Skeptical Inquirer

Skeptical Inquirer

The Magazine for Science and Reason

Częstotliwość	dwumiesięcznik
Państwo	Stany Zjednoczone
Wydawca	Committee for Skeptical Inquiry
Pierwszy numer	1976
Średni nakład	24 672[1] egz.
ISSN	0194-6730
Strona internetowa

Skeptical Inquirer to amerykański dwumiesięcznik publikowany przez Committee for Skeptical Inquiry (CSI). Podtytuł miesięcznika to The Magazine for Science and Reason (Magazyn o nauce i rozumie). W roku 2016 święcił swoją czterdziestą rocznicę powstania. Przez większość czasu czasopismo było publikowane przez organizację Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal, znaną pod akronimem CSICOP. W roku 2006 organizacja ta skróciła swoją nazwę do Committee for Skeptical Inquiry (CSI) i rozszerzyła swoją misję.

Misja

Misja organizacji, zatwierdzona w 2006 roku i wciąż aktualna, brzmi następująco:

The Committee for Skeptical Inquiry promuje naukę i badania naukowe, krytyczne myślenie, edukację naukową i logiczne rozumowanie w badaniu istotnych spraw. Popiera krytyczne badania kontrowersyjnych lub niezwykłych twierdzeń z odpowiedzialnego, naukowego punktu widzenia i rozpowszechnia wśród społeczności naukowej, mediów i społeczeństwa, informację opartą na faktach o wynikach takich badań^[2].

Krótsza wersja misji drukowana jest w każdym numerze czasopisma, w brzmieniu:

… promuje naukowe badania, krytyczne dochodzenie i logiczne rozumowanie w badaniu kontrowersyjnych lub niezwykłych twierdzeń^[3]

Historia dwóch pierwszych dekad działalności dostępna jest w książce The Encyclopedia of the Paranormal opublikowanej w 1998 roku przez redaktora Skeptical Inquirer Kendricka Fraziera^[4].

Historia

Czasopismo na początku nazywało się The Zetetic (z Greki, oznacza to sceptycznego poszukiwacza) i na początku naczelnym redaktorem był Marcello Truzzi^[5]. Pierwszy numer został oznaczony Jesień/Zima 1976^[6]. Wkrótce potem powstał konflikt pomiędzy redaktorem naczelnym, a resztą organizacji CSICOP. Jedna strona była "stanowczo przeciwna nonsensowi, bardziej skora do pójścia ścieżką ofensywną i atakowania nadnaturalnych twierdzeń", a druga strona chciała, by nauka i pseudonauka koegzystowały "w zgodzie". Truzzi opuścił czasopismo i rozpoczął tworzenie innego, pod tytułem The Zetetic Scholar, a CSICOP zmienił nazwę magazynu na Skeptical Inquirer^[7]. W roku 1977 naczelnym redaktorem został Kendrick Frazier, wcześniej przez 6 lat redaktor magazynu Science News.

Kurtz zauważył, że jest "olbrzymia społeczna fascynacja pseudonauką" i że jest ona "mocno promowana i nadawany jest jej posmak sensacji przez nieodpowiedzialne media". Zaznaczył, że "naszym zajęciem jest […] zwiększenie zrozumienia jak działa nauka^[8][9]".

Na początku Skeptical Inquirer był rocznikiem. Od 1978 roku stał się kwartalnikiem^[10].

((połączyć)) W latach od 1976 do 1995 magazyn miał mały format. Od 1995 czasopismo powróciło do typowego formatu i stało się dwumiesięcznikiem.

Zarząd, współpracownicy i pracownicy

Pracownicy produkcyjni wSkeptical Inquirer w 2016 roku. Od lewej:Julia Lavarnway, Chris Fix, Paul Loynes, Nicole Scott

Czasopismo współtworzone jest przez naukowców, uczonych, badaczy i innych ekspertów. CSI w tej chwili ma ponad 100 ważnych honorowych członków. Należeli do nich m.in. Isaac Asimov, Martin Gardner, Stephen Jay Gould, Carl Sagan i laureaci Nagrody Nobla Francis Crick i Glenn T. Seaborg^[11]. Obecnie są wśród nich: Neil deGrasse Tyson, Lawrence Krauss, Richard Dawkins, Jill Tarter, James Randi, Bill Nye, Eugenie Scott, Daniel Dennett, Richard Wiseman, E.O. Wilson, Elizabeth Loftus i laureat Nagrody Nobla Steven Weinberg.

Rada wykonawcza CSI tworzy komitet redakcyjny Skeptical Inquirer. Członkami rady (stan na kwiecień 2016) są: Kendrick Frazier, James Alcock, Harriet A. Hall, Ray Hyman, Scott O. Lilienfeld, Elizabeth Loftus, Steven Novella, Amardeo Sarma, Eugenie Scott, Karen Stollznow, Dave Thomas i Leonard Tramiel. Poza członkami rady wykonawczej, starszy pracownik naukowy magazynu, Joe Nickell, także zasiada w komitecie redakcyjnym. Dyrektor wykonawczy CSI, Barry Karr, jest członkiem ex officio^[12].

Obecnie (stan na kwiecień 2016) redaktorami doradczymi są: Susan Blackmore, Kenneth Feder, Barry Karr, Richard Wiseman, Ed Krupp i Jay Pasachoff. Redaktorami współpracującymi są D.J. Grothe, Harriet A. Hall, Kenneth Krause, David Morrison, James Oberg, Massimo Pigliucci, Robert Sheaffer i Dave Thomas.

• Redaktor naczelny: Kendrick Frazier
• Zastępca redaktora naczelnego: Benjamin Radford
• Redaktor prowadzący: Julia Lavarnway
• Asystent redaktora: Nicole Scott
• Dyrektor artystyczny: Christopher Fix
• Produkcja: Paul E. Loynes
• Webmaster: Matthew Licata
• Przedstawiciel wydawcy:Barry Karr

Galeria

• 
  Australijska Konwencja Sceptyków – Sydney 2014 – Ken Fraser
• 
  Czasopismo Skeptical Inquirer w księgarni
• 
  Ken Fraser w biurze, 2015
• 
  Barry Carr czyta egzemplarz Skeptical Inquirer w siedzibie w Amherst, 2014
• 
  Skeptical Inquirer w Paryżu

Przypisy

1. Statement of Ownership, Management, and Circulation. „Skeptical Inquirer”. 39 (6), s. 12, November–December 2015. Amherst, New York USA: Center for Inquiry, Inc.. ISSN 0194-6730. Cytat: Date of filing: 16 września, 2015. (Required by 39 U.S.C. 3685) Title: Skeptical Inquirer. Frequency: Bimonthly. Publisher: Center for Inquiry, Inc., Amherst NY. Editor: Kendrick Frazier. Deputy Editor: Benjamin T. Radford. Owner: Center for Inquiry, Inc. Average number of (print) copies of each issue during the preceding 12 months: . . . Total (print) distribution: 24,133. Copies not distributed: 10,162. Average number of electronic copies of each issue during the preceding 12 months: 539. Total print distribution + paid electronic copies: 24,672.. (ang.). {{Cytuj pismo}} Linki zewnętrzne: "cytat".
2. About CSI. CFI. (ang.).
3. It’s CSI Now, Not CSICOP. CFI. (ang.).
4. Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal (CSICOP). CFI. (ang.).
5. Paul Kurtz: Exuberant Skepticism. Prometheus Books, 29 października 2010, s. 218. ISBN 978-1-61592-970-2. (ang.).
6. Paul Kurtz. Science and the Public: Summing Up Thirty Years of the Skeptical Inquirer. „Skeptical Inquirer”. 30 (5), s. 13–19, September 2006. (ang.). 
7. Douglas Hofstadter. About two kinds of Inquiry: "National Enquirer" and "The Skeptical Inquirer". „Scientific American”. 246 (2), s. 18–26, 1 lutego, 1982. [dostęp 2016-03-31]. (ang.). 
8. Kendrick Frazier. Why We Do This: Revisiting the higher values of skeptical inquiry. „Skeptical Inquirer”. 6 (37), s. 11–13, November 2013. (ang.). 
9. Why We Do This: Revisiting the Higher Values of Skeptical Inquiry. CSICOP. (ang.).
10. The Skeptical Inquirer to Be Quarterly. „Skeptical Inquirer”. II (2), s. 132, 1978. (ang.). 
11. The Pantheon of Skeptics. CSICOP. (ang.).
12. Inside front cover and masthead page, 2016  (ang.). Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona