| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 października 1941 | |
Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 2021 | |
Miejsce pochówku | ||
Arcybiskup metropolita warmiński | ||
Okres sprawowania |
2006–2016 | |
Arcybiskup metropolita białostocki | ||
Okres sprawowania |
2000–2006 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
18 czerwca 1967 | |
Nominacja biskupia |
19 czerwca 1982 | |
Sakra biskupia |
4 lipca 1982 |
Data konsekracji |
4 lipca 1982 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość |
Olsztyn | ||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Wojciech Ziemba (ur. 15 października 1941 w Wampierzowie, zm. 21 kwietnia 2021 w Olsztynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii biblijnej, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie w latach 1982–1986, biskup pomocniczy warmiński w latach 1982–1992, biskup diecezjalny ełcki w latach 1992–2000, arcybiskup metropolita białostocki w latach 2000–2006, arcybiskup metropolita warmiński w latach 2006–2016, od 2016 arcybiskup senior archidiecezji warmińskiej.
Urodził się 15 października 1941 w Wampierzowie[1] w rodzinie Antoniego i Julii z domu Kapinos[2]. W latach 1954–1956[2] kształcił się w liceum ogólnokształcącym w Mielcu[3], następnie w latach 1956–1958 w liceum ogólnokształcącym w Bystrzycy Kłodzkiej[2], gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości[1]. Od 1958 do 1960 był zatrudniony w Wydziale Finansowym Prezydium Rady Narodowej w Mielcu[1]. W latach 1960–1967 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Hosianum w Olsztynie[1], przerwane w latach 1963–1965 przymusową[4] zasadniczą służbą wojskową w Dęblinie[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 18 czerwca 1967 w Olsztynie biskup Józef Drzazga, administrator apostolski diecezji warmińskiej[1]. Inkardynowany został do diecezji warmińskiej[5]. Dalsze studia odbył w latach 1970–1974 w Instytucie Nauk Biblijnych Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując doktorat z teologii biblijnej na podstawie dysertacji Wyznania ufności oraz ich teologiczne uzasadnienie w lamentacjach indywidualnych «Psałterza». W latach 1979–1980 pogłębiał specjalizację w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie[1].
W latach 1967–1969 pracował jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Kętrzynie, następnie w latach 1969–1970 w parafii św. Jakuba w Olsztynie. Od 1976 do 1979 był diecezjalnym dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych[1].
Od 1974 do 1992 z przerwą na studia w Rzymie wykładał Pismo św. Starego Testamentu w Wyższym Seminarium Duchownym Hosianum w Olsztynie[1]. Ponadto w latach 1974–1979 pełnił funkcję prefekta, w latach 1981–1982 był wicerektorem, a w latach 1982–1986 sprawował urząd rektora tego seminarium[4]. Zajęcia dydaktyczne prowadził również w Instytucie Katechetycznym w Gietrzwałdzie, Instytucie Teologicznym dla Świeckich im. Jana Pawła II w Olsztynie[1] i Wyższym Seminarium Duchownym w Ełku[4]. Był także dyrektorem Studium Teologicznego Warmińskiego Instytutu Teologiczno-Historyczno-Pastoralnego i olsztyńskiego oddziału Towarzystwa Przyjaciół KUL. W latach 1977–1979 zajmował stanowisko sekretarza redakcji „Studiów Warmińskich”[1].
19 czerwca 1982 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji warmińskiej ze stolicą tytularną Falerone[6]. Święcenia biskupie otrzymał 4 lipca 1982 w konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie[1]. Udzielił mu ich prymas Polski Józef Glemp[1], arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski[6], w asyście Henryka Gulbinowicza, arcybiskupa metropolity wrocławskiego, i Jana Obłąka, biskupa diecezjalnego warmińskiego[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Dives in misericordia Deus” (Bóg bogaty w miłosierdzie)[7]. Sprawował urząd wikariusza generalnego diecezji, był moderatorem kurii biskupiej i ekonomem diecezji[8]. Należał do rady kapłańskiej, rady duszpasterskiej oraz Komisji Głównej Synodu Diecezji Warmińskiej. Od 1982 zajmował stanowisko dziekana warmińskiej kapituły katedralnej[1].
25 marca 1992, w wyniku reorganizacji struktur Kościoła katolickiego w Polsce[7], Jan Paweł II przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego nowo utworzonej diecezji ełckiej[8]. Tego samego dnia kanonicznie objął diecezję[9], natomiast ingres do katedry św. Wojciecha w Ełku odbył 23 kwietnia 1992[1]. W tym samym roku powołał Wyższe Seminarium Duchowne w Ełku i Diecezjalny Instytut Teologiczny, a rok później Diecezjalne Kolegium Teologiczne i „Caritas” Diecezji Ełckiej[1]. W Gołdapi utworzył sambijską kapitułę konkatedralną w Gołdapi[8]. Przeprowadził pierwszy w historii diecezji synod[10], a w 1999 gościł na jej terenie papieża Jana Pawła II[11].
16 listopada 2000 Jan Paweł II ustanowił go arcybiskupem metropolitą białostockim[12][13]. 9 grudnia 2000 kanonicznie przejął archidiecezję[14] i odbył ingres do bazyliki archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku[15]. Utworzył 20 parafii, zreorganizował sieć dekanatów, powołał Centrum Administracyjno-Pastoralne Archidiecezji Białostockiej. W 2005 zwołał I Kongres Eucharystyczny Archidiecezji Białostockiej, a w 2006 Kongres Miłosierdzia Archidiecezji Białostockiej[16].
30 maja 2006 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą warmińskim[17][18]. Rządy w archidiecezji przejął kanonicznie 9 czerwca 2006[7], natomiast ingres do konkatedry św. Jakuba w Olsztynie odbył 11 czerwca 2006[19]. 29 czerwca 2006 na placu św. Piotra w Rzymie otrzymał z rąk Benedykta XVI paliusz metropolitalny[7]. Jako arcybiskup metropolita warmiński sprawował funkcję wielkiego kanclerza Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie[20]. W latach 2006–2012 przeprowadził I Synod Archidiecezji Warmińskiej. Przywrócił w archidiecezji organizowanie rejonowych konferencji formacyjnych duszpastersko-katechetycznych. W 2007 utworzył Archidiecezjalną Szkołę Muzyki Kościelnej i Archidiecezjalny Ośrodek Charytatywny „Caritas” Archidiecezji Warmińskiej w Rybakach, w 2008 Konwikt Kapłanów Warmińskich w Olsztynie i Kapitułę Kolegiacką w Lidzbarku Warmińskim, w 2009 Muzeum Archidiecezji Warmińskiej w Olsztynie, a w 2010 katolickie Radio Plus Olsztyn[8]. 15 października 2016 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity warmińskiego[21][22].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski był przewodniczącym Komisji Misyjnej i Zespołu ds. Stałych Kontaktów z Episkopatem Litwy, należał do Komisji ds. Seminariów Duchownych, ds. Duszpasterstwa Ludzi Pracy, ds. Duszpasterstwa Ludzi Morza, Podkomisji Biblijnej przy Komisji ds. Nauki Katolickiej[1], Komisji Duszpasterstwa oraz Rady Ekonomicznej[23][2]. W 1992 został apostolskim wizytatorem polskich seminariów duchownych[1]. W 2006 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego łomżyńskiego Tadeusza Bronakowskiego[5].
Zmarł 21 kwietnia 2021 w Olsztynie[24]. 27 kwietnia 2021 został pochowany w krypcie arcybiskupów warmińskich konkatedry św. Jakuba Apostoła w Olsztynie[25].
Nadano mu honorowe obywatelstwo: Mikołajek (2000)[26], Białegostoku (2006)[27] Lidzbarka Warmińskiego (2008)[28] i gminy Wadowice Górne (2015)[29]. Został też wyróżniony Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2009)[30].
W 2011 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego[20].