Stefan Bakałowicz

Stefan Bakałowicz
Ilustracja
Stefan Bakałowicz (fot. ok. 1898)
Data i miejsce urodzenia

10 października 1857
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1947
Rzym

Narodowość

Polak

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu

Dziedzina sztuki

malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons

Stefan Aleksander Bakałowicz (ur. 10 października 1857 w Warszawie, zm. 1947 w Rzymie) – polski malarz akademista tworzący zagranicą.

Był synem malarza Władysława Bakałowicza i aktorki Wiktoryny z Szymanowskich[1]. Kształcił się w Warszawie pod kierunkiem Wojciecha Gersona, później studiował w petersburskiej Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 1882 otrzymał stypendium na wyjazd do Rzymu. Zamieszkał tam na stałe, spędzając ponad 60 lat na obczyźnie. Według świadectw współczesnych, artysta, który ożenił się z Włoszką, stronił od życia publicznego, chętniej zamykając się w kole rodzinnym. Związany był przyjaźnią jedynie z Henrykiem Siemiradzkim, za którym podjął w swej twórczości tematykę antyczną i w którego salonie bywał częstym gościem, stykając się tam z członkami kolonii polskiej w Rzymie[2].

W 1903 miał pierwszą wystawę w Warszawie. W 1936 znalazł się we władzach Polskiej Organizacji Artystów Plastyków „Kapitol”[3]. Poza warszawskim Towarzystwem Zachęty Sztuk Pięknych wystawiał również w Rosji, gdzie mimo ważkiej krytyki ze strony W. Stasowa[4], przyznano mu tytuł akademika i gdzie jego prace znajdowały wielu nabywców.

W wieku 90 lat zmarł we Włoszech, pochowany został na rzymskim cmentarzu Campo Verano.

Malował sceny rodzajowe z życia starożytnego Rzymu, Grecji i Egiptu, tworząc pod widocznym stylistycznym wpływem podobnego malarstwa Alma-Tademy. W tej sferze istotny wpływ wywarło też na niego Quo vadis Sienkiewicza oraz pobudzające wyobraźnię odkrycia dokonywane ówcześnie w Pompejach. Tworzył w manierze akademickiej, cechowało go dobre opanowanie warsztatu ze starannością odtwarzania szczegółów i stosowaniem żywej kolorystyki przedstawień. Poza kompozycjami rodzajowo-historycznymi sięgał chętnie do tematyki orientalnej, był pejzażystą i cenionym portrecistą.

  • Greczynka nad morzem
    Greczynka nad morzem
  • Pisarz Ra-hotep
    Pisarz Ra-hotep
  • Błogosławienie chrześcijan
    Błogosławienie chrześcijan
  • Łuk Tytusa w Rzymie
    Łuk Tytusa w Rzymie
  • Portret markiza Lagergrena
    Portret markiza Lagergrena

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego S. Orgelbranda Synów, 1898.
  2. ↑ Józef Dużyk: Siemiradzki. Warszawa: LSW, 1986, s. 201, 388, 400.
  3. ↑ „Ilustrowany Kurier Codzienny” z 26 marca 1936
  4. ↑ Znany z surowości krytyk rosyjski zarzucał Bakałowiczowi i Siemiradzkiemu, że obrazy malują „stosownie do współczesnego zapotrzebowania” i że nie ma w nich nic „prócz czysto zewnętrznych efektów, dekoracji, szczegółów kostiumowych” (Józef Dużyk: Siemiradzki, dz. cyt., s. 60).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]