Vladimir Varlaj | |
---|---|
Лични подаци | |
Датум рођења | 25. avgust 1895. |
Место рођења | Zagreb, Austrougarska |
Датум смрти | 15. август 1962.66/67 год.) ( |
Место смрти | Zagreb, SFRJ |
Уметнички рад | |
Поље | slikarstvo |
Vladimir Varlaj (Zagreb, 25. avgust 1895 – Zagreb, 15. avgust 1962), bio je hrvatski slikar, poznat po pejzažima Kleka, Rijeke Dobre i okoline Zagreba.
Rođen je u Zagrebu 25. avgust 1895. godine u Zagrebu, u skromnoj železničarskoj porodici, koja se po potrebi službe često selila, pa je deo djetinstva Vladimir proveuu Bjelovaru, a naton toga i u Karlovac, u kome je maturirao Realnu gimnaziju.[1]
Školovanje je nastavio 1911. godine u Zagrebu. Prvo se dve godine školovao u privatnoj slikarskoj školi Tomislava Krizmana, a od 1913. godine na Višoj školi za umjetnost i obrt u Zagrebu, u kojoj ostaje dve godine, odnosno sve do 1915. godine kada po izbijanju Velikog rata biva mobilisan u Austrougarsku vojsku, i deo rata provodi u rovovima na ruskom front. Kao ratni vojni invalid, 1917. vraća se iz vojske.[1]
Tokom 1918. godine boravi u Pragu, u kome studira slikarstvo na Akademiji likovnih umetnosti, ali ne diplomira.[1]
Nakon učešća na prvoj izložebi 1919. godine, u okviru VII. izložbe Proljetnog salona u Zagrebu, na kojoj je bio dopro prihvačen od publike i kritike, naredne 1920. godine prvi put izlaže van Hrvatske na značajnoj međunarodnoj izložbi u Ženevi.[1]
Od posledica rata dugo je bolovao, tako da je poslednjih trinaest godina života bio skoro nepokrean. Kada ga je bolest sasvim prikovala za krevet, presto je sa slikanjem i umetničkim stvaralaštvom.[1]
Preminuo je u Zagrebu 15. avgusta 1962. godine u 66 godini života.[1]
Jedan je od osnivača i član Grupe nezavisnih umetnika (koju su činili Ljubo Babić, Vladimir Becić, Jozo Kljaković, Frano Kršinić, Ivan Meštrović, Jerolim Miše, Marin Studin, Zlatko Šulentić i on) sa kojima je intenzivno izlagao od 1923. do 1925. godine na mnogobrojnim izložbama u Kraljevini Srba Hrvata i Slovenaca i inostranstvu.[2] U tom razdoblju kao član Grupe nezavisnih umetnika Varlaj je ostvario niz izložbi koje su imale značajan likovni, edukacijski i opšte kulturni značaj za naselja u provinciji, van velikih kulturnih centara. Grupa nezavisnih nije imala svoj program, osim ako njihov negativan stav prema pojavama ili stremljenjima a ponajviše protiv pseudo-nacionalne romantike starije generacije, sa jedne i protiv pomodnog povođenja za avangardnim likovnim izrazima dela mlađe generacije, s druge strane. Kao član Grupe nezavisnih umetnika Varlaj je u likovnom stvaralaštvu uz sklonost ka različitim oblicima realizama dvadesetih godina koji su u u to vreme bili prisutni u Evropi, kroz individualni izraz pokušavao doprinositi stvaranju nacionalnog likovnog izraza.[3]
Najplodnije razdoblje likovnog stvaranja Varlaj bilo je od sredine 1920-ih do početka 1940-ih. Tada su nastali njegovi mnogobrojni intimistički pejzaži; Korčule, Dubrovnika, Visa i još značajniji Kleka, Dobre, i zagrebačke okoline.[4]
Radio je akvarele, ulja i grafike.
Tokom svog života Vladimir Varlaj je održao mnogo samostalnih izložbi, i veći broj puta učestvovao u Proljetnom salonu Zagreb sa Grupom četvorice i sa Grupom nezavisnih umjetnika.
Poslednja samostalna izložbe njegovih dela bila je 1992/23. godine pod nazivom Retrospektiva Vladimira Varlaja, a održana je u Umjetničkom paviljonu Zagreb.[5]
Umetnički radovi Vladimira Varlaja danas se nalaze u sledećim javnim zbirkama u Hrvatskoj: