Wykonawca singla z albumu Dotyk | ||||
Edyta Górniak | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
3:00 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent |
Graham Sacher | |||
Format | ||||
Kompozytor | ||||
Twórca tekstu | ||||
Singel po singlu | ||||
|
To nie ja! (ang.: Once in a Lifetime) – debiutancki singel polskiej piosenkarki Edyty Górniak, wydany w 1994 i promujący jej debiutancki album studyjny, zatytułowany Dotyk z 1995[1].
Singiel był wielokrotnie notowany na listach przebojów na terenie całej Polski, uzyskał status złotej płyty w kraju[2].
W 1994 utwór reprezentował Polskę podczas 39. Konkursu Piosenki Eurowizji w Dublinie i zajął drugie miejsce w finale z wynikiem 166 punktów[3].
Muzyka do piosenki została skomponowana przez Stanisława Syrewicza w 1984 z myślą o nagraniu go przez amerykański zespół Chicago. Autorem pierwotnych słów do utworu, noszącego wtedy tytuł „No One Said It Was Easy”, był Don Black[4]. W tym czasie zarejestrowana została jedynie wersja demonstracyjna numeru[5]. Za namową Alicji Borkowskiej, piosenkarki i ówczesnej partnerki życiowej przedsiębiorcy Wiktora Kubiaka, nagranie utworu zaoferowano Edycie Górniak, która została zaproszona do reprezentowania Polski na Eurowizji 1994[6].
Pierwszą propozycję tekstu napisał prawnik Mariusz Ejsmont[6], jednak nie zyskała ona uznania Wiktora Kubiaka[7]. Na początku stycznia 1994 Edyta Górniak skontaktowała się z autorem tekstów piosenek Jackiem Cyganem, aby ten napisał polski tekst do melodii[7]. Jak zaznaczyła, słowa piosenki miały być zrozumiałe dla ludzi nieznających języka polskiego, jednak nie dodała, że utwór będzie reprezentować Polskę w Konkursie Piosenki Eurowizji[8][9]. Tekst do piosenki kilkukrotnie modyfikowano, a ostateczna wersja powstała po trzech tygodniach pracy[7]. Równocześnie powstała druga propozycja konkursowa dla Górniak, „Śpijcie, dzieci nocy” do muzyki Piotra Rubika[10]. Po konsultacji z TVP zdecydowano, że Górniak pojedzie na konkurs z utworem „To nie ja!”.
Nagrania piosenki zrealizowano w marcu w studiu RG Jones Studios w Londynie[1]. Producentem został Graham Sacher, który stworzył także anglojęzyczny tekst do piosenki[1]. Aranżację partii smyczkowej w numerze wykonał Mike Mowes, a za realizację nagrań i miksowanie odpowiadał Gerry Kitchenham[11].
Po finale Konkursu Piosenki Eurowizji kompozytor piosenki został oskarżony przez izraelskiego piosenkarza Joniego Nameriego o popełnienie plagiatu jego piosenki „Zakochany mężczyzna” z 1987, jednak ostatecznie zarzuty oddalono[5][12].
W 2000 ukazał się remiks utworu „To nie ja” na singlu promującym słuchowisko radiowe RMF FM Exclusive, wydanym nakładem wytwórni płytowej Pomaton EMI[13].
Początkowo „To nie ja!” został nagrany na 200 kasetach reklamowych niskiej jakości, przez co niemożliwa była jego emisja w rozgłośniach radiowych[5]. Utwór ukazał się w formie singla w kwietniu 1994 jako pierwszy utwór promujący debiutancki album studyjny Górniak zatytułowany Dotyk z 1995[14]. Niedługo po premierze dotarł do pierwszego miejsca m.in. na Liście Przebojów Programu Trzeciego[15] czy w notowaniu Top 15 Wietrznego Radia w Chicago[16].
Podczas prób do występu w 39. Konkursu Piosenki Eurowizji utwór zdobywał pozytywne opinie ludzi zebranych w Point Theatre w Dublinie, głównie dzięki emocjonalnemu wykonaniu Górniak[17]. Po finałowym występie Górniak była jedynym uczestnikiem widowiska, który po występie został powitany za kulisami owacjami na stojąco przez pozostałych wykonawców[5].
W 2012 utwór zajął szóste miejsce w organizowanym przez internetowe radio ESC Radio plebiscycie Eurovision Top 250 na największy przebój w historii Konkursu Piosenki Eurowizji[18][19]. W 2013 piosenka spadła na 14. miejsce głosowania[20], a w 2014 – na 30.[21][22].
W 2015 piosenka została uznana największym hitem lat 90. w głosowaniu widzów stacji Kino Polska Muzyka[23].
Słowa piosenki nawiązują do treści Biblii. Jak tłumaczył Jacek Cygan w swojej książce Życie jest piosenką, piosenka jest „alegorią losów kobiety, a Edyta (...) nie chce ponosić winy za grzech biblijnej Ewy, za całe zło, które jest na świecie”[17].
Oficjalny teledysk do piosenki został opublikowany w kwietniu 1994, jego reżyserem został Bolesław Pawica. Klip został utrzymany w czarno-białej kolorystyce[11]. Piosenkarka zrealizowała również teledysk do anglojęzycznej wersji utworu, który został nagrany w innej konwencji, a Górniak wystąpiła w nim w żółtej kreacji[24].
Utwór został zgłoszony do stawki finałowej 39. Konkursu Piosenki Eurowizji przez Edytę Górniak, która cztery miesiące wcześniej odeszła z Teatru Buffo, gdzie grała m.in. w musicalu Metro. Piosenkarka przyjęła wówczas propozycję nadawcy Telewizji Polskiej (TVP) dotyczącą reprezentowania Polski jako pierwsza polska piosenkarka w historii udziału nadawcy w widowisku[25]. Początkowo decyzji sprzeciwiał się ówczesny menedżer artystki, Wiktor Kubiak, jednak Górniak zdecydowała się przyjąć zaproszenie od stacji[26]. Po przylocie do Dublina, gdzie odbywał się konkurs, Górniak przeziębiła się i zachorowała na zapalenie krtani i tchawicy[27][28], przez co miała problemy ze śpiewaniem podczas prób do występu, które rozpoczęły się 24 kwietnia[5]. W trakcie próby generalnej, transmitowanej do wszystkich krajów oraz lokalnych komisji jurorskich oceniających wszystkie propozycje konkursowe, piosenkarka zdecydowała się zaśpiewać fragment utworu w języku angielskim, ponieważ łatwiej było jej wówczas zaśpiewać z bólem gardła[5][29][30]. Wykonanie wywołało kontrowersje i zostało uznane za naruszenie regulaminu widowiska nakazującego śpiewanie wszystkim uczestnikom swoich propozycji w języku ojczystym. Sprzeciw wobec uczestnictwu Górniak wyraziły delegacje m.in. z Hiszpanii, Szwecji i Grecji, samej reprezentantce groziła natomiast dyskwalifikacja. Do organizatorów konkursu, Europejskiej Unii Nadawców, nie napłynął jednak oficjalny protest, dzięki czemu Górniak została dopuszczona do udziału[5][31]. Ostatecznie zdobyła ona łącznie 166 punktów, w tym maksymalne noty 12 punktów od komisji jurorskich z Wielkiej Brytanii, Austrii, Estonii, Litwy i Francji, dzięki czemu zakończyła udział na drugim miejscu[32]. Podczas występu miała na sobie sukienkę wartą 30 milionów starych złotych zakupioną w Hongkongu[33][34]. Na scenie towarzyszył jej żeński chórek, w którego skład weszła Alicja Borkowska oraz dwie irlandzkie piosenkarki[35].
Dwa miesiące po udziale w Konkursie Piosenki Eurowizji Górniak zaśpiewała utwór podczas 31. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[31], a w 1995 – podczas gościnnego występu na 32. Festiwalu Sopockim[36].
W czerwcu 2006 zaśpiewała piosenkę na Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty, towarzysząc jednej z uczestniczek, Paulinie Gil[37][38]. We wrześniu zaprezentowała nową wersję utworu podczas organizowanej w Warszawie gali powitalnej finalistek Miss World 2006[39][40][41].
W 2007 zaśpiewała piosenkę podczas koncertu jubileuszowego Jacka Cygana Cyganeria zorganizowanego w ramach festiwalu TOPtrendy 2007 w Sopocie[42][43]. W lutym 2010 wystąpiła z nią podczas gościnnego występu w finale Krajowych Eliminacji do 55. Konkursu Piosenki Eurowizji[44][45], w maju – na jej koncercie zagranym w ramach festiwalu TOPtrendy z okazji 20-lecia działalności artystycznej[46], a we wrześniu – na koncercie Sabat Czarownic[47].
1 stycznia 2014 zaśpiewała „To nie ja!” podczas koncertu sylwestrowego organizowanego przez Telewizję Polską we Wrocławiu[48]. W lutym wystąpiła z nią na gali Viva! Najpiękniejsi 2013, śpiewając w duecie z Marią Markiewicz, podopieczną fundacji I Ty możesz sięgnąć gwiazd[49]. W maju zaśpiewała piosenkę podczas koncertu Tu bije serce Europy zorganizowanego z okazji 10. rocznicy wstąpienia Polski do Unii Europejskiej[50][51].
Utwór znalazł się na setliście koncertów Górniak w ramach jej jubileuszowej trasy koncertowej pt. Love 2 Love[52].
Kraj | Certyfikat | Sprzedaż |
---|---|---|
Polska | Złoto[53] | 50 000 |