dzielnica i część miasta Jaworzna | |||
Huta szkła Szczakowa (2010) | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miasto | |||
Prawa miejskie |
1933[1]–1956 | ||
W granicach Jaworzna |
20 marca 1956[3] | ||
SIMC |
0940743 | ||
Położenie na mapie Jaworzna Szczakowa na planie Jaworzna | |||
50°14′34″N 19°17′49″E/50,242778 19,296944 |
Szczakowa – dzielnica i część miasta Jaworzna w województwie śląskim[4][5]. W latach 1933–1956 była samodzielnym miastem, a w latach 1934–1954 także siedzibą wiejskiej gminy Szczakowa.
Pierwsze wzmianki o Szczakowej pochodzą z XV wieku (1427, Sczacowa). Nazwa pochodzi od średniowiecznej nazwy osobowej "Szczak"[6].
Nazwę miejscowości w obecnej polskiej formie Sczakowa wymienia w latach (1470–1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis[7]. Długosz wymienia ją jako osobną miejscowość.
Z dokumentu rozgraniczającego wsie królewskie i biskupie, wydanego przez Zygmunta Starego w 1519 r., wiadomo że Szczakowa była wsią królewską i należała do starostwa będzińskiego[8]. W 1767 r. powstała tu pierwsza w ówczesnej Polsce kopalnia węgla kamiennego.
Rozwój miejscowości związany był z budową linii kolejowej, przejazdem pierwszego pociągu i powstaniem dworca w 1847 r. Dwa lata później powstał posterunek pocztowy. Niedaleko zbiegały się granice trzech mocarstw. Każdy, kto przekraczał w owym czasie granice, musiał przenocować lub chociaż przejechać przez Szczakową.
W 1903 r. – staraniem społeczeństwa został zbudowany kościół. Przy jego budowie zgromadzili się ludzie różnych wyznań i narodowości, którzy mieszkali wówczas w Szczakowej. W Szczakowej były zainstalowane pierwsze latarnie gazowe w parafii jaworznickiej. Powstało wiele zakładów, np. Fabryka Portland Cementu Szczakowa (w 1952 r. pod nazwą Cementownia Szczakowa), Kopalnia Piasku „Szczakowa”, huta szkła, rozlewnia gazu, fabryka amoniaku, garbarnia, zakłady dolomitowe. W zalanym kamieniołomie tych ostatnich obecnie znajduje się ośrodek nurkowy "Koparki" – słynny w całej Europie ze względu na czystość i przejrzystość wody.
W 1924 r. z inicjatywy społecznej został zbudowany budynek Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół", później Dom Kultury im. Zdzisława Krudzielskiego. Od 2000 r. działa Koło Miłośników Szczakowej przy Towarzystwie Przyjaciół Miasta Jaworzna, prowadzące działalność społeczno-kulturalną, kultywujące tradycje historyczne i propagujące wiedzę o historii miejscowości wśród młodzieży i dorosłych.
W 1956, w wyniku ustawy przyłączeniowej, Szczakowa została przyłączona do Jaworzna jako jedna z dzielnic[9].
Losy fikcyjnego mieszkańca Jaworzna Szczakowej opisał Michał Witkowski w książce pt. Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej (wyd. "W.A.B.", Warszawa 2007). Sam autor odwiedził tę dzielnicę, by dobrze się jej przyjrzeć i na tej podstawie oprzeć swoją powieść. Nie jest to dokładne odzwierciedlenie dzielnicy, a jedynie kilka detali zawartych w książce, jak chociażby ulica Kablowa, która znajduje się w zupełnie innym miejscu niż opisana w książce.
W Szczakowej znajdują się tereny byłej Kopalni Piasku "Szczakowa"[10]. Większość tego obszaru poddawana jest rekultywacji poprzez zalesianie, nieprzerwanie od 1959 roku. Stosunek wielkości powierzchni zrekultywowanej do zajętej ogółem od początku działalności Kopalni stanowi 1:1,12 i jest jednym z najwyższych w całym przemyśle wydobywczym w Polsce[11].
W lasach rosnących na terenach byłej kopalni można znaleźć nietypowe przykłady land-artu, które powstały wskutek decyzji Nadleśnictwa Chrzanów. Znajdują się tam 3 znaki ułożone poprzez specyficzne nasadzenie drzew[12].
Powstała w 2000 roku. Tworzą ją sosny, brzozy i dęby czerwone. Jest czytelna jedynie z lotu ptaka. Zajmuje około 110 tysięcy metrów kwadratowych (około 15 pełnowymiarowych boisk do gry w piłkę nożną). Wskaźnik nazywany „Kompasem z Bukowna” jest prawdopodobnie jednym z największych na świecie znaków geodezyjno-topograficznych.
Powstał w 2006 roku. Zajmuje około 30 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni. To tyle ile 23 baseny olimpijskie lub cztery pełnowymiarowe boiska do gry w piłkę nożną.
Najmłodszy znak, jako jedyny może być dostrzeżony z ziemi, w dodatku jest najłatwiej dostępny ze wszystkich tych obiektów. Zajmuje 10 tysięcy metrów kwadratowych.