Tadeusz Kalinowski (aktor)

Tadeusz Kalinowski (ur. 1 czerwca 1915 w Leibnitz, zm. 22 sierpnia 1969 w Lubniewicach^[1]) – polski piosenkarz i aktor.

Życiorys

Urodził się w Leibnitz w Austrii. Uczęszczał do Konserwatorium Krakowskiego. W latach 1934–1939 występował jako piosenkarz. W 1939 roku walczył w czasie kampanii wrześniowej. II wojnę światową spędził w Krakowie i w Warszawie, uczestnicząc w konspiracyjnych koncertach. W sezonie 1946/1947 uczył się w Studium Dramatycznym przy Teatrze im. Wyspiańskiego w Katowicach, grając tam również epizodyczne role. W sezonie 1947/1948 był zatrudniony w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach, a w latach 1948–1951 w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie. W 1951 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W latach 1952–1954 występował we wrocławskich Teatrach Dramatycznych, a od 1954 do 1958 roku w Teatrze Młodego Widza. Od 1958 do końca życia (z przerwą w latach 1962–1963, gdy był w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu) grał w Teatrze im. Wyspiańskiego w Katowicach^[1]. Zmarł w następstwie zawału 22 sierpnia 1969 roku podczas urlopu.

Filmy^[1]
Rok	Tytuł	Rola	Uwagi
1953	Piątka z ulicy Barskiej	robotnik	niewymieniony w napisach
1956	Cień	sanitariusz w szpitalu w Jaworowie
1957	Pętla	refrenista ćwiczący w kawiarni	niewymieniony w napisach
1958	Popiół i diament	Wejchert
1961	Złoto	podpity gość przy barze
1962	Jak być kochaną	aktor Peters
1962	Czerwone berety	sierżant Feliks Kudaśko
1963	Wiano	Wadera, prezes spółdzielni
1963	Skąpani w ogniu	sierżant Zubik
1963	Rozwodów nie będzie	Kaliszewski, ojciec Joanny
1963	Milczenie	woźnica Wójcik
1964	Życie raz jeszcze	pułkownik
1964	Pięciu	Wala
1965	Święta wojna	dyrektor kopalni
1965	Sobótki	Świeca
1965	Gorąca linia	Andrzej Zyms, sekretarz komitetu powiatowego PZPR
1966	Bokser	Jan Zgoda, trener polskiej drużyny
1967	Morderca zostawia ślad	major „Paweł”
1968	Wszystko na sprzedaż	leśniczy
1968	Molo	Paweł
1969	Znicz olimpijski	kapitan „Szarotka”
1969	Sąsiedzi	przodownik Rubach
1969	Rzeczpospolita babska	generał

Produkcje telewizyjne^[1]
Rok	Tytuł	Rola	Uwagi
1959	Do ostatniego człowieka	dowódca okrętu	spektakl telewizyjny
1960	Pensjonat Azyl	Fidelo	spektakl telewizyjny
1964	Odwety	Stefan Jagmin	spektakl telewizyjny
1965	Kłamstwo	Łukasz Garbek	spektakl telewizyjny
1965	Nad Odrą	Niemiec	film telewizyjny, z cyklu:„Dzień ostatni, dzień pierwszy”
1966-1970	Czterej pancerni i pies	pułkownik, a później generał, dowódca brygady pancernej	serial telewizyjny, ostatnią część serii realizowano w 1970, już po śmierci aktora. Z tego względu w ostatnich odcinkach serialu głosu pułkownikowi użyczył Józef Nowak
1968	Stawka większa niż życie	kreisleiter	serial telewizyjny, odcinek: 3
1969	Skandal w Hellbergu	major Bruno Trausen	spektakl telewizyjny

1960 – Nagroda I FPSW Wrocław, wyróżnienie za rolę Szatana i Doktora w „Kordianie” Słowackiego
1961 – Nagroda II FPSW Wrocław, nagroda Wydziału Kultury WRN w Opolu za interpretację roli Henryka II w sztuce Jeana Anoulha „Beckett, czyli honor Boga”
1962 – Nagroda III FPSW Wrocław, nagroda „Kuriera Polskiego” za najlepszą kreację aktorską: rolę Wotana w sztuce „Wyzwolenie Wotana” Tollera oraz Hrabiego w „Szachach” Grochowiaka
1963 – Nagroda FSRiR Katowice za rolę Pobiednosikowa w „Łaźni”
1967 – Nagroda I stopnia Ministra Obrony Narodowej
1969 – Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia
1970 – Nagroda za pierwszoplanową rolę męską w filmie Sąsiedzi, nagroda przyznana także za „całokształt wybitnej pracy aktorskiej w odtwarzaniu wielu ról drugoplanowych”, Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)

Źródło: Filmpolski.pl^[1].