Tuzinje

Tuzinje
Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Zlatiborski
Opština Sjenica
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 204
Geografija
Koordinate 43°07′35″N 20°07′05″E / 43.1265°N 20.118166°E / 43.1265; 20.118166
Nadmorska visina 1151 m
Tuzinje na mapi Srbije
Tuzinje
Tuzinje
Tuzinje (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj 020
Registarska oznaka NP


Koordinate: 43° 07′ 35" SGŠ, 20° 07′ 05" IGD
Tuzinje je naselje u Srbiji u opštini Sjenica u Zlatiborskom okrugu, 30 km jugoistočno od grada Sjenice.

Geografski položaj

[uredi | uredi kod]

To je stočarsko seosko naselje smešteno na nadmorskoj visini od 1170-1280 metara. Prostire se na izvornim stranama Rašljanske reke, između Ozepca (1363 m) i Galjinog brda (1208 m), s obe strane makadamskog puta Duga Poljana - Karajukića Bunari.

U južnom delu atara, na Pešterskom polju, na 1.157 m.n.v., nalazi se malo prirodno jezero, koje predstavlja ostatak neogenog jezera iz pradavnog geološkog perioda, kojim je Peštersko polje i koje je vremenom oteklo.[1][2]

Poljoprivreda

[uredi | uredi kod]

Velika nadmorska visina i oštra klima nisu pogodovali za razvoj zemljoradnje, a s obzirom da nema ni bogatih šuma to eksploatacija drveta nije bila moguća, ali zato prostrani pašnjaci bogati kvalitetnom travom pogoduju gajenju svih vrsta stoke posebno ovaca.[1] Površina atara iznosi 2.433 hektara. Atar je bogat pašnjacima, pa je otuda ovčarstvo glavna poljoprivredna grana. Skoro svako domaćinstvo je ranije sa stokom izlazilo na „tuzinjske stanove“ iznad sela. Letnja stočarska naselja na Pešteru, danas se nalaze pod zaštitom države. To su kuće građene za boravak porodice preko leta, da bi se obradila zemlja, sačekao i ubrao rod.[3]. Glavni agrarni proizvodi tržišnog značaja su sir i pršuta

Infrastruktura

[uredi | uredi kod]

Električnu energiju selo je dobilo 1972. godine, a vodom se snabdeva preko seoskih vodovoda (kaptirani izvori). U selu se nalazi četvororazredna osnovna škola i mekteb.

Kulturna dobra pod zaštitom države[4]

[uredi | uredi kod]
  • Letnji stočarski „stanovi“ iznad Tuzinja. Od nekadašnja 42, očuvano je 4 pletenih prućem i pokrivenih slamom, sa opletenim torovima.
  • „Hadžića čardak“ - stambeni objekat izgrađen 1921. godine, korišćen kao molitveno mesto. Sastoji se od kamenog podruma, sprata od baskija, sa mahrabom na prednjoj fasadi
  • „Kujov krš“ - ostaci crkve i nekropole
  • „Hanište“- ostaci hana
  • „Latinsko groblje“
  • „Gradina“ - ostaci tvrđave

Demografija

[uredi | uredi kod]

U selu Tuzinje sada živi 154 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 32,6 godina (33,4 kod muškaraca i 31,7 kod žena). U naselju ima 34 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 6,00.

Prema popisu iz 2002. bilo je 204 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 299 stanovnika). Velikim delom naseljeno je Bošnjacima. U poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 608 [5]
1953. 686
1961. 724
1971. 545
1981. 530
1991. 299 299
2002. 243 204
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Bošnjaci
  
199 97.54%
Srbi
  
5 2.45%
nepoznato
  
0 0.0%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 .Regionalni plan upravljanja otpadom za opštine Prijepolje, Nova Varoš, Priboj i Sjenica Arhivirano 2013-11-24 na Wayback Machine-u, Pristupljeno 27. 4. 2013.
  2. Turistički potencijali Raške regije i razvoj seoskog turizma, Mila Pavlović, Rajko Golić, Originalan naučni rad, UDC 911.3:380.8 (497.11), Glasnik srpskog geografskog društva, sveska XCI - Br. 3, tom XCI - Nº3, str. 41 (2011), Pristupljeno 27. 4. 2013.
  3. Letnji stanovi na pešterskom Koštan-Polju, Ranko Findrik[mrtav link], Pristupljeno 27. 4. 2013.
  4. [mrtav link] Uredba o uređivanju prostornog plana područja posebne namene specijalnog rezervata prirode „Uvac“, Sl. glasnik RS br. 83/10[mrtav link]
  5. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  6. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]