Ted Lewis (bokser)

Ted „Kid” Lewis
Gershon Mendeloff
Ilustracja
Pseudonim

The Aldgate Sphinx

Data i miejsce urodzenia

24 października 1894
Londyn

Data i miejsce śmierci

20 października 1970
Londyn

Obywatelstwo

Wielka Brytania

Wzrost

171 cm

Kategoria wagowa

półśrednia, średnia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

302

Zwycięstwa

192

Przez nokauty

80

Porażki

32

Remisy

14

Ted Lewis, pseud. Kid, pierw. Gershon Mendeloff (ur. 24 października 1894 w Londynie, zm. 20 października 1970 tamże[1]) – angielski bokser, zawodowy mistrz świata kategorii półśredniej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Data urodzin Lewisa nie jest pewna. Niektóre źródła podają, że urodził się 28 października 1893[2], a inne, że 24 października 1894[1][3][4]. Był jednym z ośmiorga dzieci ubogich żydowskich imigrantów z Rosji. Wychował się w biedzie. Jako młody chłopiec brał udział w licznych bójkach ulicznych. Później zaczął trenować boks w Judean Athletic Club w Londynie. Pierwszą walkę zawodową stoczył w 1909. Przybrał wówczas pseudonim Kid Lewis (imię Ted przyjął później, gdy walczył w Stanach Zjednoczonych)[2].

6 października 1913 w Londynie zdobył wakujące tytuły mistrza Europy i Wielkiej Brytanii w wadze piórkowej, po zwycięstwie przez techniczny nokaut nad Alekiem Lambertem. Obronił tytuł europejski wygrywając 2 lutego 1914 w Londynie z Paulem Tilem. Potem wyruszył na pięściarskie tournée do Australii (w 1914) i do USA (w 1915).

Lewis (z lewej) i Jack Britton

26 marca 1915 stoczył walkę no decision z Jackiem Brittonem, którą zdaniem prasy przegrał. Był to pierwszy z 20 pojedynków pięściarskich między tymi bokserami, które trwały do 1921. 31 sierpnia 1915 w Bostonie pokonał Brittona na punkty i zdobył tytuł zawodowego mistrza świata w wadze półśredniej. Zwyciężył również w walce rewanżowej 28 września tego roku. W obronie tytułu pokonał m.in. Joego Mandota i stoczył walki no decision z Williem Ritchiem[5], Kidem Gravesem[6], dwukrotnie z Brittonem[7][8] i z Lockportem Jimmym Duffym[9], a także pokonał na punkty Harry’ego Stone’a[10]. Stracił tytuł przegrywając na punkty z Brittonem 24 kwietnia 1916 w Nowym Orleanie[11]. 18 maja tego roku Lewis stoczył walkę no decision z mistrzem świata wagi średniej Mikiem Gibbonsem.

Po sześciu kolejnych walkach no decision z Brittonem Lewis odzyskał tytuł mistrza świata wagi półśredniej wygrywając z nim na punkty 25 czerwca 1917 w Dayton[12]. Po serii pojedynków no decision Lewis stracił ten pas znowu na rzecz Brittona, który go znokautował w 9. rundzie 17 marca 1919 w Canton[13]. 1 września tego roku spróbował odebrać mistrzostwo w wadze średniej od Mike’a O’Dowda, ale bez powodzenia[14].

Pod koniec 1919 Lewis powrócił do Europy. Zdobył tytuł mistrza Wielkiej Brytanii w wadze średniej w marcu 1920 oraz tytuł mistrza Europy w wadze półśredniej 9 czerwca 1920 w Londynie, po wygranej przed czasem z Johnnym Bashamem, którego pokonał w walce rewanżowej przez nokaut w 19. rundzie 19 listopada tego roku. Zrezygnował z tego pasa już w następnym miesiącu. 7 lutego 1921 w Madison Square Garden w Nowym Jorku spróbował odebrać tytuł mistrza świata w wadze półśredniej Brittonowi, ale przegrał z nim na punkty[15]. 10 października 1921 Lewis został zawodowym mistrzem Europy w wadze średniej, po wygraniu przed czasem z Johnnym Bashamem.

11 maja 1922 w Londynie zmierzył się w walce o pas zawodowego mistrza wagi półciężkiej z Georges’em Carpentierem. Gdy w 1. rundzie chciał zwrócić uwagę sędziemu na nieczyste jego zdaniem zachowanie się Francuza w zwarciu, został znokautowany przez Carpentiera[2][16]. Później Lewis pokonał w obronie pasa mistrza Europy w wadze średniej Rolanda Todda, ale przegrał z nim w rewanżu 15 lutego 1923. 3 lipca 1924 został mistrzem Europy wagi półśredniej po zwycięstwie nad Johnnym Brownem, ale utracił ten tytuł w następnej walce z Tommym Milliganem. Kontynuował karierę do 1929, kiedy to pokonał Johnny’ego Bashama.

Jako pierwszy bokser używał ochraniacza zębów[3].

Został wybrany w 1992 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Ted „Kid” Lewis [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-03-14] (ang.).
  2. ↑ a b c Ben Hoskin, The Aldgate Sphinx: Ted “Kid” Lewis [online], boxing.com, 11 kwietnia 2013 [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-29] (ang.).
  3. ↑ a b Ted (Kid) Lewis (Gershon Mendeloff) [online], International Jewish Sports Hall of Fame [dostęp 2015-03-14] (ang.).
  4. ↑ James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 170. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
  5. ↑ Barry J. Hugman, 1915-12-28 (142lbs) Ted Kid Lewis nd-w pts 10 Willie Ritchie, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  6. ↑ Barry J. Hugman, 1916-01-17 (142lbs) Ted Kid Lewis nd-w pts 10 Kid Graves, The Auditorium, Milwaukee, Wisconsin, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  7. ↑ Barry J. Hugman, 1916-01-20 (145lbs) Ted Kid Lewis nd-l pts 10 Jack Britton, Broadway Auditorium, Buffalo, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
  8. ↑ Barry J. Hugman, 1916-02-15 (145lbs) Ted Kid Lewis nd-l pts 10 Jack Britton, Broadway SC, Brooklyn, NYC, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  9. ↑ Barry J. Hugman, 1916-02-21 (142lbs) Ted Kid Lewis nd-l pts 10 Lockport Jimmy Duffy, Broadway Auditorium, Buffalo, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  10. ↑ Barry J. Hugman, 1916-03-01 (142lbs) Ted Kid Lewis w pts 20 Harry Stone, Burns’ Arena, New Orleans, Louisiana, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  11. ↑ Barry J. Hugman, 1916-04-24 (145lbs) Jack Britton w pts 20 Ted Kid Lewis, Louisiana Auditorium, New Orleans, Louisiana, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  12. ↑ Barry J. Hugman, 1917-06-25 (142lbs) Ted Kid Lewis w pts 20 Jack Britton, Westwood Field, Dayton, Ohio, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  13. ↑ Barry J. Hugman, 1919-03-17 (145lbs) Jack Britton nd-w co 9 (12) Ted Kid Lewis, The Auditorium, Canton, Ohio, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  14. ↑ Barry J. Hugman, 1919-09-01 (158lbs) Mike O’Dowd nd-w pts 10 Ted Kid Lewis, The Arena, Syracuse, New York, USA [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  15. ↑ Barry J. Hugman, 1921-02-07 Jack Britton w pts 15 Ted Kid Lewis, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA – WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).
  16. ↑ Barry J. Hugman, 1922-05-11 Georges Carpentier w co 1 (20) Ted Kid Lewis, Olympia, Kensington, London, England – WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-03-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie świata wagi półśredniej w boksie