Tony Aubin, 1930 | |
Imię i nazwisko |
Tony Louis Alexandre Aubin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie |
francuskie |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
kompozytor, dyrygent |
Tony Louis Alexandre Aubin (ur. 8 grudnia 1907 w Paryżu[1], zm. 21 września 1981 tamże[2]) – francuski kompozytor i dyrygent.
W latach 1925–1930[2] studiował pod kierunkiem Noëla Gallona i Paula Dukasa w Konserwatorium Paryskim[1], następnie w latach 1934-1935 uczył się kompozycji u Philippe Gauberta[2]. W 1930 roku został odznaczony Prix de Rome za kantatę Actéon[1]. Od 1945 do 1960 roku był dyrygentem radia francuskiego[2]. Prowadził także klasę kompozycji w Konserwatorium Paryskim, do jego uczniów należeli m.in. Olivier Alain i Marius Constant[1]. Zasiadał w jury konkursu głównego na 5. MFF w Cannes (1952). W 1969 roku został członkiem Académie des Beaux-Arts, części Institut de France[1].
Skomponował m.in. 2 symfonie (1937 i 1957), Suite danoise na orkiestrę (1945), Cantilène variée na wiolonczelę i orkiestrę (1944), Suite éolienne na flet, klarnet i orkiestrę smyczkową (1958), kwartet smyczkowy (1930), Brughiera na fagot i fortepian (1966) i oratorium Jeanne d'Arc à Orléans (1940). Pisał także balety oparte na muzyce Schuberta, Rossiniego i Brahmsa[1]. Muzyka Aubina utrzymana była w stylu akademickim[1], z wyraźnymi nawiązaniami w zakresie stosowanych środków muzycznych do twórczości Dukasa i Ravela[2].