Miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Zawód |
skrzypek, koncertmistrz, dyrygent, pedagog muzyczny |
Aktywność |
od 1970 |
Odznaczenia | |
Tomasz Tomaszewski (ur. w Czechowicach-Dziedzicach) – polski skrzypek, pierwszy koncertmistrz Deutsche Oper Berlin, założyciel i dyrygent orkiestry Kammersolisten der Deutschen Oper Berlin, pedagog muzyczny[1][2].
Edukację muzyczną rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Opolu[3]. W 1969 ukończył ją z wyróżnieniem, w klasie Danuty Sujaty. Studiował w klasie prof. Tadeusza Wrońskiego i doc. Stanisława Kawalli na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie[3]. Dyplom magisterski obronił w 1976 roku[3]. W latach 1974–1979 brał także kursach muzycznych pracując z Olehem Krysą, B. Drużyninem, Wolfgangiem Marschnerem, J. Fournierem czy Henrykiem Szeryngiem[3]. W 1979 roku, otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki, i wyjechał na roczne studia podyplomowe do Leningradu, gdzie studiował w klasie skrzypiec prof. Borysa Gutnikowa, a także klasie kameralnej prof. Tamary Fidler[3]. W latach 1980–1982 ponownie kształcił się pod kierunkiem prof. Marschnera we Freiburgu[3].
W 1970 jako student rozpoczął współpracę Orkiestrą Kameralnej „Con moto ma cantabile”, a następnie w latach 1971–1976 Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej, pod dyr. Karola Teutscha z którą występował – także jako solista – w wielu krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych i Japonii. W latach 1975–1979 był członkiem, następnie zaś koncertmistrzem Polskiej Orkiestry Kameralnej pod dyr. Jerzego Maksymiuka. W latach 1974–1979 był drugim skrzypkiem Kwartetu Polskiego, który zdobył I nagrodę, biorąc udział w Konkursie w Belgradzie (1975) oraz III nagrodę na konkursie ARD w Monachium (1976). Od 1980 mieszka w Niemczech. Od grudnia 1980 do czerwca 1981 był koncertmistrzem Orkiestry w Baden-Baden. W 1981 współpracował z Orkiestrą National Theater w Mannheim. Od sierpnia 1982 do 2017 zajmował stanowisko pierwszego koncertmistrza Orkiestry Deutsche Oper Berlin.
Ponadto w swojej długoletniej karierze współpracował z następującymi formacjami[3]:
Jako kameralista współpracował z następującymi pianistami[4]:
Od października 1983 roku jest docentem Universität der Künste w Berlinie, gdzie objął klasę skrzypiec[4]. W 2002 roku otrzymał tytuł profesora tej uczelni[4]. Od 1984 roku uczy także w Julius Stern Institut przy UdK Berlin, który przeznaczony jest dla wybitnie uzdolnionych dzieci[4]. Od 2010 prowadzi klasę tego samego typu w Bach-Gymnasium, które działa pod egidą Hans Eisler Hochschule für Musik[4]. Jest także wykładowcą Akademii Sztuki w Szczecinie[4]. W 2020 w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu otrzymał stopień doktora na podstawie pracy pt Wirtuozeria a przemiany języka muzycznego w literaturze skrzypcowej Krzysztofa Pendereckiego z perspektywy wykonawcy[4].
Jest inicjatorem i Dyrektorem Artystycznym, działającego od 2002 roku festiwalu Śląskie Lato Muzyczne; prezydentem powstałego w 2000 roku w Berlinie Internationale Beethoven Gesellschaft; założycielem i prezesem zarządu Europejskiego Forum Muzyki Polskiej w Berlinie; Dyrektorem i przewodniczącym jury podczas Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej Ludwiga van Beethovena, który od 2015 odbywa się co dwa lata w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach[4]. A także inicjatorem, Dyrektorem Artystycznym i przewodniczącym jury Międzynarodowego Konkursu „Young Ludwig” w Berlinie[4].