Union Ryga

Union Ryga
RV Union
Pełna nazwa

Rīgas Vilki Union
(Związek Wilków w Rydze)

Barwy

   
niebieskie

Data założenia

1907

Data rozwiązania

1939

Data reaktywacji

2022

Państwo

 Imperium Rosyjskie

 

 Łotwa

Siedziba

Ryga

Stadion

RTU stadions, Ryga

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

RV Union Ryga (łot. RV Union (Rīga)) – łotewski klub piłkarski z siedzibą w stolicy kraju, mieście Ryga, działający w latach 1907–1939. Odrodzony w 2022 jako FK Union.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw:

  • 1907: RV Union Ryga (łot. RV Union (Rīga))
  • 1939: klub rozwiązano
  • 2022: FK Union Ryga (łot. FK Unions (Rīga))

Klub piłkarski RV Union został założony w Rydze jesienią 1907 roku[1] przez Stowarzyszenie Cyklistów w Rydze (RV - Rīgas Vilki), które powstało w 1893 roku, i reprezentował lokalną społeczność Niemców bałtyckich. Stało się to niedługo po założeniu brytyjskiego British FC (w skrócie BFC). Dlatego Union jest uważany za drugi najstarszy klub piłkarski na terenie dzisiejszej Łotwy[2], znajdującej się wtedy w granicach Imperium Rosyjskiego. W 1908 roku zespół startował w pierwszych Mistrzostwach Ryskiej Ligi Piłki Nożnej, przegrywając w finale 0:5 z British FC[3]. W 1909 po raz pierwszy został mistrzem wygrywając 4:1 z British FC. W 1910 roku klub był jedną z trzech drużyn grających w nowo powstałej Ryskiej Lidze Piłkarskiej, obok BFC i SV Kaiserwald. Chociaż BFC wyraźnie wygrało turniej, zespół został później zdyskwalifikowany, a Union został ogłoszony zwycięzcą[4]. Union wygrał także pierwszy Puchar Rygi w piłce nożnej, który odbył się w tym samym roku. W 1912 zdobył swój trzeci tytuł mistrzowski[5]. W 1915 po 5 meczach dzielił pierwsze miejsce w tabeli z Britanią FC. Jednak ze względu na szybko zbliżającą się linię frontu I wojny światowej kolejne rozgrywki zostały odwołane.

Ze względu na I wojnę światową i walkę o niepodległość, aż do 1920 roku na Łotwie nie grano regularnie w piłkę nożną. Union był następnie jednym z klubów sportowych, które zostały przywrócone po ogłoszeniu niepodległości Łotwy. W 1921 roku klub ponownie wziął udział w pierwszych Mistrzostwach Łotwy. Po sześciu meczach zajmował przedostatnią trzecią pozycję w tabeli. Jednak ze względu na szybko zbliżającą się zimę sezon nigdy nie dokończono[6].

W następnym 1922 roku zespół zajął czwarte miejsce w najwyższej klasie rozgrywkowej Mistrzostw Rygi (na 5 drużyn). Kilku czołowych zawodników opuściło klub po sezonie, zasilając ASK Ryga. W 1923 roku zespół zajął ostatnie miejsce w lidze i spadł do niższej ligi.

Od tego czasu klub grał w drugiej lidze miejskiej Rygi, aż do powstania Virslīgi w 1927 roku, w której mogły brać udział także kluby spoza Rygi. Regulamin przewidywał wówczas, że najlepsze drużyny z klasy A Ligi Ryskiej muszą awansować do Virslīgi, a drużyna z drugiego miejsca rozegrać mecze barażowe. W 1929 roku Union zajął drugie miejsce w klasie A (z taką samą liczbą punktów jak Riga Wanderer). Kolejne mecze play-off ze zwycięzcą Prowincji zakończyły się sukcesem (5:0 z Cēsu SB) i tak Union po raz pierwszy wystąpił w Virslīdze w 1930 roku.

W swoim pierwszym roku w najwyższej lidze zespół zajął czwarte miejsce. W następnym 1931 roku awansował na trzecie miejsce w tabeli. W kolejnych latach klub systematycznie podupadał. W 1935 roku Union spadł z Virslīgi po szczególnie rozczarowującym sezonie. Klub grał ponownie w I lidze miejskiej Rygi do 1939 roku. W 1939 roku, po wysiedleniu Niemców bałtyckich w ramach paktu Ribbentrop-Mołotow, w wyniku którego wielu zawodników opuściło kraj, klub został rozwiązany[2].

W lutym 2022 roku Bogdans Ņesterenko i Voldemārs Baroniņš założyli klub piłkarski FK Union, który uważa się za następcę klubu założonego w 1907 roku. Klub z Rygi złożył wniosek o udział w strefie środkowej 3.līgi (D4). W sezonie 2023 zespół zajął 3. miejsce w finale ligi, co pozwoliło klubowi zakwalifikować się do 2.līgi[7].

Barwy klubowe, strój, herb, hymn

[edytuj | edytuj kod]

Klub ma barwy niebieskie. Piłkarze domowe spotkania zazwyczaj grali w niebieskich koszulkach, niebieskich spodenkach oraz niebieskich getrach.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Trofea międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]

Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich (stan na 31-05-2024).

Trofea krajowe

[edytuj | edytuj kod]
Łotwa Zdobyte trofea w rozgrywkach Łotwy (stan na: 31-05-2024)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 1 1931

Puchar
zdobywca 0
finalista 0

II liga
I miejsce 0
II miejsce 2 1929
III miejsce 0
  • Ryska Liga Piłki Nożnej:
    • mistrz (3): 1909, 1910, 1912
    • wicemistrz (2): 1908, 1911, 1915
  • Puchar Rygi:
    • zdobywca (1): 1910

Poszczególne sezony

[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]

Klub nigdy nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich.

Rozgrywki krajowe

[edytuj | edytuj kod]
Łotwa Bilans występów klubu w rozgrywkach piłkarskich Łotwy
(Stan na 31 maja 2024 r.)
Poziom Rozgrywki Sezony Mecze Z R P B+ B– Pkt Lata Awanse Spadki Naj.
I Virslīga 9 1921–1923, 1930–1935 0 2 3
II Pirmā līga 9 1924–1929, 1936–1939 1 0 2
III 2. līga 1 2024 0 1 6
Puchar Rygi 4 1910–1913 0 0 1

Struktura klubu

[edytuj | edytuj kod]

Stadion

[edytuj | edytuj kod]

Drużyna rozgrywa swoje mecze domowe w Rydze na stadionie RTU, który może pomieścić 1.000 widzów. Początkowo grał na stadionie szkoły średniej w Rydze Ostvald. Siedzibą pierwotnego klubu był stadion "Union" przy Elizabetes iela w centrum Rygi, gdzie od 1974 roku stoi biurowiec World Trade Center Ryga.

Kibice i rywalizacja z innymi klubami

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Latvia - List of Foundation Dates [online], RSSSF, 6 maja 2011 [dostęp 2024-12-02] (ang.).
  2. a b 'Futbols pilsētā': Union [online], delfi.lv, 11 lutego 2009 [dostęp 2024-12-02] (łot.).
  3. LAT 1908-15 [online], claudionicoletti.eu [dostęp 2024-12-02] (ang.).
  4. Miķelis Rubenis: Latvijas futbola vēsture. Rīga: Jāna sēta Apgāds, 2000, s. 495. ISBN 978-9984-07-218-0. (łot.).
  5. Historie: Die Eintracht und der FK RFS aus Riga - Eintracht Frankfurt Historie & Museum [online], museum.eintracht.de, 23 października 2024 [dostęp 2024-12-02] (niem.).
  6. Ainis Ulmanis: Patiesībā bija tā. Futbols Latvijā 1907-2009. Rīga: Lielupes izdevniecība, 2010, s. 24. ISBN 978-9984-563-05-3. (łot.).
  7. Finālturnīrs 2023 [online], fkunion.lv, 7 listopada 2023 [dostęp 2024-12-02] (łot.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]