Tim Sylvia

Tim Sylvia
Ilustracja
Pseudonim

The Maine-iac

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1976
Ellsworth

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

203 cm

Masa ciała

120 kg

Styl walki

boks, zapasy

Debiut

2001

Kategoria wagowa

ciężka, superciężka

Klub

American Top Team (2013–2015)
Miletich Fighting Systems (2001–2009)
Team Wolfpack (2009–2012)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

42

Zwycięstwa

31

Przez nokauty

22

Przez poddania

2

Przez decyzje

7

Porażki

10

Nieodbyte

1

  1. Bilans walk aktualny na 26 października 2022.
Strona internetowa

Timothy Deane Sylvia (ur. 5 marca 1976 w Ellsworth) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) w latach 2001-2015. Były dwukrotny mistrz wagi ciężkiej UFC (2003, 2006-2007).

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

W mieszanych sztukach walki zadebiutował 19 stycznia 2001 roku na gali IFC: Battleground 2001, wygrywając wtedy z Randym Durantem przez techniczny nokaut. 16 marca 2002, wygrał turniej Extreme Challenge 47, który odbywał się w Orem w stanie Utah. Jeszcze tego samego roku zwyciężył w kolejnym turnieju na gali Superbrawl 24: ROTH 2, pokonując w finale Mike’a Whiteheada.

Po serii trzynastu wygranych pojedynków z rzędu związał się z Ultimate Fighting Championship. W UFC zadebiutował 27 września 2002 roku na gali UFC 39, która odbyła się w Uncasville. Sylvia pokonał wtedy przez TKO Wesleya Correirę. Po niecałych pięciu miesiącach zdobył pas mistrzowski wagi ciężkiej, pokonując przez TKO Ricco Rodrigueza na gali UFC 41. Pierwszą jego obronę stoczył 26 września 2003 roku na UFC 44, nokautując Gana McGee. Po walce testy antydopingowe wykazały w organizmie Sylvii niedozwoloną substancję − steryd anaboliczny stanozolol. Zawodnik przyznał się do jego stosowania. W konsekwencji komisja stanowa NSAC zawiesiła go na cztery miesiące oraz ukarała finansowo na kwotę 7500 dolarów, a sam Sylvia zrezygnował z pasa mistrzowskiego wagi ciężkiej[1].

19 czerwca 2004, na UFC 48, próbował bezskutecznie odzyskać tytuł w walce z Frankiem Mirem. Pod koniec pierwszej minuty starcia Mir złamał mu rękę, zakładając dźwignię na staw łokciowy. Sędzia ogłosił techniczne poddanie i tym samym Mir został nowym mistrzem wagi ciężkiej.

Tim Sylvia

5 stycznia 2005 roku, Sylvia stoczył pojedynek o tymczasowe mistrzostwo wagi ciężkiej. Przegrał jednak z Białorusinem Andrejem Arłouskim przez poddanie (klucz na stopę). Do rewanżu doszło 15 kwietnia 2006 roku na gali UFC 59. Tym razem zwycięzcą okazał się Amerykanin, nokautując w pierwszej rundzie Białorusina, odbierając mu tym samym pas. 8 lipca 2006 roku, w pierwszej obronie mistrzostwa zmierzył się ponownie z Arłouskim. Po pięciorundowym pojedynku sędziowie orzekli jednogłośnie zwycięstwo Sylvii. Jeszcze w tym samym roku, 18 listopada, drugi raz obronił pas mistrzowski, pokonując przez jednogłośną decyzję Jeffa Monsona. Tytuł stracił na gali UFC 68, 3 marca 2007 na rzecz Randy’ego Couture’a.

2 lutego 2008 roku, przegrał pojedynek o tymczasowe mistrzostwo w wadze ciężkiej z Antonio Rodrigo Nogueirą. Po tej walce właściciele UFC nie przedłużyli kontraktu z Sylvią.

Po UFC

[edytuj | edytuj kod]

Po zwolnieniu z UFC zanotował dwie porażki, kolejno z Fiodorem Jemieljanienko na gali Affliction: Banned. przez poddanie oraz z bokserem Rayem Mercerem przez nokaut w 1. rundzie.

21 maja 2010, stoczył wygrany pojedynek z Mariuszem Pudzianowskim na gali Moosin: God of Martial Arts. Jeszcze tego samego roku, 14 sierpnia znokautował byłego pretendenta do pasa UFC i Strikeforce Paula Buentello, zdobywając tym samym pas mistrzowski Powerhouse World Promotions.

5 listopada 2011, stoczył pojedynek na gali ProElite 2. Przeciwnikiem miał być początkowo Pedro Rizzo, ale doznał on kontuzji. Zastąpił go więc Andreas Kraniotakes, którego Sylvia pokonał przez jednogłośną decyzję.

31 sierpnia 2012, doszło do czwartego starcia między Sylvią a Andrejem Arłouskim na gali ONE FC 5 na Filipinach. Pod koniec 2. rundy Arłouski znokdaunował Sylvię po czym zadał nieprzepisowe kopnięcie w głowę leżącego przeciwnika. Sylvia odmówił dalszej kontynuacji walki co spotkało się z dużą dezaprobatą publiczności zgromadzonej na widowni. Sędziowie po dłuższej analizie zdecydowali się ogłosić wynik walki jako no contest (nierozstrzygnięty).

5 stycznia 2015, ogłosił zakończenie kariery zawodniczej, po tym jak nie został dopuszczony do walki z powodów zdrowotnych[2][3].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Lista walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 31-10 (1) Rosja Rusłan Magomiedow (10-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Fight Nights: Battle of Moscow 13 27.10.2013 Rosja Moskwa Walka w wadze superciężkiej
Przegrana 31-9 (1) Stany Zjednoczone Tony Johnson (6-1) TKO (przerwanie przez lekarza) 3 3:25 One FC 9 - Rise to Power 31.05.2013 Filipiny Pasay City Limit umowny do 122,9 kg. Silva nie wykonał wagi
Przegrana 31-8 (1) Japonia Satoshi Ishii (5-3-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 INOKI-BOM-BA-YE 2012 31.12.2012 Japonia Tokyo Walka w wadze otwartej
No contest 31-7 (1) Białoruś Andrej Arłouski (17-9) No-contest (nieprzepisowe kopnięcie Arłouskiego w głowę leżącego Sylvii) 2 4:46 One FC 5 - Pride a Nation 31.08.2012 Filipiny Quezon Limit umowny do 129,2 kg. Silva nie wykonał wagi
Wygrana 31-7 Stany Zjednoczone Randy Smith (14-10-1) TKO (ciosy pięściami) 1 0:12 NEF - Fight Night 3 16.06.2012 Stany Zjednoczone Lewiston
Wygrana 30-7 Niemcy Andreas Kraniotakes (12-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Pro Elite 2 05.11.2011 Stany Zjednoczone Moline Powrót do wagi ciężkiej
Wygrana 29-7 Stany Zjednoczone Patrick Barrentine (9-5) TKO (ciosy pięściami i łokciami) 1 2:09 Fight Tour 20.08.2011 Stany Zjednoczone Rockford
Przegrana 28-7 Stany Zjednoczone Abe Wagner (8-3) TKO (ciosy pięściami) 1 0:32 Titan Fighting Championship 16 28.01.2011 Stany Zjednoczone Kansas City
Wygrana 28-6 Stany Zjednoczone Vince Lucero (20-18-1) Poddanie (ciosy pięściami) 1 2:44 CFX Extreme Challenge on Target 11.12.2010 Stany Zjednoczone Minneapolis
Wygrana 27-6 Stany Zjednoczone Paul Buentello (28-12) KO (cios pięścią) 2 4:57 PWP − War on the Mainland 14.08.2010 Stany Zjednoczone Irvine Zdobył mistrzostwo PWP w wadze ciężkiej
Wygrana 26-6 Polska Mariusz Pudzianowski (2-0) Poddanie (ciosy pięściami) 2 1:43 Moosin: God of Martial Arts 21.05.2010 Stany Zjednoczone Worcester
Wygrana 25-6 Stany Zjednoczone Jason Riley (6-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:32 Adrenaline MMA 4: Sylvia vs. Riley 18.09.2009 Stany Zjednoczone Council Bluffs
Przegrana 24-6 Stany Zjednoczone Ray Mercer (0-0) KO (cios pięścią) 1 0:09 Adrenaline MMA 3: Bragging Rights 13.06.2009 Stany Zjednoczone Birmingham Walka w wadze superciężkiej
Przegrana 24-5 Rosja Fiodor Jemieljanienko (28-1) Poddanie się (duszenie zza pleców) 1 0:36 Affliction: Banned 19.07.2008 Stany Zjednoczone Anaheim Pojedynek o mistrzostwo WAMMA w wadze ciężkiej
Przegrana 24-4 Brazylia Antônio Rodrigo Nogueira (30-4-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 3 1:28 UFC 81 02.02.2008 Stany Zjednoczone Las Vegas Pojedynek o tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 24-3 Stany Zjednoczone Brandon Vera (8-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 77 21.10.2007 Stany Zjednoczone Cincinnati
Przegrana 23-3 Stany Zjednoczone Randy Couture (14-8) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 68 03.03.2007 Stany Zjednoczone Columbus Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 23-2 Stany Zjednoczone Jeff Monson (23-5) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 65 18.11.2006 Stany Zjednoczone Sacramento Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 22-2 Białoruś Andrej Arłouski (10-4) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 61 08.07.2006 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 21-2 Białoruś Andrej Arłouski (10-3) TKO (ciosy pięściami) 1 2:43 UFC 59 15.04.2006 Stany Zjednoczone Anaheim Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 20-2 Brazylia Assuerio Silva (11-3) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 UFC Ultimate Fight Night 3 16.01.2006 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 19-2 Stany Zjednoczone Tra Telligman (7-4-1) KO (kopnięcie w głowę) 1 4:59 UFC 54 20.08.2005 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 18-2 Stany Zjednoczone Mike Block (4-0) TKO (ciosy pięściami) 1 1:26 IFC – Caged Combat 21.05.2005 Stany Zjednoczone Columbus Zdobył mistrzostwo ISKA-MMA w wadze superciężkiej
Przegrana 17-2 Białoruś Andrej Arłouski (7-3) Poddanie (dźwignia na staw skokowy) 1 0:47 UFC 51 05.02.2005 Stany Zjednoczone Las Vegas Pojedynek o tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 17-1 Stany Zjednoczone Wes Sims (7-6) TKO (ciosy pięściami) 1 1:32 Superbrawl 38 12.12.2004 Stany Zjednoczone Honolulu
Przegrana 16-1 Stany Zjednoczone Frank Mir (7-1) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:50 UFC 48 19.06.2004 Stany Zjednoczone Las Vegas Pojedynek o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 16-0 Stany Zjednoczone Gan McGee (12-1) KO (ciosy pięściami) 1 1:54 UFC 44 26.09.2003 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Zrezygnował z niego po walce z powodu pozytywnego wyniku testu antydopingowego
Wygrana 15-0 Stany Zjednoczone Ricco Rodriguez (14-1) KO (ciosy pięściami) 1 3:09 UFC 41 28.02.2003 Stany Zjednoczone Atlantic City Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej
Wygrana 14-0 Stany Zjednoczone Wesley Correira (7-3) TKO (poddanie przez narożnik) 2 1:43 UFC 39 27.09.2002 Stany Zjednoczone Uncasville Debiut w UFC
Wygrana 13-0 Stany Zjednoczone Jeff Gerlick (0-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:17 Extreme Challenge 48 27.07.2002 Stany Zjednoczone Tama
Wygrana 12-0 Stany Zjednoczone Mike Whitehead (2-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:38 Superbrawl 24: ROTH 2 27.04.2002 Stany Zjednoczone Honolulu Finał turnieju wagi ciężkiej
Wygrana 11-0 Stany Zjednoczone Jason Lambert (7-2) TKO (ciosy pięściami) 2 4:13 Superbrawl 24: ROTH 2 27.04.2002 Stany Zjednoczone Honolulu Półfinał turnieju wagi ciężkiej
Wygrana 10-0 Stany Zjednoczone Boyd Ballard (1-0) KO (cios kolanem) 1 3:21 Superbrawl 24: ROTH 2 27.04.2002 Stany Zjednoczone Honolulu Ćwierćfinał turnieju wagi ciężkiej
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Mike Whitehead (1-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:46 Superbrawl 24: ROTC 1 26.04.2002 Stany Zjednoczone Honolulu
Wygrana 8-0 Stany Zjednoczone Matt Fremmbling (3-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Extreme Challenge 47 16.03.2002 Stany Zjednoczone Orem Finał turnieju Extreme Challenge wagi ciężkiej
Wygrana 7-0 Stany Zjednoczone Gino De La Cruz (0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 0:43 Extreme Challenge 47 16.03.2002 Stany Zjednoczone Orem Półfinał turnieju Extreme Challenge wagi ciężkiej
Wygrana 6-0 Stany Zjednoczone Ernest Henderson (0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 0:36 Extreme Challenge 47 16.02.2002 Stany Zjednoczone Clive Ćwierćfinał turnieju Extreme Challenge wagi ciężkiej
Wygrana 5-0 Stany Zjednoczone Greg Wikan (4-7) Poddanie (duszenie) 3 2:20 Extreme Challenge Trials 17.11.2001 Stany Zjednoczone Davenport
Wygrana 4-0 Stany Zjednoczone Ben Rothwell (2-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Extreme Challenge 42 24.08.2001 Stany Zjednoczone Davenport
Wygrana 3-0 Stany Zjednoczone Greg Wikan (2-6) TKO (poddanie przez narożnik) 1 5:00 UW – Ultimate Fight Minnesota 02.06.2001 Stany Zjednoczone Bloomington
Wygrana 2-0 Stany Zjednoczone Gabe Beauperthy (2-1) Poddanie (duszenie) 2 4:16 GC 3: Showdown at Soboba 07.04.2001 Stany Zjednoczone Friant
Wygrana 1-0 Stany Zjednoczone Randy Durant (1-0) TKO (ciosy pięściami) 1 2:05 IFC – Battleground 2001 19.01.2001 Stany Zjednoczone Atlantic City Debiut w MMA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. UFC fighter flunks drug test. reviewjournal.com, 14 sierpnia 2004. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)]. (ang.).
  2. Jacek Okninski: Tim Sylvia kończy karierę. mmarocks.pl, 06.01.2015. (pol.).
  3. Steven Marrocco: Ex-UFC heavyweight champion Tim Sylvia retires after issue with MRI. mmajunkie.com, 05.01.2015. (ang.).
  4. Ex-UFC Champ Sylvia Added to Ohio IFC Event. sherdog.com, 14.05.2005. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]