Stożkówka gnojowa

Stożkówka gnojowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

gnojankowate

Rodzaj

stożkówka

Gatunek

stożkówka gnojowa

Nazwa systematyczna
Conocybe rickenii (Jul. Schäff.) Kühner
Encyclop. Mycol. 7: 115 (1935)
Multimedia w Wikimedia Commons

Stożkówka gnojowa (Conocybe rickenii (Jul. Schäff.) Kühner) – gatunek grzybów z rodziny gnojankowatych (Bolbitiaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Conocybe, Bolbitiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1930 r. Julius Schäffer nadając mu nazwę Galera rickenii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Robert Kühner w 1935 r.[1]

Synonimy:

  • Conocybe siliginea f. rickenii (Jul. Schäff.) Arnolds 2003
  • Galera rickenii Jul. Schäff. 1930[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 1–2,5 cm, kształt dzwonkowaty lub stożkowaty. Powierzchnia gładka, matowa, jasnoochrowa, czasami w środku bardziej szara[4].

Blaszki

Przyrośnięte, początkowo ochrowe, potem od zarodników ciemniejące do rdzawoochrowych[4].

Trzon

Wysokość 4–7 cm, grubość do 2 mm. Powierzchnia gładka, początkowo kremowa, potem brudnobrązowa[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki o kształcie od elipsoidalnego do owalnego i rozmiarach 0–20 × 6–12 μm. Podstawki 2-zarodnikowe[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie stożkówki gnojowej w Ameryce Północnej, Europie, Australii, Nowej Zelandii i Maroku[5]. W Polsce rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane, w piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano 7 stanowisk[3].

Występuje w lasach, parkach, ogrodach, na łąkach, pastwiskach, przy drogach. Owocniki wytwarza od lipca do listopada[3]. Rozwija się na odchodach, zwłaszcza końskich, oraz w kompoście[4].

Saprotrof, grzyb koprofilny, grzyb niejadalny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-11-21] (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-12-19] (ang.).
  3. ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 141, ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ a b c d e Roger Phillips, Mushrooms and Other Fungi of Great Britain and Europe, Londyn: Pan Books, 1981, s. 154, ISBN 0-330-26441-9.
  5. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-20].