Damir Nikšić | |
---|---|
Biografske informacije | |
Rođenje | 6. 12. 1970. Brezovo Polje, Brčko, SR BiH, SFR Jugoslavija |
Državljanstvo | Bosna i Hercegovina |
Djeca | 1 |
Profesionalne informacije | |
Obrazovanje | Akademija likovnih umjetnosti Sarajevo Univerzitet u Arizoni |
Zanimanje | umjetnik (slikar, muzičar), političar, bloger (jutjuber, tekstualni na sajtu) |
Opus | |
Polje | konceptualna umjetnost |
Znamenita djela | |
If I wasn't muslim Krunisanje Kralja Tvrtka Totalitarni fatalizam |
Damir Nikšić (Brčko, 6. decembar 1970) bosanskohercegovački je konceptualni umjetnik, stendap komičar, bloger i političar.
Rođen je 6. decembra 1970.[1] u Brezovom Polju u Brčkom.[1] Studirao je na likovnim akademijama u Sarajevu, Milanu i Bolonji.[1][2] Diplomirao je 2000. godine na Akademiji likovnih umjetnosti Sarajevo, Odsjek za slikarstvo.[1][2] U periodu 2000–2004. godine bio je u SAD-u; studirao je na postdiplomskom studiju na Univerzitetu u Arizoni (UoA) u SAD do 2004. godine.[1][2] Magistrirao je 2004. likovnu umjetnost i historiju umjetnosti na UoA-u,[1][2] a potom predavao na Sjevernozapadnom univerzitetu u Evanstonu (Ilinois, SAD).[1][2] Bio je član umjetničke grupe Maxumim.[1][2][3] Izlagao je na Venecijanskom bijenalu[4] 2003. godine u međunarodnoj selekciji.[1][2] Živi i radi u Sarajevu.[1][2]
Godine 2000, dobio je diplomu Akademije likovnih umjetnosti Sarajevo.[1][2] Potom se kao diplomac preselio u Indijanu (Pensilvanija). U Tuson (Arizona) došao je 2001; tu je diplomirao na Univerzitetu u Arizoni maja 2004,[1][2] a iste godine se preselio u Čikago (Ilinois).[5]
Koosnivač je i član (vokal, pjevač) ritam i bluz benda Sing sing. Održali su četiri koncerta u CDA Mladost.[6]
Koosnivač je umjetničke grupe Maxumim, zajedno s drugim mnogobrojnim umjetnicima[2][3] (Anur Hadžiomerspahić, Anela Šabić, Ajna Zlatar, Eldina Begić, Dejan Vekić, Almir Kurt, Samir Plasto, Hamdija Pašić, Rejčel Rosner, Nebojša Šerić, Suzana Cerić, Alma Fazlić, Zlatan Filipović). Godine 1997, grupa je imala prvu izložbu (Maxumim I), u Kolegijum artistikumu u Sarajevu; druga je bila 1998. (Maxumim II), a naredna 1999/2000. (Maxumim III). Osim Kolegijum artistikuma, održane su i u Muzičkom centru Pavaroti u Mostaru, Bosanskom kulturnom centru u Tuzli, te Gradskoj galeriji u Zenici i Gradskoj galeriji u Bihaću.[7]
Godine 2011, protestovao je zbog zatvaranja Umjetničke galerije Bosne i Hercegovine, objavljujući svaki dan video-uratke.[8]
Svoju umjetnost uglavnom predstavlja preko Jutjuba i društvenih mreža, gdje postavlja kratke uratke i komentare šaljivog karaktera u kojima se ozbiljno i u simboličkom značenju osvrće na bosanskohercegovačku realnost. Komentarisao je i napad na premijera Srbije Aleksandra Vučića pri njegovoj posjeti manifestaciji povodom obilježavanja 20 godina od zločina u Srebrenici, rekavši u svom videu Srebrni pir: Manipulacija razjedinjenih nacija objavljenom 13. jula 2015. godine[9] kako je „od Potočara napravljena korida”.[2][10][11][12]
Sredinom 2016. godine odlučio se kandidovati za načelnika sarajevske Opštine Centar, i to kao „libertarijanac, individualista i anarhista”.[13] U intervjuu za bosanskohercegovački portal Klix.ba rekao je sljedeće:
Ja sam neko ko je individualista, neko ko stvarno vjeruje u individualizam, a ne u kolektivizam. Razočarao sam se u kolektiv i postao sam veliki cinik i individualista. (...) Država daje više novca za tu neku razmazanu folklornu tradiciju gdje se veliča neki imaginarni narod, tamo negdje... neko pleme u šumi ili na planini ili u nekom seocetu, ali niko zapravo nije taj narod, tako da je to dobro mjesto za lovljenje u mutnom i pranje novca. Iz tog razloga je važan pojedinac, on može da se uključi u dijalog, dok narod ne može, jer ne može uglas da govori. (...) Mi imamo jako velike fašističke probleme na svom sopstvenom tlu i ja nemam namjeru da kao neki ’Bošnjak’ krijem to što meni ’moji’ rade i da insistiram na tome šta ’nama’ radi neki drugi. Ne, to je sve individualno i hoću da svojim primjerom postavim te neke parametre kako se boriti protiv toga i kroz umjetnost i kroz politiku.[13]
Cilj mu je bio, kako je rekao, da od Sarajeva napravi više evropski grad i spriječi feudalizaciju BiH, te da bi njegova kancelarija uvijek bila pokrivena kamerom čiji bi se snimci emitovali onlajn kako bi građani mogli da uživo gledaju „rijaliti-šou načelnika jedne opštine”.[13] Nije pobijedio,[14] ali je kasnije postao zastupnik u Skupštini Kantona Sarajevo (od 23. maja 2018.[15] do isključenja[16] 16. marta 2019.[16] bio je član bh. partije SDP).[16] Najavio je kandidaturu za funkciju načelnika iste opštine i na izborima 2020.[14]
Nikšićeva politička filozofija ima za cilj i shvatanje da se živi u krizi građanskog društva i građanske države, odnosno da je umjesto demokratije zastupljena etnokratija. On umjesto ideje o narodu i kolektivizmu zastupa individualizam i pojam građana kao pojedinca, a ideologiju koju slijedi naziva „liberalno progresivnim individualističkim diskursom” i „stratoseparatizmom”.[13]
{{cite AV media}}
: Check date values in: |accessdate=
and |date=
(help)