| Biskup Winchesteru | |
| Kraj działania |
Wessex |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Biskup Winchesteru | |
| Okres sprawowania |
676-705 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
676 |
| Data śmierci |
7 lipca 705 |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | |
| Szczególne miejsca kultu |
Hedda (Hædde, Hedde, Haedda, Haeddi; urodzony w VII wieku, zm. 7 lipca 705) – średniowieczny anglosaski benedyktyn[1], przez blisko 30 lat był biskupem w Wesseksie, najpierw urzędował w Dorchesterze, a następnie w Winchesterze. Był jednym z doradców króla Iny.
Nieznane jest pochodzenie Heddy, wiadomo jedynie, że był benedyktynem, wykształconym w klasztorze św. Hildy w Whitby[1][2][3]. Pojawia się w źródłach dopiero 676 roku, w chwili przyjęcia święceń biskupich z rąk Teodora z Tarsu, arcybiskupa Canterbury[4]. Został wówczas mianowany biskupem Wessex[5]. Najpierw urzędował w Dorchester, a następnie w 676 roku skierowano go do Winchester[2][3]. Do Winchester przeniósł również relikwie założyciela diecezji Dorchester - biskupa Birinusa[3].
Kiedy Hedda zostawał biskupem Winchester, na tronie Wesseksu zasiadał Centwine[3]. Jego następca – Caedwalla zmusił biskupa do opuszczenia Winchester[3]. Hedda powrócił do Wesseksu dopiero po śmierci króla w 689 roku[3]. Na tron Wesseksu wstąpił wówczas Ine. Młody władca zwrócił się do wykształconego Heddy z prośbą o pomoc przy tworzeniu kodeksu prawnego[2][3][1]. Ustalony przez nich (przy współpracy ze św. Erconwaldem[5]) zbiór praw jest najstarszym zachowanym kodeksem anglosaskim[5].
Hedda sprawował funkcję biskupa Winchester do swojej śmierci 7 lipca 705 roku. Pochowany został w katedrze w Winchesterze[3]. Jego grób stał się ośrodkiem kultu i zasłynął z licznych cudów[6], a sam biskup został ogłoszony świętym[5]. Dniem jego wspomnienia jest 7 lipca[3].
Następcą Heddy na stanowisku biskupa Winchester został biskup Daniel.