada w Ruce i 6 stycznia w Oberstdorfie był trzeci, a 2 grudnia w Lillehammer, 30 grudnia w Ruhpolding oraz 9 marca w Lahti zajmował drugie miejsce. Drugi i ostatni medal w karierze zdobył na Mistrzostwach Świata w Sapporo. Razem z Tino Edelmannem, Björnem Kircheisenem i Ronnym Ackermannem ponownie zdobył srebrny medal w sztafecie. W konkursach indywidualnych był dziewiąty w Gundersenie, a w sprincie zajął 26. miejsce. Ostatni raz na podium stanął 13 stycznia 2008 roku w Predazzo, gdzie wygrał sprint. Dzień wcześniej zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Sezon 2007/2008 zakończył na szesnastym miejscu.

W zawodach startował do 2011 roku, jednak sukcesów już nie osiągał. W tym czasie wystąpił jeszcze na Mistrzostwach Świata w Libercu w 2009 roku, gdzie w swoim jedynym starcie, Gundersenie na normalnej skoczni zajął siódme miejsce. W połowie sezonu 2010/2011 postanowił zakończyć sportową karierę^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska Olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
21.	9 lutego	2002	Salt Lake City	Gundersen K-90/15 km	39:11,7	+4:25,3	Samppa Lajunen
6.	11 lutego	2006	Pragelato	Gundersen HS106/15 km	39:44,6	+51,1	Georg Hettich
29.	21 lutego	2006	Pragelato	Sprint HS134/7,5 km	18:29,0	+1:40,1	Felix Gottwald

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
6.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km[2]	49:34,2	+2:37,9	Finlandia
8.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7,5 km	17:48,4	+56,3	Bjarte Engen Vik
31.	15 lutego	2001	Lahti	Gundersen K-90/15 km	39:26,7	+6.01,5	Bjarte Engen Vik
4.	20 lutego	2001	Lahti	Sztafeta K-90/4x5 km[3]	48:54,1	+53,5	Norwegia
DNF	21 lutego	2003	Val di Fiemme	Gundersen K95/15 km	37:54,2	-	Ronny Ackermann
17.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56,2	+1:21,5	Ronny Ackermann
2.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[4]	49:45,5	+7,1	Norwegia
26.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40,2	+2:58,8	Hannu Manninen
2.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km[5]	49:14,9	+28,4	Finlandia
9.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+1:50,0	Ronny Ackermann
7.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22,3	+1:14,9	Todd Lodwick

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1998/1999: 23.
• sezon 1999/2000: 15.
• sezon 2000/2001: 10.
• sezon 2001/2002: 13.
• sezon 2002/2003: 23.
• sezon 2003/2004: 6.
• sezon 2004/2005: 23.
• sezon 2005/2006: 17.
• sezon 2006/2007: 8.
• sezon 2007/2008: 16.
• sezon 2008/2009: 20.
• sezon 2009/2010: 35.
• sezon 2010/2011: 49.

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	6 marca 1999	Lahti	Gundersen K116/15 km	?	3.	+1:13.7 min	Samppa Lajunen
2.	27 stycznia 2001	Steamboat Springs	Sprint K120/7.5 km	?	1.	-	-
3.	10 lutego 2001	Liberec	Gundersen K120/15 km	?	3.	+31.8 s	Ronny Ackermann
4.	3 marca 2002	Lahti	Sprint K116/7.5 km	20:39.3 min	3.	+24.2 s	Samppa Lajunen
5.	30 listopada 2003	Ruka	Sprint K120/7.5 km	19:16.0 min	2.	+22.1 s	Ronny Ackermann
6.	12 grudnia 2003	Predazzo	Gundersen K95/15 km	35:23.1 min	2.	+1:05.1 min	Ronny Ackermann
7.	11 stycznia 2004	Seefeld	Gundersen K90/15 km	38:00.3 min	3.	+18.1 s	Hannu Manninen
8.	23 stycznia 2004	Nayoro	Gundersen K90/15 km	39:14.8 min	2.	+1.0 s	Samppa Lajunen
9.	25 listopada 2005	Ruka	Gundersen K120/15 km	40:01.0 min	3.	+24.0 s	Jason Lamy Chappuis
10.	2 grudnia 2006	Lillehammer	Gundersen K120/15 km	38:20.3 min	2.	+0.1 s	Magnus Moan
11.	30 grudnia 2005	Ruhpolding	Gundersen K120/15 km	35:58.1 min	2.	+1.2 s	Hannu Manninen
12.	6 stycznia 2007	Oberstdorf	Gundersen K120/15 km	37:55.3 min	3.	+4.8 s	Felix Gottwald
13.	9 marca 2007	Lahti	Gundersen K116/15 km	39:31.9 min	2.	+6.6 s	Bill Demong
14.	12 stycznia 2008	Predazzo	Gundersen K120/15 km	41:52.2 min	3.	+34.3 s	Ronny Ackermann
15.	13 stycznia 2008	Predazzo	Sprint K120/7.5 km	20:03.4 min	1.	-	-

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1997/1998: 74.
• sezon 1998/1999: -

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	10 stycznia 1999	Garmisch-Partenkirchen	Sprint K115/7.5 km	?	2.	?	Andrea Longo
2.	17 stycznia 1999	Chamonix	Sprint K90/7.5 km	?	2.	?	Robert Stadelmann
3.	22 stycznia 1999	Lake Placid	Sprint K120/7.5 km	?	1.	-	-

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 1998: 12
• 1999: 2
• 2000: 6
• 2001: 5
• 2002: 29
• 2003: 6
• 2004: 31
• 2006: 33
• 2007: 30
• 2008: 15
• 2009: 26

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	25 sierpnia 1999	Oberhof	Sprint K120/5 km	?	3.	+7.2 s	Ronny Ackermann
2.	28 sierpnia 1999	Klingenthal	Gundersen K120/15 km	?	2.	+0.4 s	Ronny Ackermann
3.	2 września 2000	Stams	Gundersen K90/10 km	?	3.	+1.2 s	Marko Baacke
4.	29 sierpnia 2001	Winterberg	Gundersen K80/14 km	?	3.	+7.0 s	Jaakko Tallus
5.	29 sierpnia 2003	Klingenthal	Gundersen K80/15 km	?	3.	+10.3 s	Ronny Ackermann

Linki zewnętrzne

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-05)]. (ang.)

Przypisy

1. Sebastian Haseney kończy karierę!. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2011-01-10. [dostęp 2011-09-21]. (pol.).
2. Skład drużyny: Jens Gaiser, Jens Deimel, Sebastian Haseney, Ronny Ackermann
3. Skład drużyny: Marko Baacke, Jens Deimel, Ronny Ackermann, Sebastian Haseney
4. Skład drużyny: Sebastian Haseney, Georg Hettich, Björn Kircheisen, Ronny Ackermann
5. Skład drużyny: Sebastian Haseney, Ronny Ackermann, Tino Edelmann, Björn Kircheisen