Wu Daozi

Wu Daozi (chiń. upr. 吴道子; chiń. trad. 吳道子; pinyin Wú Dàozǐ; Wade-Giles Wu Tao-tzu; ur. ok. 685, zm. ok. 758) – chiński malarz. Zasłynął m.in. namalowaniem pejzażu rzeki Jialin w Syczuanie. Dzieło wykonał na ścianach komnaty pałacowej. Zapoczątkował tym malarstwo pejzażowe w Chinach.

Charakterystyczną cechą obrazów Wu Daozi była spontaniczność, siła wyrazu i subiektywność. Artysta nie przykładał wagi do oddania w dziele dokładności szczegółów. Jego obrazy cechowały szerokie pociągnięcia i „szaleńcza energia pędzla”.

Żadne z jego dzieł nie przetrwało, zostały one zniszczone w 845 roku wraz ze świątyniami buddyjskimi, w których się znajdowały. Znane są jedynie z opisów innych malarzy i krytyków sztuki oraz późniejszych kopii m.in. wyrytych w kamieniu^[1].

Legenda powiada, że ten wielki artysta nigdy nie umarł, ale po prostu odszedł z tego świata. Kiedy ukończył wielką kompozycję krajobrazową, zamyślił się nad swoim dziełem. Po chwili wstąpił na namalowaną przez siebie ścieżkę i odszedł w dal, znikając na zawsze w swym pejzażu^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ James Cahill. An Index of Early Chinese Painters and Paintings: T'ang, Sung, and Yüan. (Berkeley: University of California Press, 1980. ISBN 0-520-03576-3), pp. 21-22
↑ Mieczysław Künstler: Sztuka Chin. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 156. ISBN 83-214-0703-X.

Bibliografia

PrzemysławP. Trzeciak PrzemysławP., Idea i tusz, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, ISBN 83-7255-119-7, OCLC 749175014 .

Osiemdziesięciu Siedmiu Nieśmiertelnych

[wu-1] James Cahill. An Index of Early Chinese Painters and Paintings: T'ang, Sung, and Yüan. (Berkeley: University of California Press, 1980. ISBN 0-520-03576-3), pp. 21-22

[Künstler-2] Mieczysław Künstler: Sztuka Chin. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 156. ISBN 83-214-0703-X.

[1]

[2]