wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2009) |
451[2] |
Strefa numeracyjna |
65 |
Kod pocztowy |
63-805[3] |
Tablice rejestracyjne |
PGS |
SIMC |
0375243 |
Położenie na mapie gminy Poniec ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego ![]() | |
![]() |
Żytowiecko (niem. Seide) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Poniec[4]. Na południowy wschód od wsi przepływa Rów Polski (Kopanica), otoczony mokradłami[5].
Wieś istniała przynajmniej w 1310 roku i należała do powiatu ponieckiego[6]. Pierwszy kościół istniał przed 1446[6]. W 1580 mieszkali tu m.in. Jakub Żytowiecki, Barbara Żytowiecka i Jakub Rakoszewski[6]. Drewniany kościół został odnowiony staraniem Mikołaja Mycielskiego w poł. XVII wieku[6]. Istniejący kościół z cegły wybudował w 1777 Maksymilian Mielżyński[6]. Parafia należała do dekanatu krobskiego i w 1873 liczyła 1921 wiernych[6].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[7]. Żytowiecko należało do okręgu krobskiego tego powiatu i stanowiło część majątku Rokosowo, którego właścicielem był wówczas (1846) Józef Mycielski[7]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 445 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 49 dymów (domostw)[7].
Pod koniec XIX wieku w Żytowiecku była szkoła, a wieś liczyła 15 gospodarstw i 272 mieszkańców, z czego 9 ewangelików[6]. Folwark Żytowiecko-Aleksandrowo podlegał właścicielom pobliskiego Grodziska[6].
Wieś rycerska, własność hrabiego Krzysztofa Mielżyńskiego, położona była w 1909 roku w powiecie gostyńskim rejencji poznańskiej w Wielkim Księstwie Poznańskim[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
W Żytowiecku znajdują się następujące zabytki wpisane na listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa[9]:
We wsi znajdował się też drewniany wiatrak-koźlak z 1713 roku[5].
Przez Żytowiecko przebiega znakowany czarny szlak pieszy z Pudliszek do Gostynia[5].