Terry Erwin

Terry Lee Erwin
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1940
St. Helena, Kalifornia

Data śmierci

12 maja 2020

Zawód, zajęcie

ekolog, entomolog

Narodowość

Stany Zjednoczone

Tytuł naukowy

doktor

Edukacja

Vallejo Junior college

Alma Mater

San Jose State University
Uniwersytet Alberty w Edmonton

Stanowisko

Curator of Coleoptera

Pracodawca

Smithsonian Institution
Muzeum Historii Naturalnej
Entomology

Strzel bombardier (Brachinus, ang. Bombardier Beetle)
Cicindela sexguttata
Luehea seemannii, ślazowate

Terry Lee Erwin (ur. 1 grudnia 1940 w St. Helena, Kalifornia, zm. 12 maja 2020[1]) – amerykański ekolog i entomolog specjalizujący się w problematyce chrząszczy (Coleoptera), związany z Muzeum Historii Naturalnej w Smithsonian Institution (Waszyngton).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Terry’ego Erwina zajmował się obróbką metali (tin-knocker) i był kierowcą wyścigowym. Matka pracowała jako urzędnik państwowy. Syn w młodości spędzał czas z ojcem matki, łowiąc ryby w High Sierra[2] (Sierra Nevada). W kolejnych latach założył klub wędkarski, działający na obszarze Zatoki San Francisco i zajął się budową samochodów, zamierzając pójść w ślady ojca[3]. Uczęszczał do Vallejo Junior College[4] i pracował w Vallejo na podwodnym okręcie atomowym w bazie morskiej Mare Island. W kolejnych latach studiował w San Jose State University, m.in. pod kierunkiem prof. J. Gordona Edwardsa[5] – entomologa, alpinisty i leśnika, specjalisty w zakresie chrząszczy Coleoptera, od którego przejął zainteresowania tymi owadami. Rozwiązał pod jego opieką taksonomiczne problemy w obrębie rodzaju Brachinus (strzel, ang. Bombardier Beetle) – w wyniku jego rewizji rozpoznanych zostało 14 nowych gatunków, chrząszcze północnoamerykańskie wyodrębnione zostały w nowy podrodzaj Neobrachinus. Uzyskał licencjat w roku 1963 i tytuł magistra w roku 1966[6]. Pracę doktorską na temat: A reclassification of bombardier beetles and taxonomic revision of the North and Middle American species (Carabidae ; Brachinida)[7][8] wykonał na Uniwersytecie Alberty w Edmonton pod kierownictwem Georga E. Balla[9]. Stopień doktora otrzymał w roku 1969[3]. Odbył staż podoktorancki w Muzeum Zoologii Porównawczej w Cambridge (u Philipa J. Darlingtona Jr.[10]) oraz w szwedzkim Uniwersytecie w Lund (u Carla H. Lindrotha[11]) i rozpoczął pracę w Department of Entomology US National Museum (zob. Smithsonian Institution)[3][12]. W roku 1971 rozpoczął (wraz z Karlem Krombienem) realizację finansowanego przez Washington Biologists Field Club (WBFC) projektu badawczego dotyczącego rodziny biegaczowatych w Panamie; zgodnie z pierwotnymi zamierzeniami miały być prowadzone w Kalifornii, jednak Paul D. Hurd[13] (członek WBFC) wprowadził zmianę regionu badań. Badaniami innych owadów rzędu chrząszczy (Coleoptera) T. Erwin zajmował się przez ponad 40 lat. Uczestniczył w ekspedycjach naukowych, głównie w Amazonii i Ekwadorze. Zajmuje stanowisko „Curator of Coleoptera” w National Museum of Natural History (Department of Entomology SI), w którym znajduje się bogata kolekcja entomologiczna[3][12][6]. W latach 1974–1977 pełnił funkcję sekretarza Society of Systematic Biologists[14].

Liczba gatunków chrząszczy w lasach równikowych

[edytuj | edytuj kod]
Wilgotny las równikowy w Panamie

Terry L. Erwin wniósł znaczący wkład nie tylko w taksonomię i ekologię chrząszczy, lecz również w poszukiwania odpowiedzi na pytania o całkowitą liczbę gatunków na Ziemi.

Przypuszcza się, że liczba gatunków, które zostały dotychczas opisane – wielokrotnie mniejsza od liczby nieopisanych – mieści się w zakresie 5–50 mln (lub nawet do 100 mln)[15]; według części źródeł wynosi ok. 8,7 mln (± 1,3 mln)[16]. Rodzina owadów, której Terry Erwin poświęcił ponad 40 lat pracy naukowej, odgrywa wielką rolę w strukturze zróżnicowanego biologicznie ziemskiego ekosystemu. Liczba poznanych gatunków wynosi ok. 1,39 mln, a grupą najliczniejszą są zwierzęta (ok. 1,03 mln). Wśród poznanych ok. 0,75 mln gatunków owadów najbardziej liczne są chrząszcze. Opisano ok. 0,29 mln gatunków chrząszczy, co pozwala stwierdzić, że stanowią ⅓ – ¼ łącznej liczby poznanych gatunków[15].

Na początku lat 80. XX w. T. Erwin opublikował wyniki swoich oszacowań łącznej liczby gatunków stawonogów w lasach równikowych Panamy. Już pierwsze doniesienie (1,5 strony druku), że liczba ta może być o rząd wielkości większa niż wówczas sądzono, wzbudziła ekscytację[3].

Opisane badania dotyczyły chrząszczy zasiedlających korony drzew gatunku Luehea seemannii (rodzina ślazowate Malvaceae). T. Erwin opylał je silnym środkiem owadobójczym, a następnie oznaczał i liczył owady, które spadły na rozciągnięte pod drzewami specjalne płachty. Pod 19 drzewami (odległymi od siebie) zebrał chrząszcze należące do 1200 gatunków (ok. 20 % liczby gatunków chrząszczy w Polsce). Oszacowując na tej podstawie orientacyjną liczbę wszystkich gatunków stawonogów w lesie deszczowym wykorzystał cztery założenia[15][17]:

  1. średnia specyficzność gatunków chrząszczy w stosunku do gatunku drzewa wynosi 13,5 %,
  2. w lesie równikowym występuje ok. 50 000 gatunków drzew,
  3. chrząszcze stanowią 40 % gatunków stawonogów,
  4. liczba gatunków stawonogów na dnie lasu jest dwukrotnie mniejsza niż w koronach drzew.

Oszacował na tej podstawie liczbę gatunków stawonogów[15]:

  • w koronach drzew: 1200 × 0,135 × 50 000 / 0,40 = 20 000 000,
  • w lasach równikowych świata: ok. 20 000 000 × 1,5 = 30 000 000.

W następnych latach, modyfikując założenia 1–4, stwierdzono, że poszukiwana wartość może się mieścić w zakresie 10–80 mln[15].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Terry Erwin jest autorem 270 artykułów naukowych, wydanych w latach 1965–2013 (prace samodzielne i współautorstwo). W latach 60. opublikował m.in.[18]:

  • A revision of Brachinus of North America: Part I. The California species (Coleoptera: Carabidae); The Coleopterists Bulletin 19 (1), 1–19, 1965,
  • Brachinus pallidus Erwin, a carabid beetle with an entomophagous larva; Pan Pacific Entomologist 42 (1), 73, 1966.

Badania wykonane na początku lat 80. zostały opisane m.in. w publikacjach[18]:

  • Tropical forests: Their richness in Coleoptera and other arthropod species, The Coleopterists Bulletin 36 (1), 74–75 (1982; praca T. Erwina najczęściej cytowana w innych publikacjach, 790 cytowań),
  • Tropical Forest Canopies: Last Biotic Frontier, Bulletin of the Entomological Society of America 29 (1), 14–19 (1983),
  • Beetles and other arthropods of the tropical forest canopies at Manaus, Brasil, sampled with insecticidal fogging techniques, Tropical Rain Forests: Ecology and Management, 59–75 (1983).

Od roku 2008 Terry Erwin popularyzuje wyniki swoich prac w dostępnym on-line wydawnictwie ZooKeys − Launched to accelerate biodiversity research[19].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Terry Erwin has sadly passed away at the age of 79. A great loss to the entomological community [online], celebritiesdeaths.com [dostęp 2020-05-13].
  2. ↑ Ecology of the Sierra Nevada. [w:] Strona internetowa Evi Technologies Ltd. [on-line]. evi.com. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e SI Entomology; Terry Erwin, Curator of Coleoptera. [w:] Strona internetowa Smithsonian Institution [on-line]. entomology.si.edu. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  4. ↑ Solano Community College. [w:] Oficjalna strona internetowa szkoły [on-line]. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  5. ↑ Scientist Who Warned Against DDT Ban Dies (J. Gordon Edwards). foxnews.com, 6 sierpnia 2994. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  6. ↑ a b Theunited States National Entomological Collections. Smithsonian Institution Press, Washington, sierpień 1976. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  7. ↑ Graduate students in entomology and biology. [w:] Alberta Entomologists [on-line]. esc-sec.ca. s. 19. [dostęp 2013-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-14)]. (ang.).
  8. ↑ Terry L. Erwin: A reclassification of bombardier beetles and a taxonomic revision of the North and Middle American species (Carabidae: Brachinida) (pdf, 213 stron). nature.berkeley.edu, 1970. [dostęp 2013-05-24]. (ang.).
  9. ↑ George E. Ball, ESA Fellow (2005). [w:] Strona internetowa Entomological Society of America [on-line]. entsoc.org. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  10. ↑ Darlington, Philip Jackson Jr. (United States 1904-1983) entomology, zoogeography. people.wku.edu. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  11. ↑ Carl H. Lindroths efterlämnade papper. ediffah.org. [dostęp 2013-05-22]. (szw.).
  12. ↑ a b Department of Entomology. [w:] Strona internetowa Smithsonian Institution [on-line]. entomology.si.edu. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  13. ↑ Paul D. Hurd (1921–1982). scholar.google.com. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).
  14. ↑ Past Presidents and other Officers. [w:] Strona internetowa Society of Systematic Biologists [on-line]. [dostęp 2016-07-09]. (ang.).
  15. ↑ a b c d e 11. Różnorodność biosfery. W: January Weiner: Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 302–303. ISBN 83-01-14047-X.
  16. ↑ To ile w końcu jest tych gatunków?. [w:] Blog na WordPress.com [on-line]. 2011-09-11. [dostęp 2013-05-16]. (pol.).; opr na podstawie: Camilo Mora, Derek P. Tittensor, Sina Adl, Alastair G.B. Simpson, Boris Worm: How Many Species Are There on Earth and in the Ocean?. plosbiology.org. [dostęp 2013-05-16]. (ang.). i How Many Species Are There on Earth and in the Ocean?. plosbiology.org. [dostęp 2013-05-16]. (ang.).
  17. ↑ Terry L. Erwin: Tropical Forest Canopies: Last Biotic Frontier. [w:] Spring [on-line]. entomology.umn.edu, 1983. [dostęp 2016-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-28)]. (ang.).
  18. ↑ a b Terry L. Erwin (wykaz publikacji z liczbą cytowań). [w:] Google Scholar [on-line]. [dostęp 2013-05-22]. (ang.).
  19. ↑ Publikacje Terry’ego Erwina z lat 2008–2013. [w:] ZooKeys – Pensoft (online ISSN 1313-2970) [on-line]. [dostęp 2013-05-23]. (ang.).