Willy Burgdorfer

Willy Burgdorfer
ilustracja
Państwo działania

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1925
Bazylea

Data i miejsce śmierci

17 listopada 2014
Hamilton, w stanie Montana w USA

Specjalność: parazytologia, mikrobiologia
Alma Mater

Uniwersytet w Bazylei

Willy Burgdorfer w 1978 r.

Wilhelm „Willy” Burgdorfer (ur. 27 czerwca 1925 w Bazylei[1], zm. 17 listopada 2014 w Hamilton, w stanie Montana w USA[1][2]) – amerykański bakteriolog i parazytolog szwajcarskiego pochodzenia, który zajmował się badaniami nad zoonozami bakteryjnymi[1]. W 1981 r. odkrył drobnoustrój chorobotwórczy wywołujący boreliozę, bakterię Borrelia burgdorferi[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Bazylei w Szwajcarii i tam ukończył studia na uniwersytecie. Dalsze kształcenie odbył w Szwajcarskim Instytucie Tropikalnym; studiował zoologię, parazytologię i bakteriologię, uzyskując stopień naukowy doktora. Przed przeniesieniem się do Stanów Zjednoczonych przez trzy lata służył w armii szwajcarskiej.

Od 1951 r. mieszkał w Hamilton w stanie Montana i pracował w Rocky Mountain Laboratories. W 1957 r. uzyskał obywatelstwo USA[3] i objął stanowisko entomologa klinicznego w Rocky Mountain Laboratories. Zajmował się przede wszystkim badaniami nad zoonozami przenoszonymi przez kleszcze, komary, pchły i wszy, m.in.: gorączką plamistą Gór Skalistych, durami powrotnymi i dżumą[4].

W 1981 r. badając kleszcze Ixodes scapularis z rejonu Shelter Island w stanie Nowy Jork, gdzie zaobserwowano zwiększoną zachorowalność na chorobę z Lyme (boreliozę), odkrył bakterię (krętka), później nazwanego jego nazwiskiem[5]. To odkrycie, opublikowane w 1982 r. w czasopiśmie naukowym „Science[6], doprowadziło do powiązania pokłucia przez zakażone kleszcze z wystąpieniem boreliozy i ustaleniem Borrelia burgdorferi jako czynnika etiologicznego tej choroby[7].

Był autorem ponad 200 prac naukowych z dziedzin mikrobiologii i wirusologii.

Na emeryturę przeszedł w 1986 roku.

Żonaty z Gertrude (1953), miał dwoje dzieci. Owdowiał w 2005 roku, po czym ożenił się z Lois Rohr[2].

Zmarł z powodu powikłań choroby Parkinsona[8].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • W. Burgdorfer, [Analysis of the infection course in Ornithodorus moubata (Murray) and natural transmission of Spirochaeta duttoni], „Acta Tropica”, 8 (3), 1951, s. 193–262, ISSN 0001-706X, PMID14894317 [dostęp 2020-07-26].
  • W. Burgdorfer, C.M. Eklund, Studies of the ecology of Colorado tick fever virus in Western Montana, „American Journal of Hygiene”, 69 (2), 1959, s. 127–137, DOI10.1093/oxfordjournals.aje.a119986, ISSN 0096-5294, PMID13626952 [dostęp 2020-07-26].
  • W. Burgdorfer, C.M. Eklund, Studies of the ecology of Colorado tick fever virus in Western Montana, „American Journal of Hygiene”, 69 (2), 1959, s. 127–137, DOI10.1093/oxfordjournals.aje.a119986, ISSN 0096-5294, PMID13626952 [dostęp 2020-07-26].
  • W. Burgdorfer, Evaluation of the fluorescent antibody technique for the detection of Rocky Mountain spotted fever rickettsiae in various tissues, „Pathologia Et Microbiologia”, 24(Suppl), 1961, s. 27–39, DOI10.1159/000161241, ISSN 0031-2959, PMID13688986 [dostęp 2020-07-26].
  • W. Burgdorfer, Hemolymph test. A technique for detection of rickettsiae in ticks, „The American Journal of Tropical Medicine and Hygiene”, 19 (6), 1970, s. 1010–1014, ISSN 0002-9637, PMID4992724 [dostęp 2020-07-26].
  • W. Burgdorfer i inni, Lyme disease-a tick-borne spirochetosis?, „Science”, 216 (4552), 1982, s. 1317–1319, DOI10.1126/science.7043737, ISSN 0036-8075, PMID7043737 [dostęp 2020-07-26].
  • W. Burgdorfer, Discovery of the Lyme disease spirochete and its relation to tick vectors, „The Yale Journal of Biology and Medicine”, 57 (4), 1984, s. 515–520, ISSN 0044-0086, PMID6516454, PMCIDPMC2590008 [dostęp 2020-07-26].
  • Willy Burgdorfer, How the discovery of Borrelia burgdorferi came about, „Clinics in Dermatology”, 11 (3), 1993, s. 335–338, DOI10.1016/0738-081x(93)90087-s, ISSN 0738-081X [dostęp 2020-07-26].
  • W. Burgdorfer, Arthropod-borne spirochetoses: a historical perspective, „European Journal of Clinical Microbiology and Infectious Diseases”, 20 (1), 2001, s. 1–5, DOI10.1007/s100960000415, ISSN 0934-9723, PMID11245316 [dostęp 2020-07-26].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Alison Snyder, Willy Burgdorfer, „The Lancet”, 385 (9963), 2015, s. 110, DOI10.1016/S0140-6736(15)60011-3 [dostęp 2020-07-24] (ang.).
  2. a b William Yardley, Willy Burgdorfer, Who Found Bacteria That Cause Lyme Disease, Is Dead at 89, „The New York Times”, 19 listopada 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-07-24] (ang.).
  3. Los Angeles Times, Willy Burgdorfer dies at 89; discovered bacteria causing Lyme disease [online], Los Angeles Times, 21 listopada 2014 [dostęp 2020-07-24] (ang.).
  4. Lyme Disease Discoverer Dies [online], The Scientist Magazine® [dostęp 2020-07-24] (ang.).
  5. Willy Burgdorfer | Swiss-born researcher [online], Encyclopedia Britannica [dostęp 2020-07-26] (ang.).
  6. W. Burgdorfer i inni, Lyme disease-a tick-borne spirochetosis?, „Science”, 216 (4552), 1982, s. 1317–1319, DOI10.1126/science.7043737, ISSN 0036-8075, PMID7043737 [dostęp 2020-07-26].
  7. Anna Grzeszczuk, Joanna M. Zajkowska, Borelioza, wyd. 2, Warszawa: PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-5515-3.
  8. William Yardley, Willy Burgdorfer, Who Found Bacteria That Cause Lyme Disease, Is Dead at 89, „The New York Times”, 19 listopada 2014, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-07-27] (ang.).