Walerian Zubow

Walerian Zubow
Валериан Александрович Зубов
Ilustracja
1793
generał en chef
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1771
Petersburg

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1804
Petersburg

Przebieg służby
Lata służby

1785–1796, 1800–1801

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

Lejb-Gwardyjski Preobrażeński Pułk, Lejb-Gwardyjski Konny Pułk, Lejb-Gwardyjski Izmaiłowski Pułk

Główne wojny i bitwy

Wojna rosyjsko-turecka (1787-1792), Wojna polsko-rosyjska 1792, Powstanie kościuszkowskie, Wojna rosyjsko-perska (1796)

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego II klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Czarnego Orła (Prusy)

Walerian Aleksandrowicz Zubow (ur. 1771, zm. 1804) – rosyjski wojskowy. Jego braćmi byli Nikołaj Zubow i Płaton Zubow.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Służbę oficerską rozpoczął w pułku preobrażeńskim gwardii, potem w gwardii konnej. Jego starszy brat Płaton Zubow, faworyt Katarzyny II, wspomógł jego karierę. W roku 1789 Zubow awansował na podpułkownika, następnie brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej (1787-1792), kampanii przeciwko Polsce i przeciwko insurekcji kościuszkowskiej (jako już generał-major), w czasie których stracił nogę. Nowy car, Paweł I Romanow, zwolnił go ze służby, ale w 1800 roku powołał na dyrektora II. Korpusu Kadetów i zwrócił skonfiskowany wcześniej majątek. Zubow poparł spisek na życie Pawła I.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]