حفیظ الرحمن واصف دہلوی | |
---|---|
تاریخ پیدائش | 10 فروری 1910
|
تاریخ وفات | 13 مارچ 1987 (77 سال)
|
والد | کفایت اللہ دہلوی |
عملی زندگی | |
مادر علمی | مدرسہ امینیہ |
پیشہ | خطاط ، شاعر ، مفتی |
پیشہ ورانہ زبان | اردو |
ترمیم |
حفیظ الرحمن واصف دہلوی (10 فروری 1910ء – 13 مارچ 1987ء) اک بھارتی عالم، مفتی، ادبی نقاد تے اردو بولی دے شاعر سن، جنھاں نے 1955ء توں 1979ء تک مدرسہ امینیہ دے مہتمم دی حیثیت توں خدمات انجام دتیاں۔ اوہ تحریک آزادی ہند وچ شریک سن تے ’’ادبی بھُل بھلیّاں‘‘، ’’اردو مصدر نامہ‘‘ تے ’’تذکرۂ سائل‘‘ورگی کتاباں دے مصنف نيں۔ انھاں نے اپنے والد کفایت اللہ دہلوی دے مجموعۂ فتاوٰی نوں "کفایت المفتی" دے ناں توں نو جلداں وچ مرتب کيتا۔
حفیظ الرحمن واصف دہلوی 10 فروری 1910ء نوں شاہجہان پور وچ پیدا ہوئے سن ۔[۲] اوہ مفتی اعظم ہند کفایت اللہ دہلوی دے وڈے بیٹے سن ۔[۲][۳] انھاں نے مدرسہ امینیہ وچ اپنے والد کفایت اللہ دہلوی تے خدا بخش تے عبد الغفور عارف دہلوی سمیت کئی استاداں توں تعلیم حاصل کيتی۔[۴] اس نے حامد حسین فرید آبادی تے منشی عبد الغنی توں اسلامی خطاطی دی تعلیم حاصل کيتی۔[۵]
واصف اک خطاط، ادبی نقاد، شاعر تے مفتی سن ۔[۶][۷] 15 سال دی عمر وچ انھاں نے فارسی وچ شاعری شروع کردتی سی۔ اردو وچ انہاں دی ابتدائی شاعری حکیم اجمل خان دے بارے وچ اک مرثیہ سی، جو الجمعیت دے 22 جنوری 1928ء دے ایڈیشن وچ شائع ہوئی سی۔[۸] انھاں نے غزل، نظم، قصیدہ، مسدس تے اردو شاعری دی ہور انواع وچ لکھیا۔[۸] اوہ شاعری وچ سائل دہلوی تے نوح ناروی دے شاگرد سن ۔[۹][۱۰] جمیل مہدی کہندے نيں کہ "واصف جگر مراد آبادی دے بعد واحد شاعر اے جس نوں خطاطی اُتے مساوی حکم اے۔ جے اوہ شاعر نہ ہُندے تاں اک وڈا خطاط ہُندے۔"[۷]
واصف نے اپنے پیشہ وارانہ زندگی دا آغاز عربی زبان و ادب دے حکومت دہلی دے محکمہ تعلیم وچ کیہ۔[۱] 1936ء وچ انہاں دے والد نے انھاں کتب خانہ رحیمیہ دا ناظم بنایا۔[۱] انھاں 1953ء وچ مدرسہ امینیہ دا نائب مہتمم بنایا گیا۔[۱] اوہ ستمبر 1955ء وچ مہتمم بنے تے 1979ء وچ اہتمام توں استعفی دے دتا۔[۱۱] انھاں نے تحریک آزادی ہند وچ وی حصہ لیا۔[۱۲][۱۳] انہاں دا انتقال 13 مارچ 1987ء نوں دہلی وچ ہويا۔[۳]
واصف نے اپنے والد کفایت اللہ دہلوی دی طرف توں جاری کردہ مجموعۂ فتاوٰی نوں "کفایت المفتی" دے ناں توں نو جلداں وچ مرتب کيتا۔ [۱۴] پاکستانی مورخ ابو سلمان شاہجہانپوری نے اسنوں انہاں دا وڈا علمی، سیاسی، مذہبی تے زندہ کم قرار دتا اے۔[۲] واصف دے ہور کماں وچ ایہ وی شامل نيں:[۱۵]