อมฤตสังสการ

อมฤตสังสการ (ปัญจาบ: ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸੰਸਕਾਰ, อักษรโรมัน: Amrita sasakāra, pronunciation: [ãːmɾʱɪt̪ sә̃nskäːɚ], แปลตรงตัว: ‘พิธีน้ำอมฤต’) หรือ ขัณเฑทีปาหุล[1] หรือ ขเฑพาเฏทีปาหุล (ปัญจาบ: ਖੰਡੇ ਬਾਟੇ ਦੀ ਪਾਹੁਲ, อักษรโรมัน: Khaḍē bāṭē dī pāhula)) เป็นหนึ่งในสี่สังสการปรือพิธีเปลี่ยนผ่านหลักสี่พิธีของศาสนาซิกข์ อมฤตสัสการเป็นพิธีเริ่มต้นเข้าสู่ศาสนา ริเริ่มขึ้นโดยคุรุโควินทสิงห์ เมื่อครั้นก่อตั้งขาลสาขึ้นในปี 1699[2][3]

ชาวซิกข์ที่เข้าสู่การเป็น ขาลสา จะถือว่าเป็นผู้ อมฤธารี (ผ่านพิธีกรรมเข้าสู่ศาสนาแล้ว) ผู้ที่ผ่านพิธีนี้จะต้องอุทิศตนให้แก่ วาเหคุรู หรือพระเป็นเจ้าสูงสุด และจะปฏิบัติตนเพื่อไปสู่การจัดตั้งขาลสาราช[2][4][5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Kalsi, Sewa Singh (2007). Sikhism - Simple Guides. Simple Guides (2nd ed.). Kuperard. ISBN 9781857336344. Amrit literally means water of immortality, which is used in the Sikh initiation ceremony; it is known as khande di pahul (literally, water of the double-edged sword). Let us go back to the fateful day of Baisakhi in 1699. After the selection of panj pyarey, the guru prepared amrit for the initiation ceremony. He discarded the centuries-old tradition of charan pahul. Before the founding of the Khalsa, the initiation used to be conducted with water touched by a guru's toe, thus the term charan pahul (charan means foot, pahul denotes water). The new-style initiation ceremony was fundamentally different from the traditional mode of initiation. Preparation of amrit is one of the defining factors of the new rite. The guru poured water into a steel bowl and stirred it with a double-edged sword while reciting hymns from the Adi Granth, including some of his own compositions. It is said that the guru's wife added some sugar into the bowl during the preparation of amrit.
  2. ↑ 2.0 2.1 BBC Religion (2009). "Amrit ceremony | Rites and Rituals | Sikhism". BBC. สืบค้นเมื่อ 9 October 2012.
  3. ↑ Regan, Michael (2019). Understanding Sikhism. p. 9. ISBN 9781532114298.
  4. ↑ Woodhead, Linda (2016). Religions in the Modern World: Traditions and Transformations. New York: Routledge. p. 140. ISBN 9780415858809.
  5. ↑ Dharam Parchar Committee (1994). Sikh Reht Maryada: The Code of Sikh Conduct & Conventions. Amritsar,IND: Shiromani Gurdwara Parbandhak Committee. p. 34.