Adagül | |
---|---|
Artvin'in Türkiye'deki konumu | |
Adagül'ün Artvin'deki konumu | |
Ülke | Türkiye |
İl | Artvin |
İlçe | Borçka |
Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
İdare | |
• Yönetici | Muhtar[4] İhtiyar heyeti[4] |
Rakım | 1020 m |
Nüfus (2021) | |
• Toplam | 205 |
Zaman dilimi | UTC+03.00 (TSİ) |
İl alan kodu | 0466 |
İl plaka kodu | 08 |
Posta kodu | 08400 |
Adagül, Artvin ilinin Borçka ilçesine bağlı bir köydür.
Adagül köyünün eski adı, Adaguli'dir. Gürcüce bir yer adı olan Adaguli (ადაგული), Eski Gürcücede "yanma" anlamındaki "adagva" (ადაგვა) kelimesinden türemiştir ve "yanmış" (yer), "yanıklı" anlamına gelir.[5] Bugün Ardahan ilinin merkez ilçesinde bugün Edegül olarak anılan köyün eski adı da Adaguli idi. Bu köyün adı Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan adlı ve 1595 tarihli Osmanlı tahrir defterine Adagul / Adagül (اداكول) olarak girmiştir.[6] Borçka'daki köyün adı Artvin üzerine 1927 tarihli Osmanlıca kitapta Edegul / Edegül (ۀدەكول) olarak geçer; ancak bu yer adı bu kitabın Latin harfli Türkçe baskına Sedegul / Sedegül olarak aktarılmıştır.[7][8] 93 Harbi'nin ardından Artvin bölgesine hakim olan Ruslar köyü Adaguli (Адагули) adıyla kaydetmiştir.[9]
Adaguli, tarihsel Gürcistan'ın güneybatı kesimini oluşturan bölgelerden biri olan Klarceti'de yer alır. Klarceti, Gürcü Krallığı'nın prensliklerinden biriydi ve bu prensliğin merkezi Artanuci (Ardanuç) idi. Bu bölgeyi Osmanlılar 16. yüzyılın ilk yarısında Gürcülerden ele geçirdi.[10] Osmanlı idaresinde Çıldır Eyaleti içinde bulunuyordu. 19. yüzyılda Trabzon Vilayeti'de Lazistan Sancağı'na bağlıydı.
Adaguli, uzun bir süre Osmanlı yönetimi altında kaldıktan sonra, 93 Harbi’nde Ruslar eline geçti. Rus idaresinin 1886 yılında gerçekleştirdiği nüfus sayımında Batum sancağının (okrug) Gonio kazasına (uçastok) bağlıydı. Bu kazada Ebrika nahiyesinin (сельское общество: kırsal topluluk) köylerinden biriydi. Nüfusu 260 kişiden oluşuyordu. Bu nüfusun tamamı Gürcü olarak kaydedilmiştir.[9] Köyde Vaşlidziri (ვაშლიძირი), Tke (ტყე), Kodela (კოდელა), Thilvana (თხილვანა), Didvake (დიდვაკე), Zedvake (ზედვაკე), Zedavenahi (ზედავენახი), Tskali (წყალი), Tskarostvali (წყაროსთვალი), Napudzari (ნაფუძარი), Çalivnari (ჭალივნარი), Naskidi (ნასყიდი), Sacamiklde (საჯამიკლდე), Sabaduri (საბადური), Oriklde (ორიკლდე), Cinçarhevi (ჯინჭარახევი), Zedvakebolo (ზედვაკებოლო), Tsitlobi (წითლობი) gibi günümüzde de kullanılan mevki adları da Adaguli’nin bir Gürcü yerleşmesi olduğunu göstermektedir.[11]
Adaguli, Birinci Dünya Savaşı'nın sonlarında Rusya'nın bölgeden çekilmesinden bir süre sonra, Gürcistan Demokratik Cumhuriyeti'nin sınırları içinde kaldı. Kızıl Ordu'nun Gürcistan'ı işgali sırasında Ankara Hükümeti'nin Tiflis hükûmetine verdiği ültimatom üzerine Gürcü idaresinin çekilmesinin ardından köy fiilen Türkiye'ye katıldı. Gürcistan Demokratik Cumhuriyeti'nin topraklarının işgal edilmesinin ardından Sovyet Rusya ile Ankara Hükümeti'nin 16 Mart 1921'de imzaladığı Moskova Antlaşması'yla Adaguli köyünü de kapsayan Artvin ile Ardahan bölgeleri Türkiye'ye bırakıldı.[12]
Muvahhid Zeki’nin Artvin üzerine 1927 tarihli Osmanlıca kitabına göre Adagül, Borçka kasabasına yayan üç saat mesafedeydi. Doğusu, batısı ve kuzeyi dağlarla çevrili olan köy, güneyde Çoruh vadisine açılıyordu. Köydeki yarı kâgir evler iki katlıydı. Evlerin duvarlarında çoğu dinsel içerikli yazılar yer alıyordu.[13] Köy iyi bir havaya ve ılıman bir iklime sahipti. Adagül köyünde 26 hane vardı; 91’i erkek ve 86’sı kadın olmak üzere köyün nüfusu 177 kişiden oluşuyordu. Köyün halkı eğitime büyük ilgi duyuyordu. Köyün başlıca geçim kaynağı tütün, buğday, arpa ve mısırdı.[13]
Adagül köyü, Artvin il merkezine 24 km, Borçka ilçe merkezine 14 km uzaklıktadır.[2] Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.
Yıllara göre köy nüfus verileri | |
---|---|
2021 | 188[3] |
2020 | 205[3] |
2019 | 240[3] |
2018 | 294[3] |
2017 | 184[3] |
2016 | 199[3] |
2015 | 235[3] |
2014 | 274[3] |
2013 | 365[3] |
2012 | 170[3] |
2011 | 163[3] |
2010 | 128[3] |
2009 | 138[3] |
2008 | 119[3] |
2007 | 188[3] |
2000 | 366[2] |
1990 | 465[2] |
1985 | 467[2] |
Madde 9- Mahalle, muhtar ve ihtiyar heyeti tarafından yönetilir.