| Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1963 |
|---|---|
| Typ głosu | |
| Zawód |
Zofia Kilanowicz (ur. 15 maja 1963 w Nowym Targu)[1] – polska śpiewaczka operowa, sopran.
Po ukończeniu Szkoły Muzycznej w Nowym Targu, studiowała w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Heleny Łazarskiej. Już w czasie studiów odniosła sukcesy, będąc laureatką Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu (1986)[2], konkursu im. Karola Szymanowskiego w Łodzi, czy też im. Dworaka w Karlowych Warach. Otrzymała nagrodę im. Elly Ameling na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w 's-Hertogenbosch (1988)[3].
Karierę operową rozpoczęła w Warszawskiej Operze Kameralnej, wykonując partię Konstancji w Uprowadzeniu z seraju Mozarta. W 1990 debiutowała na scenie Królewskiej Opery w Brukseli partią Drusilli w Koronacji Poppei – Monteverdiego i przez następnie 10 lat była solistką tejże opery.
Zofia Kilanowicz jest wykonawczynią repertuaru oratoryjno-kantatowego. Występowała wielu krajach Europy podczas takich festiwali, jak:
Jej repertuar obejmuje dzieła począwszy od baroku, aż po utwory współczesne. W tym repertuarze śpiewała pod dyrekcją m.in. Helmutha Rillinga, Sylvaina Cambrelinga, Yehudi Menuhina, Witolda Lutosławskiego, Kazimierza Korda, Tadeusza Strugały, Marka Pijarowskiego, Jacka Kaspszyka i Antoniego Wita.
Dokonała nagrań m.in. Pieśni muezina szalonego i Słopiewni, Karola Szymanowskiego wraz z London Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Leona Botsteina, II Symfonii „Kopernikowskiej” wraz z Andrzejem Dobberem pod dyrekcją Antoniego Wita oraz dwóch nagrań III Symfonii pieśni żałosnych Henryka Mikołaja Góreckiego pod batutą Antoniego Wita i Jacka Kaspszyka, Holocaust Memorial Cantata Marty Ptaszyńskiej wraz z Ryszardem Minkiewiczem i Robertem Gierlachem pod dyrekcją Yehudi Menuhina, a także pieśni Fryderyka Chopina.
Wystąpiła w takich operach jak: