Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
Wilhelmshagen - Berlin |
Zawód, zajęcie |
malarz, rysownik i grafik |
Narodowość |
Walter Gramatté (ur. 8 stycznia 1897 w Berlinie, zm. 9 lutego 1929 w Hamburgu) – niemiecki malarz, rysownik i grafik, zaliczany do twórców realizmu magicznego. Jego twórczość pozostawała pod wpływem wspomnień z młodości w okresie I wojny światowej oraz walki ze śmiertelną chorobą. Zmarł na gruźlicę w wieku 32 lat.
Zwolniony z wojska wskutek złego stanu zdrowia, uczył się malarstwa w studium przy Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych Muzeum Rzemiosła Artystycznego w Berlinie. Po rozwodzie z pierwszą żoną ożenił się powtórnie w roku 1920 z rosyjską kompozytorką i pianistką Sophie-Carmen Fridman.
Zaprzyjaźnił się z artystami z kręgu grupy Die Brücke: Erichem Heckelem i Karlem Schmidt-Rottluffem.
Najwcześniejszymi pracami Gramattégo są miedzioryty suchą igłą, wyrażające jego stan psychiczny nieustannego napięcia. Świadczy o tym też seria 21 litografii pod wspólnym tytułem Autoportret z domami z roku 1923. Potem zajął się akwarelą.
Poszukując zdrowego klimatu, Gramatté wyjechał z żoną w 1924 do Hiszpanii, skąd powrócił w 1926.
Zmarł na gruźlicę w roku 1929 i został pochowany na berlińskim cmentarzu Wilhelmshagen, pod nagrobkiem zaprojektowanym przez Karla Schmidt-Rottluffa.
W osiem lat po śmierci władze hitlerowskie zaliczyły jego dzieła do „sztuki zdegenerowanej”. Jego żona wyszła powtórnie za mąż w roku 1934 za historyka sztuki Ferdynanda Eckhardta i przyjęła nazwisko Sophie-Carmen Eckhardt-Gramatté. Po II wojnie światowej wyjechała do Kanady. Tam powstała The Eckhardt-Gramatté-Foundation w Winnipeg.