Thomas Baltzar

Thomas Baltzar
Data i miejsce urodzenia

1630 lub 1631
Lubeka

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1663
Londyn

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, skrzypek

Thomas Baltzar, także Balthazar lub Balshar[1] (ur. 1630[1] lub 1631[2][3] w Lubece, zm. 24 lipca 1663 w Londynie[1]) – niemiecki kompozytor i skrzypek okresu baroku, osiadły i tworzący w Anglii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny muzyków. Przypuszczalnie kształcił się u Gregora Zubera i Franza Tundera[1]. W latach 1653–1655 zatrudniony był jako skrzypek na dworze szwedzkiej królowej Krystyny[1]. W 1655 roku wyjechał do Anglii, gdzie osiadł na stałe[1][2]. Występował z licznymi koncertami, a w 1656 roku wziął także udział w premierowym wykonaniu opery Williama Davenanta The Siege of Rhodes[2][3]. W 1661 roku został powołany przez króla Karola II na kierownika i pierwszego skrzypka prywatnej orkiestry królewskiej[1][2][3]. Zgodnie z obserwacją współczesnych Baltzar nadużywał alkoholu, co przyczyniło się do jego przedwczesnej śmierci[2][3].

Baltzar podziwiany był przez swoich współczesnych jako genialny skrzypek[1][2]. Wprowadził do Anglii niemieckie techniki gry na skrzypcach, zwłaszcza w wielodźwiękach, dzięki czemu instrument ten zaczął odgrywać czołowe miejsce na scenach angielskich[1][2]. Większość utworów Baltzara pozostała w rękopisach, znajdujących się w zbiorach Biblioteki Bodlejańskiej i Christ Church Library w Oksfordzie. Jedynie 4 kompozycje zamieszczono pośmiertnie w 1685 roku w zbiorze Johna Playforda The Division Violin[1][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 176. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g Charles Edward McGuire, Steven E. Plank: Historical Dictionary of English Music ca. 1400-1958. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 42. ISBN 978-0-8108-5750-6.
  3. a b c d e Companion to Baroque Music. edited by Julie Anne Sadie. Berkeley: University of California Press, 1998, s. 273. ISBN 0-520-21414-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]