![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Zoltán Böőr (ur. 14 sierpnia 1978 w Debreczynie) – węgierski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Węgier w latach 2001-2005.
Wychowanek akademii piłkarskiej Debreceni VSC, gdzie rozpoczął treningi w wieku 14 lat[1]. W 1996 roku został włączony do składu pierwszego zespołu[2]. 5 czerwca 1996 zadebiutował w Nemzeti Bajnokság I w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko Vác FC. W sezonie 1996/97, w którym rozegrał 31 spotkań, rozpoczął regularne występy. We wrześniu 1999 roku zadebiutował w rozgrywkach o europejskie puchary w przegranym 0:2 meczu z VfL Wolfsburg (Puchar UEFA 1999/00) w którym ujrzał czerwoną kartkę[3]. W latach 1999 i 2001 zdobył on Puchar Węgier, natomiast w sezonie 2004/05 wywalczył z Debreczynem pierwszy w historii klubu tytuł mistrza Węgier[4]. W sierpniu 2005 roku powołano do drużyny Puskás All Stars na towarzyski mecz z Realem Madryt w Budapeszcie[5][6]. Działacze Realu i MLSZ chcieli w ten sposób uhonorować Ferenca Puskása oraz zebrać pieniądze na jego leczenie[7]. W 14. minucie, po starciu z Thomasem Gravesenem, Böőr doznał urazu kości nosowej, w wyniku czego zmuszony był opuścić boisko[8][9].
30 sierpnia 2005 podpisał 3-letni kontrakt z tureckim Vestel Manisaspor[10][11]. 11 września 2005 zadebiutował w Süper Lig w zremisowanym 1:1 meczu z Samsunsporem[12]. W następnej kolejce w spotkaniu z Galatasaray SK (1:4) zdobył swoją jedyną bramkę w tureckiej ekstraklasie[13]. Początkowo występował on w pierwszym składzie, jednak w wyniku obowiązującego w lidze limitu obcokrajowców, trener Ersun Yanal coraz rzadziej dawał mu szansę gry[14]. W przerwie zimowej sezonu 2005/06 wyjechał na testy do Leeds United, jednak nie podpisano z nim kontraktu[15][16]. Zainteresowanie nim wyrażały również Stoke City, Norwich City oraz KRC Genk[17][18].
W lutym 2006 roku Böőr zdecydował się powrócić do Debreceni VSC i podpisać 1,5 roczną umowę[19][20]. W Debreczynie występował on niespełna rok, zdobywając tytuł mistrza Węgier za sezon 2005/06[21][22]. Po przebytej kontuzji i zabiegu operacyjnym, przez które przegrywał rywalizację o pierwszy skład, postanowił odejść[2]. W klubie tym występował łącznie przez 11 lat, stając się jednym z najbardziej zasłużonych piłkarzy w jego historii[23]. W tym czasie rozegrał on 252 ligowe spotkania i zdobył 24 gole[1].
Na początku 2007 roku podpisał 4,5-letni kontrakt z Győri ETO FC, który planował oprzeć na nim swoją grę ofensywną[24][25]. Po przyjściu do klubu, z powodu rehabilitacji po urazie, początkowo nie trenował z pełnym obciążeniem[26]. W rundzie wiosennej sezonu 2006/07 rozegrał on tylko 4 ligowe spotkania[27]. We wrześniu 2007 roku doznał kolejnej kontuzji i przeszedł zabieg chirurgiczny[14]. Po zakończeniu rekonwalescencji rozgrywał on większą liczbę spotkań i przyczynił się do zajęcia przez Győri ETO FC 3. miejsca w sezonie 2007/08, co dało klubowi prawo udziału w Pucharze UEFA 2008/09[28]. W 2009 roku dotarł z Győrem do finału Pucharu Węgier, w którym jego klub przegrał w dwumeczu 0:1 z Budapest Honvéd FC[29][30].
Latem 2009 roku Böőr przeniósł się do zespołu Nyíregyháza Spartacus FC[31]. Klub zdecydował się podpisać z nim 3-letni kontrakt, mimo iż był on w trakcie leczenia kontuzji ścięgna udowego, przez co nie mógł grać przez najbliższe pół roku[32]. W wyniku tego urazu nie rozegrał on jednak ani jednego ligowego meczu w barwach Spartacusa[33][34].
W połowie 2010 roku odszedł do Újpest FC[35]. W sezonie 2010/11 rozegrał dla tego klubu 26 ligowe spotkania i zdobył 3 bramki. Latem 2011 roku Böőr, wraz z innymi piłkarzami, publicznie oświadczył, iż klub posiada znaczne zaległości finansowe wobec zawodników i znajduje się w bardzo złej sytuacji finansowej[36][37]. Wkrótce po tym jego kontrakt został rozwiązany za porozumieniem stron[38].
We wrześniu 2011 roku został piłkarzem Rákospalotai EAC (Nemzeti Bajnokság II), gdzie zaliczył 23 mecze i zdobył 5 goli[39][40]. Po spadku klubu do Nemzeti Bajnokság III po sezonie 2011/12 postanowił odejść z zespołu.
W sierpniu 2012 roku Böőr odszedł do III-ligowego zespołu Dunaújváros PASE[41][42]. Występował tam przez 3 kolejne sezony, będąc jednym z wiodących graczy w zespole[43]. W sezonie 2013/14 Dunaújváros po raz pierwszy w historii awansował do węgierskiej ekstraklasy, natomiast Böőr otrzymał tytuł najlepszego gracza Nemzeti Bajnokság II 2013/14[44][45]. W czerwcu 2015 roku doznał kontuzji kolana, po której zdecydował się zakończyć karierę piłkarską[1][46].
Zoltán Böőr w latach 1996-1999 występował w młodzieżowych reprezentacjach Węgier w kategoriach U-18 (7/0) i U-21 (11/1)[47].
14 listopada 2001 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Węgier w wygranym 5:0 towarzyskim meczu przeciwko Macedonii. Pojawił się na boisku w 61. minucie zmieniając Tamása Pető[48]. W czerwcu 2003 roku zdobył jedyną bramkę dla drużyny narodowej w meczu z San Marino (5:0) w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2004[33]. Ogółem w latach 2001-2005 rozegrał on w reprezentacji 21 spotkań i strzelił 1 gola[47].