Wiktor Rybakow
| Data i miejsce urodzenia |
28 maja 1956 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
167 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wiktor Grigorjewicz Rybakow (ros. Виктор Григорьевич Рыбаков, ur. 28 maja 1956 w Magadanie[1]) – radziecki bokser, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich i trzykrotny mistrz Europy.
Zdobył złoty medal w kategorii muszej (do 51 kg) na mistrzostwach Europy juniorów w 1974 w Kijowie[2]. Zwyciężył w wadze koguciej (do 54 kg) na mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach, gdzie w pierwszej walce pokonał przez nokaut w 1. rundzie obrońcę tytułu Aldo Cosentino z Francji, następnie wygrał dwie kolejne walki, a w finale zwyciężył Caczo Andrejkowskiego z Bułgarii[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealuu zdobył brązowy medal w wadze koguciej. Po wygraniu dwóch walk (w tym ze Stefanem Försterem z NRD) uległ w półfinale Charlesowi Mooney’owi ze Stanów Zjednoczonych[1].
Zdobył brązowy medal w wadze piórkowej (do 57 kg) na mistrzostwach Europy w 1977 w Halle. Pokonał m.in. Bratislava Risticia z Jugosławii w eliminacjach, a w półfinale przegrał z Richardem Nowakowskim z NRD[4]. Na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie wygrał z Caczo Andrejkowskim, ale w ćwierćfinale zwyciężył go Bratislav Ristić[5].
Zwyciężył w wadze piórkowej na mistrzostwach Europy w 1979 w Kolonii, gdzie w ćwierćfinale pokonał Rudiego Finka z NRD, w półfinale Kazimierza Przybylskiego, a w finale Caczo Andrejkowskiego[6]. Ponownie zdobył brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, tym razem w wadze piórkowej. Po wygraniu trzech walk (w ćwierćfinale z Andrejkowskim) uległ w półfinale późniejszemu mistrzowi Rudiemu Finkowi[1]. Na mistrzostwach Europy w 1981 w Tampere zdobył swój trzeci złoty medal w trzeciej kolejnej kategorii lekkiej (do 60 kg). Wygrał pięć pojedynków, w tym finałowy z Carlo Russolillo z Włoch[7]. Zakończył karierę bokserską w 1982[1].
Wiktor Rybakow był mistrzem ZSRR w wadze koguciej w 1975[8] i 1976[9], w wadze piórkowej w 1977[10], 1978[11], 1979[12] i 1980[13] oraz w wadze lekkiej w 1982[14].
Później był trenerem reprezentacji ZSRR, a następnie NRD. W 1985 został aresztowany pod zarzutem przemytu zagranicznych towarów do ZSRR i skazany na sześć lat więzienia. Został zwolniony po trzech latach i wyemigrował do Kanady[1]. Tam stoczył jedną zawodową walkę bokserską (wygraną przez techniczny nokaut[15]. W połowie lat 90. powrócił do Rosji i z powodzeniem zajął ie działalnością gospodarczą. Był również wiceprzewodniczącym Rosyjskiej Federacji Boksu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Viktor Rybakov [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ 3.European Junior Championships – Kiev, Soviet Union – June 1-9 1974 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 21.European Championships – Spodek Arena, Katowice, Poland –June 1-8, 1975 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 22.European Championships – Halle, GDR – May 28 – June 5, 1977 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 2.World Championships – Belgrade, Yugoslavia – May 6-20, 1978 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 23.European Championships – Cologne, FRG – May 5-12 1979 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 24.European Championships – Tampere, Finland – May 2-10 1981 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 41.Soviet Union National Championships – Tashkent – March 19-30 1975 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 42.Soviet Union National Championships – Sverdlovsk – March 21-28 1976 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 43.Soviet Union National Championships – Frunze – March 14-20 1977 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 44.Soviet Union National Championships – Tbilisi – February 25 – March 3 1978 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 45.Soviet Union National Championships (7.Spartakyada) – Moscow – July 22 – August 2 1979 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 46.Soviet Union National Championships – Rostov – May 3-11 1980 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ 48.Soviet Union National Championships – Donetsk – July 29 – August 8 1982 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ Wykaz walk zawodowych Rybakowa [online], boxrec.com [dostęp 2017-11-10] (ang.).