Stefania evansi
| Stefania evansi[1] | |||
| (Boulenger, 1904) | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Stefania evansi | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 brak danych
| |||
Stefania evansi – gatunek płaza bezogonowego z rodziny Hemiphractidae występujący w zachodnio-środkowych częściach Gujany. Dorasta do 9,75 cm długości i zasiedla strumienie w lasach pierwotnych. Rozród słabo zbadany – wiadomo natomiast, że rozwój młodych osobników odbywa się całkowicie na grzbiecie samicy. W związku z brakiem szczegółowych informacji na temat tego gatunku, przydzielona została mu kategoria Data Deficient – DD.
Wygląd i informacje ogólne
[edytuj | edytuj kod]Jest jednym z największych przedstawicieli rodzaju Stefania – samice osiągają długość do 9,75 cm od czubka do pyska do otworu kloaki, a samce do 5,3 cm[4]. Szerokość głowy wynosi ok. 90% jej długości[4]. Występują zęby lemieszowe[4]. Na obszarze płata skroniowego, a także za błoną bębenkową znajdują się liczne guzki[4]. Na opuszkach palców u dłoni i stóp obecne są przylgi[4].
W 2005 roku rodzaj ten został wyodrębniony z rodziny Hylidae i przeniesiony do rodziny Hemiphractidae[3]. Analizy filogenetyczne wykazały, że takson ten jest najprawdopodobniej kompleksem gatunków, na który składają się dwa blisko spokrewnione ze sobą gatunki[5].
Zasięg występowania i siedliska
[edytuj | edytuj kod]S. evansi występuje w zachodnio-środkowej Gujanie, gdzie zasiedla nizinne i górzyste rejony do wysokości bezwzględnej 900 m n.p.m.[3] Spotkać go można wzdłuż strumieni w lasach pierwotnych[3].
Rozmnażanie i rozwój
[edytuj | edytuj kod]Do rozrodu dochodzi najprawdopodobniej w porach deszczowych[5]. Samica nosi jaja na plecach, a młode żabki przechodzą cały rozwój przyczepione do warstwy śluzu na grzbiecie samicy[5]. Szczegółowe informacje dotyczące rozrodu nieznane[5]. Do 2006 roku opisano 6 samic noszących na grzbiecie jaja lub młode żabki, których liczba wahała się od 11 do 25[4].
Status
[edytuj | edytuj kod]Jest to słabo poznany gatunek, w związku z czym w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN ma on status Data Deficient[3]. Nieznany jest dokładny zasięg występowania, brak również szczegółowych informacji dotyczących ostatnich zmian w wielkości populacji, a także potencjalnych zagrożeń[3]. Niepewne jest również położenie taksonomiczne tego gatunku[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stefania evansi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Darrel R. Frost, Stefania evansi (Boulenger, 1904), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-06-01] (ang.).
- ↑ a b c d e f g IUCN SSC Amphibian Specialist Group (IUCN Ssc), IUCN Red List of Threatened Species: Stefania evansi [online], IUCN Red List of Threatened Species, 9 kwietnia 2018 [dostęp 2020-09-15].
- ↑ a b c d e f MacCulloch, R.D. & A. Lathrop: Stefania evansi (Boulenger). [w:] Catalogue of American Amphibians and Reptiles [on-line]. 2006. s. 827.1–827.3. (ang.).
- ↑ a b c d Philippe Kok i inni, Stefania evansi (Groete Creek Carrying Frog). Reproduction, „Herpetological Review”, 37 (2), 2006, s. 212–213 (ang.).