Tris Speaker

Tris Speaker

środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko	Tristram E. Speaker
Pseudonim	The Grey Eagle
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1888 Hubbard
Data i miejsce śmierci	8 grudnia 1958 Hrabstwo Hill
Odbijał	lewą
Rzucał	lewą
Debiut	14 września 1907
Ostatni występ	30 sierpnia 1928
Statystyki
Średnia uderzeń	0,345
Uderzenia	3514
RBI	1529
Kariera klubowa
Lata Kluby 1907–1915 Boston Americans/Red Sox 1916–1926 Cleveland Indians 1927 Washington Senators 1928 Philadelphia Athletics
Kariera menedżerska
Lata Kluby 1919–1926 Cleveland Indians
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia	1937
Głosów	82,1% (2. głosowanie)
Metoda elekcji	BBWAA

Tristram E. Speaker (ur. 4 kwietnia 1888, zm. 8 grudnia 1958) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego przez 22 sezony w Major League Baseball.

Kariera zawodnicza

Speaker profesjonalną karierę rozpoczynał w klubach NAPBL, w Cleburne Railroaders i Houston Buffaloes z Texas League^[1]. W wieku 19 lat podpisał kontrakt z występującym w American League zespołem Boston Americans, który rok później zmienił nazwę na Boston Red Sox^[2]. W MLB zadebiutował 12 września 1907^[2].

W 1912 zdobył najwięcej w lidze doubles 53 i home runów (10) i ze średnią uderzeń 0,383 (3. wynik w lidze), otrzymał nagrodę Chalmers Award dla najbardziej wartościowego zawodnika sezonu^[3][4]. W tym samym roku zwyciężył w World Series, w których Red Sox pokonali New York Giants w ośmiu meczach (mecz numer 2 został przerwany po 11 inningach przy stanie 6–6 z powodu zapadających ciemności i powtórzony)^[5][6]. Trzy lata później Red Sox ponownie zdobyli mistrzostwo pokonując w World Series Philadelphia Phillies w sześciu spotkaniach^[7].

W 1916 po tym jak odmówił podpisania kontraktu z Red Sox, w ramach wymiany zawodników i 15 tysięcy dolarów przeszedł do Cleveland Indians^[8]. W sezonie 1916 miał najlepszą w American League średnią uderzeń (0,386), zaś Ty Cobb, który zwyciężał w tej klasyfikacji w latach 1907–1915, osiągnął średnią 0,371 co było drugim wynikiem w lidze^[2][9]. W lipcu 1919 został grającym menadżerem Indians zastępując na tym stanowisku Lee Fohla^[10]. W sezonie 1920 w World Series Indians pokonali Brooklyn Robins w siedmiu meczach (grano wówczas do pięciu wygranych spotkań) i zdobyli pierwszy w historii klubu tytuł mistrzowski^[11]. 17 maja 1925 w spotkaniu przeciwko Washington Senators zaliczył 3000. uderzenie w karierze jako piąty zawodnik w historii Major League^[12]. W 1926 po tym jak Indians zajęli drugie miejsce w lidze za New York Yankees, zrezygnował z funkcji menadżera zespołu, zaś w styczniu 1927 podpisał kontrakt jako wolny agent z Washington Senators^[10][13]. Karierę zakończył w wieku 40 lat w zespole Philadelphia Athletics, w którym występował w sezonie 1928^[2]. Jest rekordzistą w Major League pod względem zdobytych double'ów w karierze (792)^[14].

Późniejszy okres

W późniejszym okresie był między innymi menadżerem Newark Bears z International League^[10]. W 1937 został wybrany do Galerii Sław Baseballu, a w 1952 do drużyny gwiazd pierwszego półwiecza XX wieku^[10][15]. Zmarł 8 grudnia 1958 na zawał serca w wieku 70 lat^[10].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie	Lata	Źródło
MVP American League	1912	[4]
3× zwycięzca w World Series	1912, 1915, 1920	[5][7][11]
Baseball Hall of Fame	od 1937	[15]
Rekordzista w MLB pod względem zdobytych double'ów w karierze (792)		[14]

Statystyki

Legenda
G	Liczba rozegranych meczów	Wyg.	Wygrana zespołu w postseason
Przeg.	Przegrana zespołu w postseason	P	Przeciwnik w postseason
S	Serie w postseason
* W statystykach z sezonu zasadniczego czcionką pogrubioną zaznaczono najlepszy/najgorszy wynik w lidze spośród wszystkich zawodników

Sezon zasadniczy^[2]

Sezon	Klub	G	PA	AB	R	H	2B	3B	HR	RBI	SB	CS	BB	SO	BA	OBP	SLG	OPS
1907	BOS	7	20	19	0	3	0	0	0	1	0	NO	1	4	0,158	0,200	0,158	0,258
1908	BOS	31	125	116	12	26	2	2	0	9	3	NO	4	8	0,224	0,262	0,276	0,538
1909	BOS	143	606	544	73	168	26	13	7	77	35	NO	82	38	0,309	0,362	0,443	0,805
1910	BOS	141	608	538	92	183	20	14	7	65	35	NO	52	38	0,340	0,404	0,468	0,873
1911	BOS	141	589	500	88	167	34	13	8	70	25	NO	59	35	0,334	0,418	0,502	0,920
1912	BOS	153	675	580	136	222	53	12	10	90	52	28	82	48	0,383	0,464	0,567	1,031
1913	BOS	141	608	520	94	189	35	22	3	71	46	NO	65	22	0,363	0,441	0,553	0,974
1914	BOS	158	668	571	101	193	46	18	4	90	42	29	77	25	0,338	0,423	0,503	0,926
1915	BOS	150	652	547	108	176	25	12	0	69	29	25	81	14	0,322	0,416	0,411	0,827
1916	CLE	151	646	546	102	211	41	8	2	79	35	27	82	20	0,386	0,470	0,502	0,972
1917	CLE	142	614	523	90	184	42	11	2	60	30	NO	67	14	0,352	0,432	0,486	0,918
1918	CLE	127	553	471	73	150	33	11	0	61	27	NO	64	9	0,318	0,403	0,435	0,839
1919	CLE	134	591	494	83	146	38	12	2	63	19	NO	73	12	0,296	0,395	0,433	0,828
1920	CLE	150	674	552	137	214	50	11	8	107	10	13	97	13	0,388	0,483	0,562	1,045
1921	CLE	132	588	507	107	183	52	14	3	75	2	4	68	12	0,362	0,439	0,538	0,977
1922	CLE	131	518	426	85	161	48	8	11	71	8	3	77	11	0,378	0,474	0,606	1,080
1923	CLE	150	695	574	133	218	59	11	17	130	8	9	93	15	0,380	0,469	0,610	1,079
1924	CLE	135	575	486	94	167	36	9	9	65	5	7	72	13	0,344	0,432	0,510	0,943
1925	CLE	117	518	429	79	167	35	5	12	87	5	2	70	12	0,389	0,479	0,578	1,057
1926	CLE	150	661	539	96	164	52	8	7	86	6	1	94	15	0,304	0,408	0,469	0,877
1927	WSH	141	596	523	71	171	43	6	2	73	9	8	55	8	0,327	0,395	0,444	0,839
1928	PHI	64	212	191	28	51	22	2	3	30	5	1	10	5	0,267	0,310	0,450	0,761
Łącznie w karierze		2789	11992	10195	1882	3514	792	222	117	1529	436	NO	1381	395	0,345	0,428	0,500	0,928

Postseason^[2]

Sezon	Klub	S	P	Wynik	G	PA	AB	R	H	2B	3B	HR	RBI	SB	CS	BB	SO	BA	OBP	SLG	OPS
1912	BOS	WS	NYG	Wyg.	8	34	30	4	9	1	2	0	2	1	1	4	2	0,300	0,382	0,467	0,849
1915	BOS	WS	PHI	Wyg.	5	21	17	2	5	0	1	0	0	0	3	4	1	0,294	0,429	0,412	0,840
1920	CLE	WS	BRO	Wyg.	7	28	25	6	8	2	1	0	1	0	0	3	1	0,320	0,393	0,480	0,873
Łącznie w karierze					20	83	72	12	22	3	4	0	3	1	4	11	4	0,306	0,393	0,480	0,856

Przypisy

1. Tris Speaker Minor Stats. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
2. Tris Speaker Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
3. 1912 American League Batting Leaders. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
4. 1912 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
5. 1912 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
6. 1912 World Series. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
7. 1915 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
8. Tris Speaker Sold To Cleveland Club. nytimes.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
9. Ty Cobb Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
10. Tris Speaker Obituary. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
11. 1920 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
12. Tris Speaker 3000th Hit. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
13. Tris Speaker Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
14. Doubles Records. baseball-reference.com. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).
15. Speaker, Tris. baseballhall.org. [dostęp 2013-01-06]. (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000032940655
• VIAF: 23814385
• LCCN: n93081166
• J9U: 987007318525805171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Tris-Speaker