Venanzio Rauzzini

Venanzio Rauzzini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1746
Camerino

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1810
Bath

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor, śpiewak

Multimedia w Wikimedia Commons

Venanzio Rauzzini (ur. 19 grudnia 1746 w Camerino, zm. 8 kwietnia 1810 w Bath[1]) – włoski kompozytor i śpiewak, kastrat (sopran).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Rzymie, gdzie w 1765 roku zadebiutował na scenie rolą Clarice w operze Niccolò Piccinniego Il finto astrologo[1][2]. W latach 1766–1772 pozostawał w służbie księcia elektora Maksymiliana III w Monachium[1][2]. W kolejnych latach koncertował m.in. w Wenecji, Padwie i Turynie[1]. Od 1774 do 1777 roku przebywał w Londynie, gdzie występował w King’s Theatre[1][2]. Po 1777 roku przebywał w swojej rezydencji w Bath, gdzie działał jako nauczyciel śpiewu i organizator koncertów[1][2]. Do jego uczniów należeli Nancy Storace, Michael Kelly i John Braham[1][2]. W swojej twórczości kompozytorskiej nawiązywał do dorobku szkoły neapolitańskiej[2].

Dysponował niezbyt donośnym głosem, choć o szerokiej skali[2]. Wystąpił m.in. w prapremierze opery Sismano nel Mogol Giovanniego Paisiella (Mediolan 1773)[1][2]. Jego talent wokalny podziwiał Wolfgang Amadeus Mozart, który powierzył Rauzziniemu rolę Cecilia w prapremierowym przedstawieniu swojej opery Lucio Silla (Mediolan 1772), a także zadedykował mu swój motet Exsultate, jubilate[1][2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Opery

  • Piramo e Tisbe (wyst. Monachium 1769, wersja zrewid. wyst. 1775)
  • L’Eroe cinese (wyst. Monachium 1771, wersja zrewid. wyst. 1782)
  • Le ali d’amore (wyst. Londyn 1776, wersja zrewid. wyst. 1777)
  • L’omaggio di paesani al signore del contado (wyst. Londyn 1781)
  • Creusa in Delfo (wyst. Londyn 1783)
  • Alina, o sia La Regina di Golconda (wyst. Londyn 1784)
  • La Vestale, o sia L’amore protetto dal cielo (wyst. Londyn 1787)

Pasticcia

  • Armida (wyst. Londyn 1774)
  • La Sposa fedele (wyst. Londyn 1775)
  • Didone (wyst. Londyn 1775)
  • The Duenna or Double Elopement (wyst. Londyn 1775)
  • Astarto (wyst. Londyn 1776)
  • Ezio (wyst. Londyn 1781)
  • The Village Maid (b.d.)

Utwory instrumentalne

  • 12 kwartetów smyczkowych op. 2 (ok. 1777) i op. 7 (ok. 1778)
  • 6 kwartetów op. 6 na 2 skrzypiec, wiolonczelę i instrument klawiszowy (ok. 1778)
  • 15 sonat na skrzypce i instrument klawiszowy op. 1 (1777), op. 8 (1781) i op. 15 (1786)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2930. ISBN 0-02-865530-3.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 315. ISBN 978-83-224-0837-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]