![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1937 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 stycznia 2020 |
Zawód, zajęcie |
polityk, nauczyciel akademicki |
Alma Mater |
Zdravko Tomac (ur. 24 maja 1937 w Garčinie, zm. 4 stycznia 2020 w Zagrzebiu[1]) – chorwacki polityk i nauczyciel akademicki, działacz komunistyczny, w latach 1991–1992 wicepremier, deputowany, kandydat w wyborach prezydenckich.
Ukończył studia na wydziale ekonomii Uniwersytetu w Zagrzebiu. Doktoryzował się na wydziale nauk politycznych tej uczelni, z którym był zawodowo związany jako nauczyciel akademicki, dochodząc do stanowiska profesora[1]. Był wieloletnim działaczem Związku Komunistów Jugosławii[2], pełnił funkcję kierownika gabinetu Jakova Blaževicia[3]. Uczestniczył w opracowaniu jugosłowiańskiej konstytucji z 1974[2]. Pod koniec lat 80. stał się bliskim współpracownikiem Ivicy Račana, ostatniego lidera Związku Komunistów Chorwacji. Był nieformalnym ideologiem partii[2].
Brał udział w przekształceniu partii komunistycznej w Socjaldemokratyczną Partię Chorwacji[2], w której pełnił funkcję wiceprzewodniczącego[1]. Od lipca 1991 do czerwca 1992 sprawował urząd wicepremiera w rządzie jedności narodowej kierowanym przez Franja Greguricia[2][4]. W latach 1993–2003 był posłem do Zgromadzenia Chorwackiego[5], w połowie lat 90. został też przewodniczącym zgromadzenia miejskiego w Zagrzebiu[2]. W 1997 kandydował w wyborach prezydenckich. Otrzymał w nich 21% głosów, przegrywając z Franjem Tuđmanem (który zapewnił sobie reelekcję w pierwszej turze) i jednocześnie pokonując Vlada Gotovaca[6]. Od 2000 do 2003 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Chorwackiego[1]. W 2003 wystąpił z SDP, w 2004 założył lewicowe ugrupowanie pod nazwą Hrvatski socijaldemokrati[5].