Data i miejsce urodzenia |
8 września 1993 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
185 cm | ||||||||
Masa ciała |
90 kg | ||||||||
Rugby union | |||||||||
Pozycja | |||||||||
Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
Reprezentacja narodowa[a] | |||||||||
rugby union | |||||||||
| |||||||||
rugby 7 | |||||||||
| |||||||||
|
Yoshikazu Fujita (jap. 藤田慶和 Fujita Yoshikazu; ur. 8 września 1993 w Fukuoce) – japoński rugbysta, reprezentant kraju. Występuje na pozycji skrzydłowego lub obrońcy.
Absolwent Rakunan Junior High School przez kolejne trzy lata edukacji w Higashi Fukuoka High School był członkiem szkolnej drużyny rugby, która trzykrotnie wówczas zdobyła mistrzostwo kraju szkół średnich – na początku stycznia 2010[1][2], 2011[3][4] i 2012 roku[5][6].
Na zaproszenie siostrzanej[7][8] szkoły St Bede's College z nowozelandzkiego Christchurch zawodnicy z Fukuoki w 2010 roku odbyli serię meczów z tamtejszymi drużynami[9][10]. Fujita powrócił w kolejnym roku do St Bede[8][11] w ramach prowadzonego przez tę szkołę dla zagranicznych uczniów dwudziestodwutygodniowego programu ESOL Rugby[12][13]. Występował w pierwszej drużynie tej szkoły przyczyniając się do jej triumfu[14][15] w Press Cup – zawodach szkół z regionu podlegającego franszyzie Crusaders[16] – w ośmiu meczach, w których uczestniczył, zdobył szesnaście przyłożeń[11][17]. Sukces ten został przypieczętowany wygraną w meczu play-off o mistrzostwo Wyspy Południowej z Otago Boys' High School premiowaną udziałem w Top 4 mistrzostw kraju szkół średnich[18][19]. W turnieju tym natomiast przegrana w spotkaniu półfinałowym[20] pozwoliła drużynie na zajęcie po zakończonym remisem meczu ex aequo trzeciego miejsca[21][22]. Za postawę w całym sezonie otrzymał nagrodę dla najlepszego gracza formacji ataku pierwszej drużyny St Bede[23].
Z końcem marca 2012 roku oficjalnie ukończył edukację w Higashi Fukuoka High School i został studentem Uniwersytetu Waseda[7][24][25].
Podczas studiów na Uniwersytecie Waseda związany był z jego zespołem rugby. Z powodu kontuzji nie grał w sezonie 2012/13[26][27], zaś w kolejnym dotarł do finału uniwersyteckich mistrzostw kraju[28][29][30].
W marcu 2011 roku udał się na czteromeczowe tournée narodowej reprezentacji szkół średnich do Szkocji i Walii, podczas którego zdobywał punkty zarówno z przyłożeń, jak i z kopów[31][32]. Dostrzeżony został również przez trenerów zespołów seniorskich – powołany do kadry rugby siedmioosobowego zagrał w Borneo Sevens 2011[33] oraz we wszystkich pięciu z dziewięciu turniejów IRB Sevens World Series sezonu 2011/2012, w których brała udział reprezentacja Japonii[34][35][36][37][38]. Zadebiutował podczas zawodów w Australii w listopadzie 2011 roku[39][40] zdobywając trzy przyłożenia[41], natomiast w Hongkongu z sześcioma przyłożeniami znalazł się na drugim miejscu najskuteczniejszych pod tym względem graczy wraz z pięcioma innymi zawodnikami[42][43].
Nowy selekcjoner reprezentacji seniorów, Eddie Jones, w związku z odmładzaniem kadry w perspektywie Pucharów Świata w 2015 i 2019 powołał Fujitę na Asian Five Nations 2012[44][45]. W pierwszym meczu tego turnieju, przeciwko Kazachstanowi, nie został wystawiony do meczowego składu[46], otrzymał jednak szansę występu w kolejnym spotkaniu[47]. W chwili debiutu 5 maja 2012 roku został najmłodszym w historii reprezentantem Japonii w tej dyscyplinie sportu[48][49], a zdobyte w meczu z ZEA sześć przyłożeń ustanowiło nowy rekord turnieju[50][51]. Poważna kontuzja więzadeł lewego kolana, którą odniósł w maju tego roku wyeliminowała go z gry na blisko dziesięć miesięcy, toteż ominął go cały sezon ligowy[27][52].
Pod koniec lutego został powołany do zespołu Junior Japan na rozgrywki Pacific Rugby Cup 2013[53], a po ich zakończeniu znalazł się w składzie seniorskiej kadry na Asian Five Nations 2013. Opuścił pierwsze spotkanie tych rozgrywek ustępując miejsca debiutantowi Kenki Fukuoce, zaś w meczowym składzie pojawił się tydzień później[54][55], wkrótce po wejściu na boisku zdobywając przyłożenie[56], punktując także w pozostałych dwóch spotkaniach[57][58]. Pozostał następnie w japońskiej drużynie na mecze z Walią i Puchar Narodów Pacyfiku 2013[59], zaś pod koniec roku znalazł się w składzie na mecz przeciwko All Blacks i tournée po Europie[60]. Prócz testmeczów wystąpił także w towarzyskim spotkaniu z Gloucester[61].
Podczas zwycięskiej kampanii Asian Five Nations 2014 zagrał we wszystkich czterech spotkaniach triumfując w klasyfikacji przyłożeń z siedmioma, a Japończycy zyskali awans do Pucharu Świata 2015[62][63]. Znakomitą dyspozycję utrzymał w meczu z Samoa[64] i rozpoczynającym Puchar Narodów Pacyfiku 2014 pojedynku z Kanadą[65], w którym doznał jednak kontuzji ramienia[66][67].