Władysław Jarocki

Władysław Jarocki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1879
Podhajczyki

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1965
Kraków

Dziedzina sztuki

malarstwo

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Wawrzyn Akademicki Order Krzyża Orła III Klasy (Estonia) Komandor Orderu Danebroga (Dania) Krzyż Komandorski Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Komandor Orderu Korony (Belgia)
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Jarocki (ur. 6 czerwca 1879 w Podhajczykach, pow. zborowski, zm. 7 lutego 1965 w Krakowie[1]) – polski malarz zajmujący się głównie tematyką huculską, podhalańską i tatrzańską. Prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Włodzimierza i Franciszki z Rogowskich. Absolwent C. K. V Gimnazjum we Lwowie. Studiował na Politechnice Lwowskiej, później w latach 1902–1906 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz w Paryżu. Był uczniem Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego. W latach 1921–1939 był profesorem w ASP w Krakowie[1].

Malował pejzaże, obrzędy ludowe i religijne, postaci w strojach regionalnych. Malował również podczas licznych podróży (Huculszczyzna od 1904 r., Kaukaz 1907, Podhale i Tatry od 1907 r., wybrzeże Bałtyku od 1922 r., Włochy itd.)[1]. Jarocki tworzył również karykatury[2]. Zaprojektował sarkofag Jana Kasprowicza, jego obrazy znajdują się też w kościele na Harendzie[1]. W 1928 r. do Olimpijskiego Konkursu Sztuki i Literatury na igrzyskach w Amsterdamie zgłoszono dwie jego prace – Portret własny na nartach i Portret Jerzego Żuławskiego w górach, żadnej jednak nie przyznano wyróżnienia[3].

Mieszkał na stałe w Krakowie, lecz do końca życia był związany z Tatrami. W 1920 r. poślubił starszą córkę Jana Kasprowicza Annę, czego skutkiem były częste wizyty w willi „Harenda” – domu Kasprowicza w Zakopanem[4]. Duża część willi była własnością Jarockich, dlatego większość jego obrazów tam się znajduje. W willi „Harenda” czynna jest dziś galeria malarstwa Władysława Jarockiego[5].

Zmarł w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera RB).

Grób Władysława Jarockiego na cmentarzu Rakowickim

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. ↑ a b Culture.pl. Władysław Jarocki. [dostęp 2012-03-20].
  3. ↑ Zbigniew Porada, Olimpiczycy z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, Kraków 2014, s. 57–59.
  4. ↑ Muzeum secesji. [dostęp 2012-03-20].
  5. ↑ Stowarzyszenie Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza. [dostęp 2012-03-20].
  6. ↑ M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 176 „za zasługi na polu działalności artystycznej”.
  7. ↑ Odznaczenia orderem Polonia Restituta. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 16, 15 maja 1928. 
  8. ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 292.
  9. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle”.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]