بدرالدین عینی | |
---|---|
(عربی وچ: محمود بن أحمد بن موسى بن أحمد العيني) | |
جم | 21 جولائی 1361 [۱] |
وفات | 28 دسمبر 1451 (90 سال)[۱] |
عملی زندگی | |
پیشہ | عالم ، قاضی |
پیشہ ورانہ زبان | عربی [۱] |
باب اسلام | |
ترمیم |
امام بدرالدین عینی (پیدائش: 30 جولائی 1361ء— وفات: 14 دسمبر 1451ء) فقہ حنفی دے بہت وڈے شارح تے فقیہ نيں۔
نصف ماہِ رمضان 762ھ وچ مصر وچ پیدا ہوئے
پورا ناں محمود بن احمد بن موسیٰ بن احمد بن حسین بن یوسف بن محمود عینی: بدرالدین لقب تے قاضی القضاۃ خطاب سی: مؤرخ، علامہ،تے وڈے محدثين۔ وچ شمار کیتے جاندے نيں حلب نال تعلق سی جدوں کہ انہاں دی ولادت عين تاب وچ ہوئی ايسے دی طرف نسبت توں عینی کہلاندے نيں زیادہ مدت حلب وچ رہے مصر ،دمشق تےبیت المقدس وچ رہے
علامہ عینی نے فقہ جمال یوسف ملطی تے علاء سیرافی توں حاصل کيتی تے حدیث نوں شیخ زین الدین عراقی تے شیخ تقی الدین توں سنیا تے نحو واصول فقہ تے معانی نوں علامہ جبرمل بن صالح بغدادی توں اخذ کيتا، 787ھ نوں قاہرہ وچ تشریف لیائے تے پہلے پہل آپ نوں ظاہریہ وچ تصرف و ظائف دی خدمت سپرد ہوئی فیر کئی دفعہ تدابیر امور دا عہدہ آپ نوں ملیا تے قضاء مذہب امام ابو حنیفہ دی آپ دے سپرد ہوئی۔ آپ نے جامع ازہر دے پاس اک مدرسہ بنوایا تے اپنے کتب خانہ نوں اس وچ وقف کر دتا۔
علامہ عینی دی وفات ماہ ذی الحجہ855ھ بمطابق 1451ء نوں قاہرہ وچ ہوئی[۲]
|