USS Omaha (CL-4)

USS Omaha (CL-4)
	; USS Omaha w zatoce Nowojorskiej 10 lutego 1943 roku
	Historia
Stocznia	Todd Shipbuilding & Dry Dock Co., Tacoma
Położenie stępki	6 grudnia 1918
Wodowanie	14 grudnia 1920
	US Navy
Wejście do służby	24 lutego 1923
Wycofanie ze służby	1 listopada 1945
Los okrętu	złomowany w lutym 1946
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	7050 ton
Długość	169,6 m
Szerokość	16,9 m
Zanurzenie	6,1 m
	Napęd
	12 kotłów wodnorurkowych White Foster, 4 turbiny parowe Westinghouse, 4 śruby, moc 90 000 KM
Prędkość	34,7 węzły
Zasięg	6700 mil morskich; przy prędkości 12 węzłów
	Uzbrojenie
	12 × 152 mm L50 (2xII i 8xI); 6 × 76 mm L50 (6xI); 6 x 40 mm L60 (3xII); 12 x 20 mm (12xI); 6 wyrzutni torped 533 mm (2xIII)
	Wyposażenie lotnicze
	2 wodnosamoloty
Załoga	806 oficerów i marynarzy (1944 rok)
	Multimedia w Wikimedia Commons

USS Omaha (CL-4) – amerykański lekki krążownik typu Omaha. Zwodowany w 1920 roku.

Przebieg służby

Po wejściu do służby w 1923 roku znalazł się w składzie Floty Atlantyckiej US Navy. Pierwszym dowódcą okrętu był komandor David C. Hanrahan. Aż do wybuchu wojny krążownik odbywał rutynowe rejsy szkoleniowe odwiedzając liczne porty na Karaibach i w basenie Morza Śródziemnego. Następnie wraz z niszczycielem USS "Somers" (DD-381) brał udział w Patrolach Neutralności na środkowym Atlantyku. Dowodził nim wówczas komandor Theodore E. Chandler. 6 listopada 1941 roku napotkał i zatrzymał frachtowiec płynący pod amerykańską flagą, który w rzeczywistości okazał się być niemieckim statkiem "Odenwald". Załoga statku próbowała go zatopić, ale grupa abordażowa z "Omahy" zapobiegła temu i statek został odholowany do Portoryko. Po włączeniu się Stanów Zjednoczonych do wojny, krążownik odbywał patrole na południowym Atlantyku aż do 1944 roku. 4 stycznia 1944 roku wraz z niszczycielem USS "Jouett" (DD-396) zatrzymał kolejnego łamacza blokady, niemiecki frachtowiec "Rio Grande". Po opuszczeniu statku przez załogę, krążownik posłał go na dno ogniem artyleryjskim. 5 stycznia 1944 roku, "Omaha" wraz z niszczycielem przechwyciła kolejny niemiecki statek "Burgerland", którego załoga odpaliła ładunki niszczące i opuściła pokład. Nim zatonął posłużył jako tarcza strzelnicza dla dział krążownika. Obydwa niemieckie statki przewoziły do Niemiec kauczuk. W marcu 1944 roku "Omaha" przybyła do Neapolu, przygotowując się do operacji inwazyjnej w południowej Francji. Po rozpoczęciu inwazji w dniach od 19 do 25 sierpnia krążownik ostrzeliwał cele w rejonie Tulonu. Następnie powrócił na południowy Atlantyk do końca wojny wykonując zadania patrolowe. 1 września 1945 roku "Omaha" przybyła do Filadelfii. Tam została wycofana ze służby następnie skreślona z listy okrętów i złomowana w lutym 1946 roku.

Odznaczenia

USS „Omaha” zdobyła battle star(inne języki) za swoją służbę podczas II wojny światowej.

Bibliografia

Wojciech Holicki. Amerykańskie lekkie krążowniki typu Omaha II. „Nowa Technika Wojskowa”. 8, s. 58-60, 1999. ISSN 1230-1655.