![]() Vladimir Padrino, 2014 r. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
minister obrony Wenezueli | |
Okres |
od 24 października 2014 r. |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Vladimir Padrino (ur. 1963 r. w Caracas) – wenezuelski wojskowy, od 2014 r. minister obrony.
Urodzony w 1963 r. w Caracas[1]. Pochodził z Candelarii, dzielnicy klasy średniej w Caracas. Studiował na Akademii Wojskowej w Caracas, gdzie za sprawą zamiłowania do muzyki zbliżył się do wykładowcy Hugo Cháveza. W 1992 r. ukończył Akademię z najwyższą notą na roku. Nie wziął udziału w nieudanym zamachu stanu Chávez zorganizowanym w tym samym roku. W 1995 r. został delegowany do Szkoły Ameryk w Stanach Zjednoczonych, gdzie Amerykanie uczyli latynoskich wojskowych zwalczania lewicowych opozycjonistów[2].
W 2002 r. jako podpułkownik[1] i dowódca batalionu piechoty w stolicy Wenezueli pozostał lojalistą i pomógł powstrzymać wspieranych przez USA puczystów, którzy usiłowali obalić prezydenta Cháveza. Od tego czasu szybko awansował i wstąpił do rządzącej Zjednoczonej Partii Socjalistycznej Wenezueli[2]. W 2010 r. został generałem dywizji, dwa lata później generałem majorem. Równocześnie został zastępcą głównodowodzącego i szefem sztabu sił zbrojnych. W lipcu następnego roku został naczelnym dowódcą wojska przez prezydenta Nicolasa Maduro[1].
Od 24 października 2014 r. minister obrony Wenezueli, zastąpił Carmena Meléndeza[1]. Trzy miesiące po objęciu stanowiska ministra obrony podpisał okólnik zezwalający na użycie ostrej amunicji przeciw cywilom demonstrującym przeciw rządowi Maduro. W efekcie w antyrządowych protestach z lat 2014–2017 zginęło ponad 200 osób. W 2017 r. Padrino publicznie potępił wojskowych biorących udział w handlu kokainą. Po rozpoczęciu prezydenckiego kryzysu z 2019 r. Padrino publicznie poparł Maduro jako prezydenta[2].