Sławoborze (gmina)

Sławoborze
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

świdwiński

TERC

2416052

Wójt

Marcin Książek (2018)

Powierzchnia

188,70 km²

Populacja (31.12.2016[1])
• liczba ludności


4132

• gęstość

21,9 os./km²

Nr kierunkowy

94

Tablice rejestracyjne

ZSD

Adres urzędu:
ul. Kolejowa 8
78-314 Sławoborze
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Sławoborze
Liczba sołectw

13

Liczba miejscowości

27

Położenie na mapie powiatu
Położenie na mapie powiatu
53°53′31″N 15°42′42″E/53,891944 15,711667
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Sławoborzegmina wiejska w Polsce położona w północnej części województwa zachodniopomorskiego, w powiecie świdwińskim. Siedzibą gminy jest wieś Sławoborze. Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 4132 mieszkańców[1]. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku gminę zamieszkiwało 4090 osób[2].

Miejsce w województwie (na 114 gmin): powierzchnia 58., ludność 89.

W 2014 na terenie gminy oddano do użytku dwa prywatne, śmigłowcowe lądowiska: Agro Słowenkowo oraz PRH Słowenkowo.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Gmina jest położona w północnej części województwa zachodniopomorskiego, w północno-zachodniej części powiatu świdwińskiego. Gmina leży na Wysoczyźnie Łobeskiej i Równinie Białogardzkiej.

Sąsiednie gminy:

Do 31 grudnia 1998 r. wchodziła w skład województwa koszalińskiego.

Gmina stanowi 17,3% powierzchni powiatu.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 4132 mieszkańców. Gminę zamieszkuje 8,7% ludności powiatu[1]. Gęstość zaludnienia wynosi 21,9 osoby na km².

Dane z 31 grudnia 2017 roku[2].

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 4 090 100 2 042 49,9 2 048 50,1
gęstość zaludnienia

(mieszk./km²)

22 10 12
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Sławoborze w 2014 roku[3].


Przyroda i turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Wschodnią część gminy porasta Puszcza Koszalińska. Niewielką, zachodnią część granicy wyznacza dostępna dla kajaków rzeka Mołstowa (dopływ Regi). W gminie źródło ma także inna rzeka, Pokrzywnica (dopływ Parsęty). Tereny leśne zajmują 52% powierzchni gminy, a użytki rolne 44%.

Największymi atrakcjami turystycznymi na terenie gminy są malownicze tereny nad Zalewem Sidłowo, Zalewem Zagrody, w okolicy Białego Zdroju oraz Torfowiska Poradź, a także pozostałości dawnych parków przypałacowych i dworskich w Krzecku (obecnie Dom Pomocy Społecznej), Słowieńsku, Trzcianie, Lepinie, Rokosowie, czy kościoły w Sławoborzu, Jastrzębnikach, Słowieńsku, Powalicach, Mysłowicach i Rokosowie.

Infrastruktura i transport

[edytuj | edytuj kod]

Przez gminę prowadzi nr 162 łącząca Sławoborze z drogą krajową nr 6 (10 km) i Świdwinem (15 km).

Sławoborze uzyskały połączenie kolejowe w 1895 r. po wybudowaniu linii kolei wąskotorowej (rozstaw szyn: 1000 mm) z Gościna przez Lepino Trójkąt. W 1909 r. wybudowano drugą linię (rozstaw toru: 750 mm) z Białogardu Wąsk. do Rarwina. W latach 1945–1950 linia ta była nieczynna. W 1950 r. zmieniono szerokość toru na 1000 mm, a rok później przedłużono go do Lepina Trójkątu. W 1991 r. obydwie linie zostały zamknięte.

W gminie czynny jest 1 urząd pocztowy: Sławoborze (nr 78-314).

Administracja i samorząd

[edytuj | edytuj kod]

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy Sławoborze wynosiły 15,8 mln zł, a dochody budżetu 16,8 mln zł. Zobowiązania samorządu (dług publiczny) według stanu na koniec 2016 r. wynosiły 1,5 mln zł, co stanowiło 8,9% poziomu dochodów[4].

Gmina Sławoborze jest obszarem właściwości Sądu Rejonowego w Białogardzie, jednakże sprawy wieczystoksięgowe, sprawy z zakresu prawa karnego, karnego skarbowego i sprawy wykroczeniowe są obsługiwane przez wydziały zamiejscowe sądu w Świdwinie. Sprawy z zakresu prawa pracy oraz sprawy gospodarcze są rozpatrywane przez Sąd Rejonowy w Koszalinie[5]. Gmina jest obszarem właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie[6]. Gmina (właśc. powiat świdwiński) jest obszarem właściwości miejscowej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie[7].

Mieszkańcy gminy Sławoborze razem z mieszkańcami gminy Rąbino wybierają 3 radnych do Rady Powiatu w Świdwinie, a radnych do Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego w okręgu nr 3. Posłów na Sejm wybierają z okręgu wyborczego nr 40, senatora z okręgu nr 99, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 13.

Sołectwa w gminie: Biały Zdrój, Ciechnowo, Jastrzębniki, Krzecko, Mysłowice, Poradz, Powalice, Rokosowo, Sidłowo, Sławoborze, Słowenkowo, Słowieńsko i Stare Ślepce oraz Międzyrzecze.

Miejscowości

[edytuj | edytuj kod]
Wsie
Biały Zdrój, Ciechnowo, Jastrzębniki, Kalina, Krzecko, Lepino, Międzyrzecze, Mysłowice, Poradz, Powalice, Rokosowo, Sidłowo, Sławoborze, Słowenkowo, Słowieńsko, Sobiemirowo, Stare Ślepce, Trzciana, Zagrody.
Osady
Drzeń, Krzesimowo, Miedzno, Międzyrzecko, Nowe Ślepce, Pomorce, Pustowo, Sławkowo.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.), Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 30 maja 2017, ISSN 2451-2087.
  2. a b Gmina Sławoborze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Gmina Rąbino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-09-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  4. Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].
  5. Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 czerwca 2012 r. w sprawie utworzenia wydziałów w sądach rejonowych (Dz. Urz. Min. Sprawiedliwości z 2012 r. poz. 95, s. 19).
  6. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 r. ws. ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U. z 2012 r. poz. 1223).
  7. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. ws. obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. z 2003 r. nr 198, poz. 1925).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]