光 (Hikari) | |
Yönetmen | Naomi Kawase |
---|---|
Yapımcı | Naoya Kinoshita Masa Sawada Yumiko Takebe |
Yazar | Naomi Kawase |
Oyuncular | Masatoshi Nagase Ayame Misaki |
Müzik | Ibrahim Maalouf |
Kurgu | Tina Baz |
Çıkış tarih(ler)i | 23 Mayıs 2017 (Cannes) 27 Mayıs 2017 (Japonya) |
Süre | 101 dakika |
Ülke | Japonya |
Dil | Japonca |
Aşkın Gözü (Japonca:光, Hikari; anlamı: Işık, İngilizce: Radiance) Naomi Kawase'nin yönettiği 2017 tarihli Japonya yapımı filmdir. 2017 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye adayı olmuştur.[1][2] Cannes'da Ekümenik Jüri Ödülü'nü kazanmıştır.[3]
Misako'nun mesleği (Ayame Misaki) görme engelliler için filmlere eklenen sesli betimlemeler yazmaktır. Tutkusu ve işine olan bağlılığı nedeniyle bir filmi görme engelli izleyiciler için mümkün olduğunca erişilebilir kılmak için renkler ve dokularla dolu betimlemeler yazar. Yazdığı betimlemelerin test edilmesi için film 10 görme engelliden oluşan bir gruba dinletilir. Prömiyer öncesi gösterimlerden birinde, yavaş yavaş görüşünü ve zanaatını uygulama yeteneğini kaybeden ünlü bir fotoğrafçı olan Masaya (Masatoshi Nagase) ile tanışır. Masaya, Misako'nun yazdığı betimlemeleri sert bir şekilde eleştirir. Yazdığı özenli betimlemelerdeki soğukluğu görebilmesi için Misako'ya yardım eder. Aralarında ortaya çıkan farklılıklara rağmen, her ikisi de daha önce gözlerine görünmeyen bir dünyayı keşfetmelerine olanak tanıyan güçlü bir ilişki kurmayı başarır.
Filmin, sinema temalı web sitesi Rotten Tomatoes'da 27 eleştirmene göre belirlenen %63 eleştirmen puanı ve %71 seyirci puanı var.[4] Ayrıca film, Metacritic'te 5 eleştirmene göre 100 üzerinden 52 ağırlıklı ortalama puana sahiptir.[5]
Film Japonya'da, Naomi Kawase'nin memleketi Nara şehrinde çekildi. Filmin müziklerini Lübnanlı-Fransız trompetçi ve besteci İbrahim Maalouf yaptı.[6]
Filmin yönetmeni Naomi Kawase verdiği bir röportajda, Cannes Film Festivali'ndeyken sesli betimlemecilerin kullandıkları kelimelere verdikleri özeni ve ayrıntıyı görünce bu kişilerin filmleri gerçekten sevdiğini ve bu nedenle kendi film sevgisini gösterebilmek için başrolü sesli betimlemeci olan bir filmi çekmeye karar verdiğini söyledi. Filmde Misako karakteri yönetmenin ninesinin kıyafetlerini giydi. Ayrıca karakterin de kendisinin de babasının olmadığını söyleyen Naomi Kawase kendi aile öyküsünü filme yansıttığını söyledi.[7] Filmde Masaya'nın analog fotoğraf makinesi Alman tasarımı Rolleiflex tipinde bir makine.[6]