wieś | |
Przystanek PKS | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
22-540[4] |
Tablice rejestracyjne |
LHR |
SIMC |
0887144[5] |
Położenie na mapie gminy Dołhobyczów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego | |
50°28′43″N 23°58′41″E/50,478611 23,978056[1] |
Żniatyn (dawniej Zniatyn) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Dołhobyczów[5][6].
W latach 1954–1972 funkcjonowała gromada Żniatyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Dołhobyczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 176 mieszkańców i była dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy[8].
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Michała Archanioła w Żniatynie[9].
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1473. Wedle rejestru z 1564 r. było tu 5 łanów (84 ha) gruntów uprawnych[10]. W 1596 roku wieś była posiadaniu rodu Lipskich herbu Grabie. W I połowie XVIII stulecia wieś przeszła do Rostkowskich. W 1732 majętność darowana była przez nich klasztorowi dominikanów z Bełza, zaś w 1748 dominikanom lubelskim. W końcu XVIII w. na powrót staje się wsią szlachecką - tym razem przechodzi do Hadziewiczów. Znajduje się tam kościół parafialny wzniesiony na wysokim wzgórzu w 1790 roku, który służył (aż do 1928 roku) jednocześnie greko- i rzymsko-katolikom. Działa w nim Parafia św. Michała Archanioła w Żniatynie. W 1890 r. wieś liczyła 115 domów i 641 mieszkańców. Spis z r. 1921 (wówczas w powiecie sokalskim województwa lwowskiego) wykazywał 121 domów oraz 752 mieszkańców, w tym 33 Żydów i aż 492 Ukraińców[10].
W marcu 1944 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 72 Polaków, rabując i paląc polskie zagrody oraz kościół i plebanię[11].
W roku 1945 koło Żniatynia zginął Marijan Łukaszewycz.